Մոտ վեց տասնամյակ առաջ Կալիֆորնիայի համալսարանի ուսանողներ Արթուր Արոնը և Էլեյն Սփոդլինգը համբուրվեցին գլխավոր դահլիճում ու անմիջապես սիրեցին իրար։ Տարիներ անց նրանք դեռ միասին էին, ամուսնացած։
Իրենց սիրո պատմությունը ոգեշնչում էր ու միևնույն ժամանակ, շատ հարցեր առաջացնում զույգի մոտ։ Արդյո՞ք հնարավոր է լաբորատոր պայմաններում ստեղծել մտերմություն ու ստիպել մարդկանց անմիջապես սիրահարվել։ Spoiler alert. այո։
Այդ դեպքում ո՞րն է սիրահարվելու ամենաարագ ու հաստատ տարբերակը։
Դե, հիմա այդքան էլ մեծ գաղտնիք չէ, քանի որ «The New York Times»-ն ամեն ինչ բացահայտել է։ Ամեն դեպքում պատմեմ։
Ուրեմն, երկու անծանոթ նստում են իրար դիմաց։ Եթե նայեն իրար աչքերի մեջ խոսելու ընթացքում, ապա սիրահարվելու շանսերը մեծանում են։ Նրանց դիմաց դրված են 36 հարցերով թերթիկներ, զույգը հերթով կարդում է դրանք, ու երկուսն էլ պատասխանում են ամեն հարցի։ Արոնն իր թիմի հետ հատուկ այնպես է մշակել հարցերը, որ դրանք միանգամից քո հոգին չեն բացում դիմացինի առաջ, այլ անում են դա աստիճանաբար, բայց շատ արագ։ Մյուս կողմից էլ, պարզվել է, որ եթե հարցերը մեկումեջ լինեն ավելի խորը, հետո ավելի մակերեսային, ապա արդյունքն առավելագույնն է։
Արոնի անցկացրած փորձից քիչ անց մեկ զույգ ամուսնացել է, շատերը կրկին գնացել են հանդիպման։ Բացի Արոնից եղել են շատ ուրիշներ, որ կատարեն այս գիտափորձը, ու ամեն անգամ եղել են ամուսնացողներ։
Ու եթե ես գրեի երիտասարդ ու միջին տարիքի կանանց համար ամսագիր, ապա այստեղ անպայման կնշեի, որ մեր բլոգի խորհուրդներն օգտագործելով՝ քեզ կարող է սիրահարվել յուրաքանչյուրը։ Բայց ինչքան էլ որ անհավատալի թվա, ինչքան էլ մտածես, որ աշխարհում ինչ֊որ տեղ կա քո կեսը, եթե դեռ չես գտել, Արոնի հարցերը հաստատ անտարբեր չեն թողնի դիմացինին։
Ժամանակակից մոտեցմամբ՝ փորձի վերջում արդեն ծանոթները 4 րոպե առանց խոսելու պետք է նայեն իրար աչքերի մեջ։ Սա ամրապնդում է փորձի արդյունքները, երևի ինչ-որ կապ է ստեղծում զույգի միջև։
Չգիտեմ՝ ոնց դու, բայց ես հավատալու համար պետք է փորձեի։ Ցավոք սրտի, ոչ մի հարմար անծանոթ չկար մոտակայքում, ստիպված ընկերուհուս հետ փորձարկեցինք հարցերը։
Ինչ ասեմ, չեմ սիրահարվել, ինքն էլ, սպասելի էր։ Հասանք 16֊րդ հարցին, որովհետև պարզվեց, որ ծանոթներն իրար ավելի շատ բան են պատմում, ու երկու ժամ մենակ տասնհինգ հարցի վրա ենք ծախսել։ Հետո նաև իմացանք, որ ինչքան էլ մոտ լինենք, մնում են որոշ բաներ, որ չենք հասցրել իրար պատմել։
Մենք դպրոցից ենք ընկերություն անում, ու մինչև դպրոցական տարիքը կյանքում կատարվածների մասին չէինք խոսել։ Օրինակ՝ երբեք մտքովս չէր անցել պատմեմ, որ մանկապարտեզում քնի ժամին տեղիցս ցած էի թռչում, որ գետնին դրված կոշիկներս ուղղեմ, եթե ինչ֊որ մեկը անցնելիս շարժում էր դրանք։ Ինքն էլ ինձ չէր պատմել, թե ոնց էին տանեցիները խաբում ու առանց իրեն գնում ծով, նույն ինքը` «գրադարան»։
Հա, ու եթե շատ մոտ ես զրուցակցի հետ, ընկերներ եք, առավել ևս մոտ ընկերներ, հաստատ ավելի շատ չեք մտերմանա, մեր փորձագետներն ապացուցել են։
Եթե էդ հարցերը չգտնես կամ ալարես ման գալ, կուղարկեմ, բայց արդյունքների մասին պիտի կիսվես հետս։ Միայն գիտական հետաքրքրությունից ելնելով եմ ասում։
Իսկ եթե որևէ մեկը իմ այս անկեղծությունից հետո (մի քանի հարցի պատասխանել եմ տեքստում) հանկարծ ու սիրահարվեց ինձ, էդ էլ գրեք, սպասում եմ։