Խոսքը մեր հարևան Աշոտ պապի մասին է: Նա բավականին հետաքրքիր մարդ է: Սիրում է ուրախացնել իր շրջապատի մարդկանց:
Մի անգամ Աշոտ պապը տեսնում է, որ ձմռան համար փայտ չի մնացել, որոշում է գնալ իրենց այգու չոր ծառերից մի քանիսը կտրել: Վերցնում է սղոցը և գնում: 10 րոպե չանցած տնեցիները ուժեղ դմփոց են լսում: Դուրս են գալիս, տեսնում` Աշոտ պապը բարձրացել է ծառին, նստել այն ճյուղի վրա, որը պետք է կտրվեր և սկսել սղոցել այն: Ծառի ճյուղի հետ միասին գետնին է ընկել նաև ինքը:
Նոր տարուն մնացել էր 2 օր, երբ բոլորը ամանորյա եռուզեռի մեջ էին, Աշոտ պապը որոշում է, որ ինքը պետք է կտրատի միսը: Բայց նա շփոթում է աղը և շաքարավազը, 10 կիլոգրամ մսի վրա աղի փոխարեն լցնում է շաքարավազ և հենց այդպես հյուրասիրում է իր հյուրերին:
Հաջորդ օրը Սուսան տատը տոլմա է փաթաթում: Վաղ առավոտյան արթնանում է, որպեսզի գնա կաթսան դնի գազի վրա: Աշոտ պապը ասում է.
-Դու քնի` ես գազը կվառեմ:
Ու առանց ջրի դնում է գազի վրա: Մինչև ժամը 9-ը տոլմայից ոչինչ չէր մնացել:
Մի օր էլ առավոտյան ժամը 6-ին Աշոտ պապը արթնանում է, տանում է կովերին արածացնելու և ինքը վերադառնալուն պես արթնացնում տան անդամներին և ասում.
-Գտեք ժամացույցս, գործից ուշանում եմ:
Տան անդամները խառնվում են իրար, սկսում են փնտրել ժամացույցը: Երբ գալիս է ժամը 8:45 րոպե, Աշոտ պապը ասում է.
-Վայ, գտա, ձեռքիս կապած է՝ գնացեք քնելու:
Իսկ այս մի պատմությունը կատարվել է վերջերս:
Պապիկը գնում էր իրենց տան նկուղ: Նրա կինը` Սուսան տատը, ասում է նրան, որ ձեռք չտա քարերին: Բայց պապի հետաքրքրությունն այնքան շատ է լինում, որ ձեռքի փայտով զգուշորեն քարը քաշում է իրեն, և այդ ժամանակ քարը ընկնում ու ջարդում է 10 լիտր օղու տարան:
Աշոտ պապը մինչև հիմա էլ չի դադարում ուրախացնել մեզ: