Այս շրջանում մեզ համար շատ կարևոր է գնահատել կյանքը։ Կյանք, որն ապրում ենք միանգամից և առաջին անգամ:
Հնարավոր է, մենք կապրենք ևս մեկ օր։ Հնարավոր է՝ դեռ հազար օր, կամ երեք հազար, կամ տասը։ Այնքան, որ կկարողանանք ծախսել մեր ժամանակն այնպես, ինչպես ցանկանում ենք։ Բայց ցավոք, շատերիս համար վաղվա օրը կարող է և չգալ։
Գտնվելով կյանքի խաղում՝ մենք չենք կարող խուսափել դրա թելադրած կանոններից և չենք կարող ամբողջովին բացահայտել մի բան՝ մեր կյանքի վերջին օրը։ Մնացած ամեն ինչ բացահայտվում է ժամանակին։
Կյանքը մեզ տվել է ապրելու և երջանիկ լինելու հնարավորություն, և մենք պետք է օգտվենք այդ հնարավորությունից։ Ինչքան էլ չարությունը, դաժանությունը և ձախողումները շրջապատեն մեզ, մենք պետք է շարունակենք ապրել. ապրել պայքարելով։ Ամեն օրը ապրել այնպես, կարծես դա մեր կյանքի վերջին օրն է։
Արդյոք հնարավո՞ր է…
Կյանքի արժեքն անընդհատ կառուցելու, ստեղծելու մեջ է, քանի որ աշխարհում ավերողներ շատ կան: Սիրենք կյանքը, քանզի այլապես անհնար է նրա հետ հաշտ ապրել։ Ժպտանք աշխարհին, քանի որ արտասվել կարող են բոլորը։ Կարողանանք երջանիկ ապրել, քանի որ պարզապես ապրել հաջողվում է երկրի վրա շատ մարդկանց։
Մենք երբեք չգիտենք՝ ինչ ցանկանալ, ինչպես անել, որովհետև մեզ միայն մի կյանք է տրված, և մենք չենք կարող ո՛չ համեմատել այն նախկին կյանքերի հետ, և ո՛չ էլ մեր սխալներն ուղղել հետագա կյանքերում։
Մենք երբեք չենք իմանա՝ որն է ճիշտ որոշումը, որովհետև երբեք չենք կարող համեմատել։ Կյանքում ամեն ինչ ապրում ենք միանգամից, առաջին անգամ և առանց նախապատրաստվելու։ Այս դեպքում մեզ միայն մնում է ապրել և զգալ կյանքի յուրաքանչյուր օրը, ժամը և վայրկյանը։
Ապրել և սիրել կյանքը…