Գարունն իր գեղեցկությամբ, թարմ շնչով, բնության զարթոնքով միշտ հիացրել է ինձ: Գարունը իր ջերմ արևով, մեղմ անձրևով և երբեմն ձմեռվա՝ չնահանջելու ապացույց դարձած ձյունով կարծես տարվա բոլոր եղանակների միախառնումը լինի, բայց արդեն ավելի գեղեցիկ, հաճելի և ուրախ: Գարունը արժե սիրել թեկուզ միայն ծաղիկների համար, որքա՜ն հաճելի է, երբ բակ դուրս գալով հանդիպում ես ծաղիկներին և նոր ծաղկած ծառերին։ Այս մտքի հետ ավելի շատ համակարծիք կլինեն նրանք, ովքեր ապրել են, ապրում են կամ գոնե մի գարնանային օր կարողացել են վայելել գյուղական միջավայրում:
Իհարկե, գարնան հետ Հայաստան ներխուժեց նաև մարդկանց խուճապը, որին չեմ ցանկանում շատ անդրադառնալ, առանց այդ էլ ողջ տեղեկատվական համակարգը խոսում է միայն կորանավիրուսի մասին: Կարծում եմ՝ սա էլ է անհրաժեշտ մարդկությանը, որպեսզի սովորենք գնահատել մեր մտերիմների հետ անցկացրած պահերը, ջերմ ձեռքսեղմումներն ու գրկախառնությունները, երանի տանք այն պահին, թե երբ կկարողանանք ազատ քայլել փողոցում և վայելել մաքուր օդը առանց որևէ վախի:
Եկե՛ք գնահատենք ու վայելենք այս խենթ ու կամակոր գարունը…
