Օֆելյա Սարգսյանի բոլոր հրապարակումները

Ամենօրյա դասերը վերադառնում են

Ահա և սկսվում է նոր ուսումնական տարին։Նոր աշխուժություն է տիրում բոլորի սրտերում, նոր դառարկաներ, ուսուցիչներ, դասախոսներ, նոր մտահոգ և աշխույժ դեմքեր։ Որոշ երիտասարդներ ցանկանում են իրենց առօրյան հետաքրքիր դարձնելու համար ինչ-որ բաներ ծրագրել, որոշները` պարզապես գալ դասի և վերադառնալ տուն։ Ոմանց մոտ քննական շրջան է սկսվում, այո, բարդ կլինի երեք ամիս շարունակ արձակուրդում գտնվելուց հետո, կենտրոնանալ և անցնել դասերին, բայց` բա ի՞նչ պետք է անենք, որ չհասցնենք։ Տրամադրությունից շատ բան է կախված, եթե կարողացար մեկ անգամ տրամադրվել, այդպես էլ կշարունակվի։ Մի մտածիր, ամեն-ինչ լավ է լինելու, մի մտահոգվիր։

 Իսկ այն երիտասարդները, ովքեր բողոքում են, թե ոչ մի հետաքրքիր զբաղմունք չկա բացի դասերից, պարզապես կասեմ, որ դուք ևս երիտասարդության մի մասնիկն եք և դուք ևս կարող եք առաջարկություններ անել, միջոցառումներ կազմակերպել, ձեր օրը հետաքրքիր դարձնել։ Պարզապես հասկանանք, որ բողոքելով ոչնչի չենք կարող հասնել։ Հիշենք, որ մենք ևս ունենք իրավունքներ և պարտականություններ ու եթե մի փոքր ակտիվ լինենք և հետաքրքրված մեր միջավայրի հիմնախնդիրներով, ապա կունենանք այն ամենը, ինչ մենք ցանկանում ենք։ Բողոքելու և դժգոհելու փոխարեն քայլ անենք, չէ՞ որ յուրաքանչյուրիս մեջ էլ մի հետաքրքիր միտք կա, որը պարզապես հարկավոր է կյանքի կոչել:

Անենք այնքան, որքան կարող ենք, պարզապես կյանքի կոչեն մեր գաղափարները: Անենք այն, ինչ սիրում ենք և կտեսնենք, թե ինչ լավ է, և բողոքելու առիթ էլ չենք ունենա:

Երկու օրից կսկսվեն մեր 10 թերթանոց լեկցիաները, 90 րոպեանոց դասերը և մեր բոլորիս ամենօրյա բողոքները։ Նոր ուսումնական տարվա կապակցությամբ բոլորիս մաղթում եմ նորանոր ձեռքբերումներ, հաջողություններ, հասարակական ակտիվություն, իսկ քննական շրջանում գտնվողներին` բարձր գնահատականներ։

«Ապագան մեր ձեռքերում է»,-շատ եմ սիրում այս խոսքերը…

Միասին պայծառ է

Հունիսի 15-ին տեղի ունեցավ էներգաարդյունավետության փառատոնը, որը նպատակ ուներ մեզ` երիտասարդներիս, ավելի տեղեկացված դարձնել էներգաարդյունավետության վերաբերյալ: Այդ օրը տեղի ունեցան տարբեր գիտափորձեր, վարպետության դասեր, մրցույթներ, խաղեր: Փառատոնի ընթացքում նաև տեղի ունեցավ լամպերի փոխանակում, որի ընթացքում մարդիկ իրենց տան լամպերը բերելով փոխանակում էին և ստանում էներգիախնայող լամպեր: Իսկ ամբողջ օրվա ընթացքում կար էներգիա արտադրող հեծանիվ, Էկո-տուն տաղավար: Նաև տեղի ունեցավ համերգային ծրագիր՝ «Լավ Էլի» և «Քլոքեր» ռոք խմբի մասնակցությամբ:

2016թ.-ից Ռուսաստանի Դաշնությունում իրականացվել է արդյունավետ և խնայողական օգտագործման մասին իրազեկող ամենախոշոր միջոցառումը #ВМЕСТЕЯРЧЕ ամենամյա փառատոնը, որը դարձել է տարածաշրջանային ԵԱՏՄ երկրների համար: Եվ հենց այս տարի, առաջին անգամ նաև տեղի ունեցավ նման փառատոն Վանաձորում  քաղաքում:

Փառատոնն իրականացվել է ՀՀ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարարության, «Եվրասիական տնտեսական միության երկրներում էներգիայի արդյունավետության խթանման կարգավորող շրջանակ» ծրագրի համաֆինանսավորմամբ և մեթոդական աջակցությամբ:

OfelyaSargsyan

Հիշողություններ դպրոցական տարիներից

Ողջույն, սիրելի ընթերցող։ Ես Օֆելյան եմ, սովորում եմ ՀԱՊՀ-ի Վանաձորի մասնաճյուղի առաջին կուրսում: Շատ եմ կարոտում դպրոցս, ընկերներիս, ուսուցիչներիս, այն լավ ու վատ օրերը, որ ունեցել եմ այդ 12 տարիների ընթացքում: Նախկինում մտածում էի՝ երբ պետք է ավարտեմ դպրոցս։ Այո, արդեն մեկ տարի է, ինչ ավարտել եմ, բայց շա՜տ եմ կարոտել դպրոցական տարիներս: Համալսարանում նույնպես լավ է, բայց դպրոցական տարիներն ուրիշ են: Հիշում եմ այն պահերը, երբ կանչում էին գրատախտակի մոտ, բայց շատ մեծ դժկամությամբ էինք գնում, հիշում եմ քիմիայի, կենսաբանության ժամերը, երբ դասը ուսուցչուհին բացատրում էր, բայց մենք մտքով ուրիշ տեղ էինք. մտածում էինք, թե ինչպես փախչենք դասերից, որ չնկատեն: Դասի ժամանակ անընդհատ քչփչում էինք և անընդհատ նայում էինք մեր ժամացույցներին, թե երբ պետք է ավարտվի տվյալ դասը, որպեսզի շուտ տուն գնանք: Բայց հիմա, երբ մտովի տեղափոխվում եմ, մտածում եմ՝ ինչո՞ւ էինք այդքան շտապում, ի՞նչ պետք է անեինք տանը: Ես վերջապես հասկացա, որ պետք չէր այդքան շտապել, այլ ուղղակի մեր ժամանակը ճիշտ պահին, ճիշտ ձևով օգտագործել: Հասկացել եմ, որ պարզապես հարկավոր էր ընկերներիս հետ ավելի շատ ժամանակ անցկացնել, թեկուզ դասերից փախչելով: Ասացի դասերից փախչել՝ հիշեցի այն օրը, որ բոլորով փախել էինք և գնացել այգի: Դասղեկս անընդհատ զանգում էր հերթով բոլորիս հեռախոսահամարներին, բայց ոչ մեկս չէինք պատասխանում: Խեղճ դասղեկս ինչքան է մեր պատճառով իրեն վատ զգացել: Բայց պատկերացրու՝ դրանք են հետո հիշվելու: Իսկ համալսարանը կյանքի լրիվ ուրիշ էտապ է, այնտեղ արդեն խենթությունները պակասում են:

Համալսարան գնալով դառնում ենք ավելի կշռադատված ու լուրջ: Դպրոցում, երբ սխալ ես գործում, մտածում ես, որ ոչինչ, դեռ փոքր ես, ամեն ինչ կուղղես: Իսկ համալսարանում արդեն պետք է ավելի ուշադիր լինես: Ցանկանում եմ նորից մի քանի րոպեով տեղափոխվել դպրոցական տարիներ ու թեկուզ այն պահեր, երբ դասը չէի սովորում, ուսուցիչս կանչում էր, որ դաս պատասխանեմ, իսկ երբ սովորած էի լինում, չէր հարցնում: Սովորեցի, որ պետք է գնահատել այն պահերը, որոնք մեզ տրված են, նույնիսկ այն պահերը, որոնք երջանկություն չեն պարգևում մեզ, քանի որ միայն պահի անցնելուց հետո ենք հասկանում ու գիտակցում անցածի քաղցրությունը:

3 օր Young Life-ի հետ

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Անկախ նրանից՝ մենք սովորում ենք միջնակարգ դպրոցում, ավագ դպրոցում, թե քոլեջում, Young life-ը միշտ հյուրընկալում է բոլորին իր տաքուկ անկյունում։ Young life-ը ստեղծվել է 1941 թ.-ին Տեխասի Դալլաս քաղաքում։ Կազմակերպության հիմքում ավելի շատ ընկած են ավագ և միջնակարգ դպրոցի աշակերտները։ Young Life թարգմանաբար նշանակում է երիտասարդ կյանք։ «Երիտասարդ կյանք»-ը Ամերիկայում, նաև Հայաստանում ճամբարներ է իրականացնում։ «Երիտասարդ կյանք»-ի յուրաքանչյուր ակումբ բաղկացած է կամավորներից, որոնք իրենց ժամանակը նվիրաբերում են երեխաներին նրանց օրը ավելի տարբերվող և հետաքրքրաշարժ դարձնելու համար։ «Երիտասարդ կյանքը» նրանց համար է, ովքեր ցանկանում են առավելագույնը ստանալ կյանքից։

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Կազմակերպիչ Մոնիկա Այվազյանին հարցրի, թե որն է այս ճամբարի նպատակը.

-Նպատակը մեկն է՝ օգնել երիտասարդներին անցկացնել հետաքրքիր ժամանակ ու կարևորը՝ ձեռք բերել լավ ընկերներ։

Ճամբարի մասին տեղեկացել եմ ընկերներիցս, որոնք խորհուրդ էին տվել անպայման մասնակցել։ Ճամբարի մասին ինձ շատ են պատմել, բայց ցանկացա ինքս տեսենել՝ իսկապե՞ս այն այդքան հետաքրքիր է անցնում։

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Ճամբարի տևողությունը 3 օր էր։ Օրը սկսվում էր նախաճաշով, թիմային խաղերով և ավարտվում հետաքրքիր զրույցներով։ Այս ճամբարը իսկապես տարբերվում էր մյուս իմ հաճախած ճամբարներից։ Ես շատ ուրախ էի, որ կարողացա գնալ և ինքս համոզվել։

Խաղերից մեկի ժամանակ մեզ տրվել էր 15 րոպե, և մեր առաջադրանքն էր` տարբեր բարձրության վրա գտնվող թելերին չդիպչելով անցնել մյուս կողմ։ Խաղի առաջին րոպեներին մենք այդքան էլ լավ թիմային խաղ չէինք ցուցաբերում, բայց հետո հասկացանք, որ եթե ցանկանում ենք հաղթել, ապա պետք է մեկս մյուսի կարծիքը լսենք, որպեսզի կարողանանք լավ արդյունքներ ցուցաբերել։ Հենց այդպես էլ վարվեցինք, երբ արդեն սկսեցինք միմյանց լսել, կարողացանք շատ ավելի արագ անցնել փորձությունը։ Կարևորը ցանկությունն է յուրաքանչյուրիս մեջ, ձգտումը։ Ամբողջ ընթացքն այնպես էր կազմակերպվում, որպեսզի բոլորն էլ կարողանան մասնակցություն ցուցաբերել։ Ոչ մի խաղի ժամանակ չի եղել այնպիսի դեպք, որ թիմով որևէ բան անենք, և ինչ-որ մեկը ընդգրկված չլինի։ Յուրաքանչյուր թիմում յուրաքանչյուր խաղացող իր դերը ունի, և այն ոչ ոք չէր կարող լրացնել։

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Խաղերից մեկի ժամանակ այնպես ոգևորված էինք ներկայանում, որ մի պահ չէինք նկատել, որ մեր թիմի անդամներից մեկը վնասել էր իր ձեռքը հանուն հաղթանակի։ Այո՛, մենք հաղթեցինք, բայց հասկացանք, որ հաղթանակը չէ այդ պահին ավելի կարևոր։ Մեր հաջողության ամենամեծ գրավականներից մեկը մեր նվիրումն էր թիմին ու ընդհանուր գործին։

Կազմակերպիչներից մեկը՝ Տիգան Ղումաշյանը, մեզ հարցրեց.

-Ի՞նչ տվեցին ձեզ այս խաղերը և ի՞նչը ձեզ օգնեց ավելի լավ արդյունքներ ցուցաբերել։

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Պատասխանն այսպիսին էր․

-Մեզ օգնեց միասնությունը, ընկերասիրությունը, հոգատարությունը և լսելու ունակությունը։

Երեկոյան ժամերին մենք ունենում էինք հետաքրքիր զրույցներ, կիսվում էինք մեր տպավորություններով։ Իրենց տպավորություններով կիսվեցին շատերը։

Անուշ Բաբոյանը պատմեց, որ ճամբարից վերադարձել է հիանալի տպավորություններով, սա նրա 2-րդ այցելությունն էր Young Life-ի ճամբար։ Նա համոզված էր, որ ամեն ինչ շատ լավ է անցնելու և իր սպասումները իսկապես արդարացան։ Նա այստեղ ձեռք բերեց բազմաթիվ ընկերներ, արժանացավ մեծ հոգատարության։ Անուշը մեջբերեց, որ այսուհետ միշտ կայցելի Young Life ակումբ և կհրավիրի իր մտերիմներին և ընկերներին։

Իսկ մեր թիմի անդամներից Դմիտրի Սելիմյանը և Լևոն Մխոյանը պատմեցին, որ շատ հետաքրքիր և բովանդակալից 3 օր են ունեցել ճամբարում: Նրանք չէին էլ պատկերացնում, որ այդքան լավ կանցի:

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լիաննա Բաղոյանը պատմեց, որ Young Life-ը միակ տեղն է, որտեղ նա իրեն զգում է շատ հարմար, դա այն տեղն է, որտեղ ոչ ոք չի ծիծաղում քո թերությունների վրա, ու քեզ ընդունում են այնպիսին, ինչպիսին կաս, նրա համար սա պարզապես ճամբար չէ, այլ կյանք։ Բացի լավ ժամանակ անցկացնելը՝ նաև շատ գիտելիքներ ես ձեռք բերում։ Շփվում ես քեզանից մեծ ու խելամիտ մարդկանց հետ, որոնք շատ վաղուց ընտրել են կյանքի ճիշտ ուղին և շատ լավ օրինակ կարող են մեզ բոլորիս համար լինել։

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Լուսանկարը` Օֆելյա Սարգսյանի

Գիտեք՝ առաջին հայացքից թվում է, թե ուղղակի գալիս ենք խաղալու համար և ոչ մի արտասովոր բան չկա, բայց մենք դրանց շնորհիվ սովորում ենք մեկս մյուսին գնահատել, լինել ինքնուրույն, ինքներս մեզ բացահայտել, ձեռք բերել շատ գիտելիքներ և կտրվել համակարգիչներից, իսկ ընկերասիրությունը, հոգատարությունը առաջնայիններից է, որ ձեռք ենք բերել այդ օրերի ընթացքում։