Լուսանկարը՝ Սերյոժա Առաքելյանի
Գրպանիցս հեռախոսս հանեցի և տեսա‚ որ պատահականորեն ֆեյսբուք սոցիալական կայքս է բացվել։ Կայքիցս դուրս չեկա և որոշեցի թերթել ժապավենը։ Մի քանի լուր նայելուց հետո տեսա‚ որ Բաղանիսի համայնքապետ Նարեկ Սահակյանը գրառում է կատարել։ Գրառումը բարեգործության մասին էր‚ որը վերաբերվում էր սահմանամերձ Բաղանիսին։ Անկեղծ ասած, ինձ շատ հետաքրքրեց և որոշեցի այն կարդալ։ Գրառումը բացվեց և տեսա, որ բարեգործությունը նվիրվում է Բաղանիսին` փողոցային լույսերը ավելացնելու նպատակով։ Նշեմ‚ որ երկու տարի առաջ ծրագիր իրականացվեց‚ որպեսզի բաղանիսցիները ապահովված լինեն փողոցային լույսերով: Պարզվեց‚ որ մեծ գումար է անհրաժեշտ մի քանի թաղամաս լույսով ապահովելու համար։ Փառք Աստծո, Հայաստանում կան այնպիսի մարդիկ, ովքեր մտածում են սահմանում ապրող մարդկանց մասին, և այդ մարդկանցից մեկը Քրիստինե Պեպելյանն էր, ով 600.000 դրամ նվիրաբերեց Բաղանիսին։ Քրիստինեի շնորհիվ ծրագիրը ավարտին հասցվեց, և մի քանի թաղամաս ապահովվեց փողոցային լույսերով։
Մինչ լուսավորության ապահովումը երեխաները խաղում էին սահմանված ժամանակով։ Երևի դուք ինքներդ ձեզ հարց եք տալիս. խաղի սահմանված ժամանակը ո՞րն է։ Այո` այն‚ որ երեխաները խաղում էին մինչև 19:00, որից հետո մութը վրա էր հասնում։ Երեխաները լուսավոր թաղամասից հեռանում էին այնպես‚ կարծես ինչ-որ մեկը բռնել էր իրենց ձեռքը և չէր թողնում‚ որ այդտեղից հեռանան։ Տեսնում էի, թե երեխաներից մեկը` ով ապրում էր մութ թաղամասում‚ ինչպես էր երեք քայլ անում և հետ նայում լուսավոր թաղամասում ուրախ խաղացող երեխաների դեմքին: Ընկերներիցս մեկը նույնպես բնակվում էր այդ մութ թաղամասում, և ինձ համար շատ անսովոր էր լուսավոր թաղամասից մտնել լուռ ու մութ թաղամաս` կարծես թե միանգամից սենյակի լույսը մարում է, և ամեն ինչ պատվում մթությամբ։ Ես վախենալով առաջ էի գնում, կանգ առնում‚ որովհետև առջևս և ոտքերիս տակ չէր երևում։
Լուսանկարը՝ Սերյոժա Առաքելյանի
Հիմա ամեն ինչ այլ կերպ է‚ որովհետև նվիրաբերված գումարով գնվեցին լամպեր‚ երկաթյա ձողեր և հոսանքալարեր։ Աշխատանքները կատարվեցին մեկ ամսվա ընթացքում, և մութ թաղամասերը մնացին անցյալում։ Նրանց փոխարինել էին երեխաների աշխույժ ձայները։ Թաղամասում ապրողները շատ էին ուրախացել։ Մարդիկ չէին հավատում‚ որ իրենց թաղամասը նույնպես լուսավորված է։ Ամեն լույսերը վառվելով մարդիկ Քրիստինեին օրհնում և բարի խոսքեր են մաղթում։
Լավ կլիներ, եթե հայրենասեր հայտնիների բարեգործական այս քայլերը ոչ թե պարսավեին ոմանք, այլ իրենք էլ հետևեին նրանց օրինակին: