anush hovhannisyan

Օպտիմալացվո՞ւմ ենք

Ահա արդեն տևական ժամանակ է խոսակցություններ ենք լսում դպրոցների օպտիմալացման մասին: Առաջ նման խոսակցություններին ուշադրություն չէինք էլ դարձնում, սակայն հիմա ամեն մի նման լուրից իրար ենք խառնվում, փորձում հասկանալ՝ ինչ է դա, որովհետև այդ լուրերը սկսել են նաև մեզ առնչվել: Ասում են՝ մեր դպրոցը ևս փակվելու է: Պարզաբանումներ ստանալու նպատակով որոշեցի հարցազրույց վարել մեր՝ Արմավիր քաղաքի թիվ 4 ավագ դպրոցի տնօրեն Անի Քալաշյանի և փոխտնօրեն Լիլիթ Եփրեմյանի հետ:

Լուսանկարը՝ Անուշ Հովհաննիսյանի

Լուսանկարը՝ Անուշ Հովհաննիսյանի

-Ընկեր Քալաշյան, վերջերս շատ են խոսում դպրոցների օպտիմալացման մասին, կարո՞ղ եք ներկայացնել՝ ինչ ծրագիր է դա:

-Օպտիմալացման ծրագրին մենք բախվեցինք, երբ կոնկրետ մեզ վերաբերվեց դա: Ծրագիրը իրենից ներկայացնում էր այսպիսի մի սխեմա` դպրոցներ էին փակվելու: Գումար խնայելու հարց էր միգուցե այստեղ: Որոշ դպրոցների փակվելուց հետո խնայված գումարը ուղղորդվում է մեկ այլ դպրոց ավելի բարելավելու և կրթության որակը բարձրացնելու համար:

-Լուրեր են պտտվում, որ մեր դպրոցը նույնպես փակվելու է: Ի՞նչ կասեք այդ մասին: 

-Նախ ասեմ, որ այդ լուրերը շատ ցավոտ է լսելը: Այո, մեր դպրոցը արդեն փակվելու առաջ է կանգնած: Դպրոցը 50 տարվա պատմություն ունի, կայացած է որպես ավագ դպրոց, ունի գրեթե 300 աշակերտ: Իմ կարծիքով այն չի կարող փակվել, քանի որ բավականին լավ ցուցանիշներ ունենք: Քաղաքում կա 2 ավագ դպրոց, և մեր դեպքում աշակերտների թիվը բավարար է: Սակայն մեզ ասացին, որ կա մի այսպիսի տարբերակ. ավագ դպրոցից դառնալ հիմնական: Ինչքանո՞վ է նպատակահարմար. մենք արդեն կայացել ենք որպես ավագ դպրոց, ունենք լավ մասնագետներ և ունենք աշակերտներ, ովքեր բավականին բարձր ուսման առաջադիմություն ունեն:

-Փակվելուց հետո ո՞ւր պետք է գնան աշակերտները և ուսուցիչները: 

-Առաջարկ կար, որ փակվելու դեպքում աշակերտները ուսուցչական կազմի հետ միասին տեղափոխվեր քաղաքի մյուս ավագ դպրոցը: Աշակերտների համար բավականին դժվար էր համակերպվել այդ առաջարկին: Բազմիցս դժգոհություններ լսել ենք, բայց տեղափոխության դեպքում նրանց հետ կապված ոչ մի խնդիր չի լինի:

-Կլինե՞ն ուսուցիչներ, ովքեր կկորցնեն իրենց աշխատանքը այս որոշումից հետո: 

-Տեղափոխության արդյունքում աշակերտները հաստատ չեն տուժի: Ուսուցիչների հարցն է անորոշ, քանի որ չգիտենք. արդյո՞ք բոլորը նոր դպրոցում աշխատանք կունենան, թե ոչ: Ուսուցիչներ կան, ովքեր արդեն մոտ են կենսաթոշակային տարիքին, և հնարավոր է, որ նրանք կորցնեն աշխատանքը:

-Դպրոցից դուրս մենք շատ խոսակցություններ ենք լսում, թե ինչու պետք է փակվի, կամ որ հաստատ փակվելու ենք…

-Մեզ էլ են այդ խոսակցությունները հասնում, և շատ վատ են անդրադառնում բոլորի վրա: Առայժմ ոչ մի բան հավաստի չէ: Մենք դիմել ենք կրթության նախարարություն: Մեզ ասել են, որ շարունակենք մեր աշխատանքը, սակայն խոսակցությունները չեն դադարում: Ինչ խոսք, բավական ճնշող մթնոլորտ է:

Սակայն մենք շարունակում ենք աշխատել, նույնիսկ ավելի է աշխուժացել դպրոցի առօրյան: Այս տարի բավական հաճախ տեղի են ունեցել տարբեր միջոցառումներ, խմբակներ ենք ստեղծել, որոնք անվճար են, աշակերտները սիրով հաճախում են: 50 տարվա դպրոցը չի կարող հենց այնպես փակվել կամ տարբեր խոսակցությունների պատճառով դադարեցնել աշխատանքը:

-Իսկ դուք ինչպե՞ս եք գնահատում այս որոշումը, և արդյո՞ք այլ կերպ հնարավոր չէր լուծում տալ այս հարցին: 

-Չգիտեմ, հստակ ոչինչ չեմ կարող ասել: Ինչ խոսք, երկրում կա ֆինանսական խնդիր, բայց դպրոցների հաշվին կատարել փոփոխություն, միջոցներ խնայել, ըստ իս, ճիշտ չէ: Նույնիսկ պատերազմի տարիներին դպրոցները չեն փակվել, ընդհակառակը, դպրոցներ են կառուցել, ինչպե՞ս կարելի է հիմա, այս խաղաղ պայմաններում փակել: Կապ չունի՝ դա մեր դպրոցն է, թե մեկ այլ. խնդիրը նույնն է: Եթե մի քաղաքում կառուցել են 10 դպրոց, ուրեմն դրա անհրաժեշտությունը եղել է, և պետք չէ վերցնել ու հենց այնպես փակել դրանք կամ միավորել:

Զրույցը շարունակում եմ փոխտնօրեն Լիլիթ Եփրեմյանի հետ:

-Ի՞նչ եք մտածում դպրոցի փակման հարցի շուրջ: 

-Դպրոցը փակելու վերաբերյալ ասեկոսեները մեզ են հասել մասնավոր խոսակցությունների մակարդակով, այդ պատճառով դժվարանում եմ մեկնաբանել այդ լուրերը: Իսկ ընդհանրապես դպրոց փակելու երևույթը, որպես այդպիսին, անվստահություն հայտնելու և վաղվա օրը կասկածի տակ դնելու առիթ է տալիս:

-Դուք դպրոցի աշակերտներից շատերի հետ եք շփվում, կասե՞ք ինչպես են նրանք արձագանքում այդ հարցին: 

-Աշակերտները այդ լուրերը լսելով ընկճվել էին, սակայն այժմ լավատեսորեն են տրամադրված` հույս ունենալով, որ այդ խոսակցությունները այդպիսին էլ կմնան:

-Իսկ ուսուցչական կազմը ինչպիսի՞ դիրքորոշում ունի այս հարցի շուրջ: 

-Ուսուցչական կոլեկտիվի դիրքորոշումը ներկայացված է ՀՀ վարչապետին ուղղված նամակում:

Ես էլ այս դպրոցի աշակերտ եմ և հիմա նույնպես տագնապած եմ այս լուրերից: Մեկ տարի է, տեղափոխվել ենք ավագ դպրոց, երկար ժամանակ հարմարվում էինք նոր միջավայրին, նոր դասընկերներին, և հիմա, երբ պատկերացնում ենք, որ փակվելու դեպքում նորից նույնը պետք է անցնենք, բոլորս էլ նեղսրտում և բարկանում ենք: Կարծում եք՝ հե՞շտ է: