Սիրելի՛ Ձմեռ Պապ,
Նորից գալիս է Նոր տարին, այսինքն, դրա մասին դու հաստատ տեղյակ ես: Իմ կարծիքով, դու ինձ չես հիշում, որովհետև արդեն քանի տարի է, ինչ քեզ նամակներ չեմ գրել: Ես Լիլիթն եմ, այն Լիլիթը Հայաստանից, Երևանից, իսկ իմ հասցեն է`Նորքի 2-րդ զանգված, Մոլդովական փողոց, 26/1 շենք, 32-րդ բնակարան: Այն Լիլիթը, որ ամեն անգամ 10-15 կետից կազմված նամակներ էր ուղարկում: Հուսով եմ, հիշեցիր ինձ կամ իմ հասցեով ուղարկված նամակները գտար:
Իմ ուզած նվերները ես միշտ ստացել եմ: Բայց բանն այն է, որ ամեն տարի գիշերվա 12-ը զարկելուն պես ես վերցնում էի իմ երազանքների ցուցակը և սկսում արագ-արագ մտքում կարդալ: Բայց ինչո՞ւ երբեք իմ երազանքները չէին կատարվում…
Հիմա ես ամեն ինչ հասկանում եմ: Ձմեռ պապը, այսինքն դու, մեր երազանքների ոչ թե ի կատար ածողն ես, այլ մեր երազանքների պատճառը:
Ես, քեզ հավատալով իմացել եմ, թե ինչ է պետք ուզել Նոր տարվա համար: Հիմա իմ նվերների ցուցակը կրճատվել է: Այժմ ես քեզ չեմ հավատում: Բայց դու ինձ տվել ես ճիշտ ուղին:
Այս տարի ես շատ նվերներ չեմ ուզի, բայց այս տարվանից ես կսկսեմ իմ առջև նպատակներ դնել, ոչ թե անդադար կերազեմ ու հանկարծ կզգամ, որ էլ չեմ ուզում այդպիսի բան լինի կամ հասկանում եմ, որ այդ երազանքը չափից մանկական կամ անիմաստ էր:
Սիրով քո հին ընկեր՝ Լիլիթ Վարդանյան
Հ.Գ.- Չնայած ես էլ քեզ չեմ հավատում, բայց շնորհակալություն իմ մանկությունը ավելի հեքիաթային դարձնելու համար: