Նստած ես ու զգում ես, որ վառածի հոտ է գալիս։ Գնում ես խոհանոց գազը ստուգելու, տեսնում ես, որ ամեն ինչ նորմալ է։ Հասկանում ես, որ դա քեզնից է, դու բառիս բուն իմաստով, եփվում ես։ Ուզում եմ խոսել մեր «շատ սիրելի» շոգի մասին։ Քանի որ ես քաղաքում եմ, որոշեցի կարճ հարցազրույց ունենալ քաղաքացիների հետ, քանի որ նրանք ավելի վատ վիճակում են, քան գյուղացիները։
-Ինչպե՞ս եք պայքարում շոգի դեմ։
-Այ աղջիկ ջան, պիտի պայքարել լինի, որ պայքարենք։
-Դե, վինծիլյատրով յոլա ենք գնում, էլի։
-Ճիշտն ասած, ես Սևանից եմ։
-Սաղ էդ Գագիկ Սուրենյանն էր, իրա պատճառով ա, որ սենց շոգ ա։ Թերևս ամենահետաքրքիր պատասխաններն էին, որ ստացա։ Վերջին պատասխանը շատ հավանեցի, կարծում եմ մի քիչ ճշմարտություն կա։ Լավ, ինչևէ։ Մշակույթի նախարարությունը նոր նախագիծ է ստեղծել, որը կոչվում է «Տապ չկա»։ Զովացնող նախագիծ է։ Գոնե նախագծի անունից մարդիկ մի քիչ կհովանան։ Այս նախագիծը ինքս շատ եմ հավանել։ Շաբաթ օրերին լինում են բացօթյա կինոցուցադրություններ, իսկ կիրակի օրերին լինում է համերգային ծրագիր։ Գժական երաժշտություն՝ ռոք, ջազ, ռեփ, հիփ-հոփ։ Հանգստյան օրերին մարդիկ կարողանում են հիանալի ժամանակ անցկացնել և ինչ- որ չափով հովանալ։ Հուսանք, որ հետագա տարիներին այն կգործի նաև մարզերում։
Հ.Գ. Եկեք իրար հետ ազգովի ասենք՝ տապ չկա, ու ազգովի հովանանք։ Ի՞նչ կասեք։