seda mkhitaryan

Անհասցե նամակներ

Կանաչ դաշտերի գեղեցկությունը
Դաշտերի կանաչ ազատությունն ու
Քո հավիտենական բացակայությունը
Իրար չեն սազում։
Գարնան սպիտակ ծաղկաթերթերը,
Ծաղկաթերթերի սպիտակ բույրն ու
Քո օծանելիքի մոռացումը
Իրար չեն սազում։
Գետերի կապույտ վարարումները,
Վարարումների կապույտ ձայներն ու
Քո հավիտենական լռությունը
Իրար չեն սազում։
Ծառերի յասամանագույն ճյուղերը,
Ճյուղերին ծաղկած յասամաններն ու
Քո հավիտենական սառնությունը
Իրար չեն սազում։
Գոնե աշուն լիներ…

***

Եթե մի օր չվախենամ,
Համարձակվեմ խոսել հետդ,
Ես քեզ կասեմ, որ առանց դու,
Ու առանց քեզ
Ես քայլում եմ անհայտ ուղով։
Որ առանց դու,
Ու առանց քեզ
Եսը չկա, իմը չկա։
Եթե մի օր չվախենամ,
Համարձակվեմ խոսել հետդ
Երևի թե ես կլռեմ,
Ու կնայեմ աչքերին քո։
Դրանց ներսում կգտնեմ
Եսը, իմը
Ու կլռեմ։
Միակ համարձակությունս փնտրելը կլինի։
Վախս` գտնելը։

***

Տեսությունը իմ հորինած
Դու ես ժխտել։
Տեսությունը իմ ստեղծած,
Քեզանով է ապացուցվել։
Տեսությունը իմ երազած
Քո մասին էր։
Տեսությունը իմ հորինած
Քեզանից գողացված էր։
Տեսությունից իմ ու քո
Մենքը հանիր։
Ես մենակ եմ այստեղ կանգնած`
Իմ հորինած ստի առջև։
Տեսությունը իմ հորինած
Դու ես ստել,
Բայց սուտը այդ տեսության
Դու էիր հենց։