Արդեն գարուն է, բայց դեռ շատ ցուրտ է: Ինչպես տեսնում եք, ցուրտը շատ է հավանել մեր տարածաշրջանը. չի ուզում հեռանալ: Առավոտյան արթնանում ես ու, տեսնելով մռայլ ու ամպամած երկինքը, դու էլ ես մռայլվում: Նույնիսկ տեղիցդ վեր կենալ չես ուզում: Իսկ հետո, երբ արևը դուրս է գալիս (եթե իհարկե, դուրս է գալիս ընդհանրապես), գնում ենք բակ, որ մի քիչ արևի շողերով ջերմանանք:
Միշտ ատել եմ` տարվա այս ժամանակահատվածը. այնքան ցուրտ չի, որ վառարան վառես, բայց այնքան էլ տաք չի, որ չմրսես: Անընդհատ մի տաք տեղ ես փնտրում: Արևը ժլատություն է անում ու թույլ չի տալիս լիարժեք տաքանալ: Այն էլ` այս ցրտաշունչ ձմեռվանից հետո: Կարծես մենք նույնպես սառցակալած լինենք:
Հուսով եմ, սա մարտի «գժություններից» մեկն է, և ապրիլը իր հետ կբերի տաք ու արևոտ եղանակ: