- Լուսանկարը՝ Լիլիթ Կարապետյանի
- Լուսանկարը՝ Արաքսյա Ալեքսանյանի
- Լուսանկարը՝ Արմենուհի Ուուսյանի
- Լուսանկարը՝ Լաուրա Գրիգորյանի
- Լուսանկարը՝ Վահե Սուքիասյանի
- Լուսանկարը՝ Արփինե Վերանյանի
- Լուսանկարը՝ Անի Խուդավերդյանի
- Լուսանկարը՝ Էլմիրա Հովհաննիսյանի
- Լուսանկարը՝ Էմմա Մելքոնյանի
- Լուսանկարը՝ Լիլիթ Կարապետյանի
- Լուսանկարը՝ Գեւորգ Մարգարյանի
- Լուսանկարը՝ Հռիփսիմե Եղիազարյանի
- Լուսանկարը՝ Լիլիթ Կարապետյանի
- Լուսանկարը՝ Շուշան Հարությունյանի
- Լուսանկարը՝ Տաթեւ Խաչատրյանի
Ամեն մարզ գնալիս, ամեն քաղաք ու գյուղ, ամեն բակ մտնելիս, նրանք առաջինն են մեզ դիմավորում.
-Բարև, բալիկ ջան, բարով ես եկել… Ի՞նչ կա-չկա աշխարհում…Ի՞նչ գործով ես եկել…,- ողջունում են մեզ մեր ազգի մեծերը` մեր տատիկները և պապիկները: Թվում է, միշտ նստած են իրենց տեղում, ոչ մի տեղ չեն գնում և ոչ մի տեղից չեն գալիս, սակայն գիտեն աշխարհի բոլոր նորությունները, բոլոր հոգսերը, և թե ինչ է սպասվում առջևում: Այսպիսին են նրանք` մեր կյանքի պահապանները: