Էհ, տնեցիների վրա ծանր անդրադարձավ մեր համակարգիչն ինտերնետին միացնելը:

Նախ, դրական կողմերի մասին ասեմ: Այդ պատմական իրադարձությունից հետո քրոջս հետ էլ այնպես չեմ կռվում, ինչպես առաջ: Այժմ միավորվել ենք մեր «ընդհանուր թշնամու»` ծնողների դեմ: Նրանք մեզ շարունակ քշում են համակարգչի մոտից, տեղի-անտեղի բարկանում: Թեև չեմ կարող ասել, թե մեր կռիվներն ընդհանրապես դադարել են: Դրանք ուղղակի ուրիշ բնույթ են ստացել: Ծնողներն էլ ինչքան փորձում են ականջ դնելով հասկանալ մեզ` չի ստացվում:

Հաճախ այսպիսի արտահայտություններ են լսվում. «Գնա Refresh եղիր, արի», այսինքն` թարմացիր: Կամ էլ, ասենք, ես երբեմն քրոջս ասում եմ. «Լավ, վե՛րջ, գնա Log out եղիր», կամ`«Գնա shut down արա քեզ»: Այսինքն` վերջ տուր: Կամ, եթե «դիպչում ենք» անթույլատրելի թեմաների` «Հոպ, Access denied», այսինքն` այստեղ մուտքն արգելվում է: «Էս disconnect եղա՞ր»` արդեն բոլորիս զզվեցրել ես: «Կախվեցի՞ր: Շտապ Ctrl+Alt+Del անե՞մ», այսինքն` ծնողներին կանչե՞մ:

Եթե դուք ոչինչ չհասկացաք այս անգլալեզու արտահայտություններից, դա ամնեևին չի նշանակում, թե դուք անգլերենից լավ չեք: Ուղղակի համակարգիչներով քիչ եք աշխատում: Դե լավ, «Bye all»…

Արփինե Գրիգորյան 16տ., 2000թ.