Fuckup Nights Armenia Double Anniversary

«FuckUp Nights Armenia»-յի հերթական event-ներից մեկի ժամանակ խոսնակ Տիգրան Սարգսյանն ասում է․ «Մի՛ անհանգստացեք, նույնիսկ այն պահին, երբ մտածում եք, որ ամեն ինչ 100% իդեալական է, կարող եք այնպես FuckUp լինել, որ չէիք էլ պատկերացնի», և հենց այդ պահին «FuckUp Nights Armenia»-յի գործընկեր կազմակերպության պոստերն ուղղակի մեծ աղմուկով ընկնում է՝ հաստատելով Տիգրանի խոսքերը։ Դե բնական է, էլ ի՞նչ «FuckUp Nights Armenia» առանց ձախողումների։

Ուրբաթ երեկոյան, առաջին «FuckUp Nights Armenia»-ից ուղիղ 2 տարի անց ISTC-ի հարկի տակ նորից հավաքվեցին երիտասարդներ, ովքեր եկել էին ձախողման պատմություններ լսելու։

-Ուզում եմ սկսել FuckUp-ից, որն իրականում ոչ թե իմն է, այլ՝ ծնողներինս։ Հարցը՝ իմ անվան մեջ է։ Իմ անունը Արտավազդ է, սիրում եմ, որ ինձ նաև Արտո են ասում։ Բայց դա բոլորի մոտ չի ստացվում։ Օրինակ՝ որոշներն ինձ Արծի են ասում (սափրված ժամանակ)։ Meeting-ներից մեկի ժամանակ էլ մեր ամերիկացի աշխատակիցը խոսքի մեջ ասում է,  որ իր ամբողջ գործունեությունը հիմնված է Art-ի (արվեստի) վրա, մեր հայերն էլ բոլորը հասկանում են, որ իմ վրա է հիմնված։ Բայց ամենադաժանը Ամերիկյան համալսարանում էր, երբ դասախոսը բոլորի մոտ ինձ ասաց․ «Արտազա՛վր, արի գրատախտակի մոտ»։

Բայց Արտազավր, է՜ Արտավազդ Մինասյանի FuckUp-ը միայն անունով չի վերջանում։

-Ինձ բոլորը՝ ծնողներս, ընկերներս, ուսուցիչներս, ասում էին, որ ես շատ խելացի եմ, ես էլ սկսում էի այդպես մտածել։ Հետո հաջողված օլիմպիադաները, բիզնեսը, որի արդյունքում կարողացա կես միլիոն դոլար գումար հավաքել ավելի ամրապնդեցին այդ միտքը։ Քիչ է մտածում էի` խելացի եմ, հիմա էլ սկսեցի մտածել, որ հարուստ էլ եմ։

Արտավազդը կես միլիոնը չի ծախսել մեքենա, թանկարժեք հեռախոսներ գնելու վրա, այլ դրել է գործի մեջ և ամբողջը կորցրել։ Ու հիմնական պատճառը «խելացի ու հարուստ» լինելն էր, համառ պայքարը մի պրոյեկտի համար, որը ոչ մի կերպ հաջողություն չէր նշմարում։

Բոլորիս «խելացի» որոշումներն էլ վերջիվերջո բերում են նոր ձախողումների, ճիշտ այնպես, ինչպես երեկոյի բոլոր խոսնակների մոտ։

Չնայած նրան, որ Արսինե Վալլադյանին զգուշացրել էին, որ իր ապագա գործատուին հանկարծ Միչ չդիմի, նա ամբողջ ընթացքում մտքում կրկնելով ՝ «Don’t call him Mitch», հարցազրույցի սկզբում ասում  է. « Hey, you must be Mitch»:

Դիանա Բադեյանը իր թիմի հետ cleaning day կազմակերպելուց հետո նամակներ էր ստանում, որտեղ մարդիկ բողոքում էին, թե ինչու իրենց բակը չեն մաքրել։ Իսկ Գևորգ Պողոսյանի 75 և ավելի ձախողումների ու բանտում լինելու դրական կողմերի մասին մի ուրիշ օր կպատմեմ․․․

Առաջին event-ի ֆեսյբուքյան հայտարարությունից հետո այն ծաղրի էր ենթարկվել, ու շատերը այն spam էին համարել։ Բայց երկու տարվա ընթացքում FuckUp Nights Armenia-ն ոչ միայն ազատվեց «խուժան nights» կարծրատիպային ու ծաղրային անունից, այլ նաև ձախողումների մասին խոսելու շատ թույն մշակույթ բերեց Հայաստան։ Այնպես, որ հանգիստ ձախողեք, համենայնդեպս հիմա գիտեք դրա մասին որտեղ կարելի է խոսել․․․

Լուսանկարները` Նարեկ Ալեքսանյանի