Ճաշարանից վազում ենք կոնֆերանս դահլիճ` առաջին քննարկմանը:

Քննարկման ընթացքում ծանոթանում ենք մեր ապագա անելիքներին, լրացնում հայտ, ու անցնում առաջ:

Լուսինեն առաջարկում է ծանոթանալ հինգ մատի սկզբունքով:

-Հինգ մատի սկզբո՞ւնք: Դա ո՞րն ա,- բոլորս այս հարցը տվեցինք միանգամից:

Շրջանաձև նստում ենք, մեջտեղում կանգնում է Լուսինեն ու ափը պարզում:

-Ափի ներսում անուն-ազգանուն, բութը տարիքն ա, ցուցամատը`մասնագիտությունը, միջնամատը`ինչն ենք ամենից շատ սիրում, մատնեմատը` զայրույթի պատճառ, և վերջապես ճկույթի տակ թաքնված է հարցը՝ եթե գնայիք ուրիշ մոլորակ, ի՞նչ երեք իր կտանեիք մեզ հետ:

Սկսում ենք խաղը, մարտահրավեր նետելով միմյանց՝ ներկայացնում ենք մեզ:

Տասը հոգուց հետո բոլորն ուրիշ մոլորակ իրենց հետ արդեն ջուր էին տանում, դե, շատ ծարավ էինք:

Վերջապես մեր ջուրը տեղ է հասնում:

Ջրից հետո այս անգամ արդեն լսվում է Լիլիթի ձայնը.

-Շապիկներ չե՞ք ուզում:

Բոլորս ստանում ենք այդքան սպասված 17-ի շապիկները:

Մեզանից ոմանք այնքան անհամբերությամբ էին սպասում այդ շապիկներին, որ չհամբերեցին ու տեղում փորձեցին, մի մասն էլ վազեց սենյակ՝ հագնելու:

Ես էլ, անկեղծ ասած, առաջին ճամբարի նկարներին հետևելով, նախանձում ու շատ էի ուզում այդ շապիկից ունենալ:

Ու~խ, գնամ փորձեմ: