-Տատիկ, դու որտեղի՞ց ես:

- Իմ նախնիները Ղարսից են, Սարիղամիշից: Հայրիկս փոքր էր, երբ Ղարսից գաղթեցին Գյումրի, Գյումրիից՝ Երևան: Իսկ ես ծնվել եմ Երևանում՝ Շահումյան թաղամասում:

-Երևանի ո՞ր թաղամասերում ես ապրել:

-Ամուսնանալուց հետո տեղափոխվել եմ Մոնումենտ թաղամաս՝ Ազատության պողոտա: Հետո՝ Նոր Նորքի 2-րդ զանգված:

- Ինչպե՞ս է փոխվել Երևանը այս տարիների ընթացքում:

- Քաղաքը փոխվել է: Բարձրահարկերը քիչ էին, բոլոր շենքերը տուֆակերտ էին, քաղաքն ավելի կանաչ էր, ծառերն ավելի շատ էին: Հիմա շատ շինարարություն կա, սրճարաններ, ռեստորաններ կան: Այն ժամանակ թատրոնները քիչ էին, հիմա շատ թատրոններ կան:

-Ի՞նչն էր քեզ դուր գալիս այն ժամանակ Երևանում:

- Երեխա ժամանակ ինձ դուր էր գալիս մեր թաղամասը, կինո «Անի»-ն: Գնում էինք կինո: Պարտադիր բոլորը ներկայացումները գնում էինք:

Քարկտիկ էինք խաղում, պահմտոցի: Քույրերիս հետ բակում խաղում էի: Ամռանը բակային ճամբար էինք սարքում: Ամբողջ ձմռանը կոնֆետի թղթեր էինք հավաքում, որ ամռանը բակային ճամբարի համար օգտագործեինք: Կոնֆետների թղթերը կպցնում էինք թելին ու դրանով գծում էինք ճամբարի սահմանները: Համերգ էինք տալիս, արտասանում, գիրք կարդում, գնում էինք ուրիշ ճամբարներ հյուր, սպորտային մրցումներ էին լինում:

Ժամանակները փոխվել են: Ավելի փոքրերը խաղում են բակում: Իսկ մեծերը, եթե իջնում են, ուղղակի զբոսնում են:

Զատիկի օրերին բոլորը իջնում էին, ձու էին կռվացնում, իսկ հիմա բակում չեմ տեսնում ձու խաղացող երեխա:

Հետո սիրում էի մայիսմեկյան շքերթը: Դպրոցում շքերթին մասնակցելու համար ընտրում էին ամենաբարձրահասակներին: Մայրիկս պատմում էր, որ երբ ինքը դպրոցական էր, կոշիկների մեջ քար էին դնում, որպեսզի իրենց էլ տանեին շքերթի:

Հիշում եմ, որ մեծ շուքով տոնեցին Երևանի 2750-ամյակը: Պարում էին, երգում էին, համերգ էին տալիս, տարբեր միջոցառումներ էին անում:

Ուսանող տարիներին ամենաշատը սիրում էինք նստել Կարապի լճի մոտ, գնալ կինո «Մոսկվայի» փառատոները: Սիրելի վայրերից մեկը պոնչիկանոցն էր:

-Ո՞րն է Երևանի քո սիրած անկյունը:

- Նորքի 1-ին զանգվածի այգին, որտեղ փոքրիկ եկեղեցի կա:

-Իսկ եղե՞լ է, որ Երևան եկած տուրիստների հետ շփվես:

-Այո: Գնացել էինք էկսկուրսիա, ֆիլիպինցիներ կային: Նրանց հետ ձեռքերի շարժումներով էի խոսում, որովհետև անգլերեն չգիտեի, բայց հասկանում էին: Շիշը ցույց էի տալիս, ասում էի՝ սառը ջուր ուզու՞մ եք, գլխով էին անում:

-Ի՞նչն ես կարոտում:

-Կարոտում եմ իմ մանկության տունը, փողոցը:

- Ի՞նչը կուզեիր փոխվեր քաղաքում:

-Կուզեի, որ Երևանը ավելի գեղեցկանար, ավելի մաքուր և կանաչ լիներ:

-Ի՞նչն ես ուզում, որ պահպանվի Երևանում:

- Հին շենքերը, հին կառույցները: Գումի շուկայի տեղը մեծ Սև շուկա կար: Հիմա չկա: Մասիվում էլ շատ լավ շուկա ունեինք, որը վերածեցին բարձրահարկ կառույցի: