Մանե Մինասյանի բոլոր հրապարակումները

mane. minasyan

Բարև, իմ 20+1

Ողջույն, բարի լույս կամ բարի երեկո, իմ ծանոթ կամ էլ դեռ անծանոթ ընթերցող։

Ես չգիտեմ, թե դու այս պահին  որտեղ ես գտնվում, ինչպիսի տրամադրություն ունես կամ ընդհանրապես, հավես ունե՞ս նյութս կարդալու թե չէ, բայց ես հենց հիմա ապրում եմ իմ կյանքի 20-րդ գարնան վերջին ժամերը և ուզում եմ 20-ս ամփոփել հենց քեզ հետ, հենց քեզ պատմելով։

Եթե ասեմ, որ սա ինձ համար գլխապտույտ լավ, կամ ընդհակառակը, վատ տարի էր, հաստատ կստեմ։

Գիտեք, երբ 10+10 տարիքում ես գտնվում, կարծես մի 10-դ լրիվ ուրիշ մարդ լինի, մյուսը՝ լրիվ այլ։

Լավ, եկեք ամփոփենք։ Ես արդեն մի քանի տարի շարունակ, իմ ծննդյան նախորդ գիշերը չեմ կարողանում քնել։ Պառկում եմ, վերցնում համակարգիչս ու հերթով անցնում ապրածս բոլոր օրերով, ամփոփում,գրում, վերլուծում ու փորձում հաջորդ տարի հետս տանել միայն դրականը, լավը, բարին։

20-իս, եթե անկեղծ, շատ էի սպասել։ Դեռ մի քանի ամիս առաջ ընկերուհուս հետ պլանավորել էինք, թե ինչպես ենք նշելու 20-ամյակս, գույները որոշել, բայց, կորոնավիրուսը ուրիշ գույներ բերեց։

Կարանտինային ծնունդիցս դժգոհ չեմ, կարանտինային իրավիճակից՝ ևս։

Կարանտինի ընթացքում ես 20-ում հասցրի ստեղծել իմ բրենդը՝ Mann’s Cake-ը, որը հրուշակեղենի փոքրիկ աշխարհ է, որտեղ ես պարզապես իմ հանգստությունն եմ գտնում։ Շուտով, իմ 21-ից հետո՝ ապրիլի 21-ին, այդ փոքրիկ աշխարհը կապրի իր կյանքի առաջին ծնունդը։ Իր մասին ավելի մանրամասն հետո կպատմեմ ձեզ։

Կարանտին, առցանց դասեր, քննություններ, չեմ ասի սա այն էր, ինչի մասին երազել էի, բայց սա մի ժամանակաշրջան էր, որը թույլ տվեց ինքնակատարելագործվելու, նոր ծրագրեր մշակելու ու առաջ գնալու։

Ամռանը ես ընդունվեցի մասնագիտական աշխատանքի։ «Ա1+» լրատվականում ես հասցրի սովորել շատ, հմտանալ լրագրության մեջ։

Սեպտեմբեր ամսին, երբ փորձում էինք վերադառնալ բնականոն կյանքի, պատերազմը փոխեց բոլորիս կյանքի հունը․․․

Սեպտեմբերի 28-ից ինձ ու ընկերներիս շատ պատասխանատու գործ էր վստահվել։19 համայնքի պարենատան աշխատանք էինք համակարգում, փորձում ապաստարան գտնել Արցախից եկած բնակիչների համար։ Սա իմ կյանքում մի փուլ էր, որը թույլ տվեց բացահայտել ինքս ինձ, շրջապատս, մարդկանց․․․

Գիտե՞ք, ես կարծում եմ, որ պատերազմի օրերին ներքին պատերազմի մեջ էինք բոլորս։

Մեկ-մեկ ես համոզվում եմ, որ ոչինչ հենց այնպես չի լինում կյանքում։ Պատերազմի օրերին մենք չէինք մտածում ինչպիսի տեսքով դուրս կգանք տանից ու կվազենք պարենատուն, չէինք մտածում, թե մեր արտաքինը ինչպես կընկալվեր դիմացինների կողմից։ Ու գիտե՞ք, երևի հենց այդ օրերին հասցրինք ճանաչել հոգիներ․․․ մարդկային ամենապարզ ու անկեղծ հոգիներ։ Առանց շպարի, առանց արտաքին տվյալների։

Պատերազմը մեզանից խլեց շատ․․․ Բայց չեմ ուզում այսօր խոսել կորստի մասին։ Սկզբում ասացի, չէ՞, որ հաջորդ տարի ինձ հետ տանում եմ լավը, դրականը։ Սա իհարկե չի նշանակում, որ ես մոռանում եմ կատարվածը, չէ, պարզապես ուզում եմ կյանքիս հաջորդ գարունը լուսավոր ու պարզ գույներով սկսել։

Պատերազմի ընթացքում՝ իմ 20-րդ աշնանը ես հանդիպեցի մարդու, ում նվիրեցի սիրտս՝ անմնացորդ։ Ներեցեք, չեմ սիրում մանրամասն խոսել անձնական կյանքից, սակայն ամփոփելով 20-ս, չէի կարող չխոսել այս ամենի մասին։ Խնդրում եմ այլ հարցեր չտալ։

Պատերազմից հետո բոլորս ինչ-որ չափ կիսատ, ինչ-որ չափ անգույն, սակայն շարունակեցինք ապրել։

Դեկտեմբեր-հունվարը բավականին ծանր ամիսներ էին իմ կյանքում։ Ավարտական կուրսում գտնվել, հանձնել բարդ քննություններ, բայց սա էլ հաղթահարեցինք։

20-նն ինձ համար մի տեսակ պայքարի տարի էր։ Պայքար ինքս իմ դեմ։ Հաղթանակ ինքս ինձ։

Շնորհակալ եմ յուրաքանչյուրին, ով 20-ում թեկուզ մեկ տող կյանքի դաս տվեց ինձ։ Դա կլինի վատ թե լավ դաս, այնքան էլ կարևոր չէ։ Կարևորն այն է, որ կարողանամ 21-ում կիրառել այդ դասերը՝ սխալներից հեռու մնալու համար։

Բարև իմ 20+1։ Եղիր լուսավոր, եղիր դրական, եղիր փոփոխություն։ Կհանդիպենք կյանքի մեկ այլ խաչմերուկում։

mane. minasyan

Իմ ֆանտաստիկ 2019, մնաս բարով

Ինչպես արդեն մի քանի տարի, այս տարի ևս տարվա վերջին գիշերվա ընթացքում ուզում եմ ամփոփել տարիս, հիշել անցածն ու ավելի մեծ ուժով ու եռանդով դիմավորել նորը։

2019-ը կորստով եմ սկսել։

Պապիկս։ Իմ կյանքի կարևորագույն մարդկանցից մեկը մեզ մենակ թողեց հենց տարվա սկզբում։ Հետո արդեն օրացույցի օրերը ջնջվեցին ու բանակից տուն եկավ եղբայրս՝ իրենով լցնելով տունը։

Փետրվարն ու մարտը սովորականի պես էին, լավ, մի քիչ խառը։

Բայց եկեք ասեմ, որ ես խոյ եմ, ու իմ տարին, ըստ իս, սկսվում է մարտի 25-ից հետո։ Ու այդպես էլ եղավ։ Դե, ապրիլի 3-ին 18-ին հրաժեշտ տվեցի ու մտա 19։ 2019 թվական, 19 տարեկան։ Ինչ խոսք, հրաշալի էր։

Դեռ դպրոցական տարիքից միշտ երազում էի մեր քաղաքում՝ Վեդիում ունենալ որևէ երիտասարդական նախաձեռնություն, սիրուն բաներ անել ու Վեդիում օրս անցկացնելու հետաքրքիր տարբերակներ գտնել։ Շատ պատահական հանդիպելով ընկերներիցս մեկին՝ որոշեցինք, որ Վեդիում մեզ նման բան է հարկավոր։ Որոշեցինք, հավաքվեցինք, հանդիպեցինք, քննարկեցինք ու արդյունքում համայնքապետարանից ստացանք տարածք՝ երազանքն իրագործելու համար։ Դրամական, մարդկային ու նյութական օգնություններից զատ՝ այս ամենը մեզ տվեց մեծ ընտանիք։ Ընտանիք, որը կարող է հավաքվել ընդամենը 5 րոպեում ու գաղափարներ կիսել։ Երազանքս կատարվում է, արդեն ոչ ֆորմալ կրթության շարք ենք սկսել, մի քանի սիրուն դասընթացներ արել ու ասեմ ավելին՝ հուսով եմ, որ 2020-ին մեր ստացած տարածքում արդեն կգործի մեր «Անտիկաֆեն», որը մեծ հնարավորությունների հարթակ է դառնալու։

Հետո եկավ ամառն ու ինչպես միշտ իմ կյանքում սկսվեց ակտիվ ու բազմաբովանդակ ժամանակաշրջանը։

Կրթական ճամբարներ, դրամաշնորհային ծրագրեր գրելու ու դրանք հաջողելու առաջին փորձեր, այց Ջավախք, ներառական ճամբարում ջոկատավար, պրակտիկա ու էլի շատ հետաքրքիր իրադարձություններ տեղի ունեցան իմ կյանքում։ Ամռանը գտա ընկերներ ամբողջ կյանքիս համար։ Ամռանը գտա մարդկանց, ովքեր նոր իմաստ բերեցին իմ կյանք։

Հետո եկավ իմ սիրելի աշունը։ Դասեր, քննություններ ու հետո շատ պատահական մասնագիտական պրակտիկա, որը բերեց մի նոր ու շատ մեծ հաջողության։ Տարեվերջին ես արդեն Մանեն եմ, ով վարում է հեռուստահաղորդում, ինչի մասին մանուկ հասակում երազում էր։

2019-ի վերջին օրերն անգամ ինձ համար հաջողված էին։ Այն, որ ամռանը սովորել էի դրամաշնորհային ծրագրեր գրել, վերջին օրերին մի հաջողություն էլ բերեցին։ Բայց դրանից զատ՝ տարվա վերջին օրերին ես գտա մարդկանց, ովքեր վստահ եմ, որ դեռ երկար են մնալու իմ կյանքում։

Ես մեկ բառով կվերնագրեմ իմ 2019-ը։ Այն ֆանտաստիկ էր։

Շնորհակալ եմ, մարդիկ, որ եղաք իմ կողքին այս ամբողջ ընթացքում, շնորհակալ եմ այն մարդկանց, ովքեր հավատացել են ինձ, ովքեր ուժ ու էներգիա են տվել։

Ես ուղղակի ուզում եմ, որ 2020-ը նման լինի 2019-ին ու կատարելագործվի։

Բարով մնա 2019, բարի գալուստ 2020։

Շնորհավոր Ամանոր և Սուրբ Ծնունդ։

Ոչ ֆորմալ կրթության նոր շարք Վեդիում

Վեդու «Station Anticafe» նախաձեռնությունը սկսել է դասընթացների շարք, որի նպատակն է ունենալ ավելի ակտիվ ու պահանջատեր երիտասարդներ։

Ոչ ֆորմալ կրթությունն այնքան էլ տարածված չէ Վեդիում, դրա համար նախաձեռնության հիմնադիր անդամների նպատակն է այն դարձնել պարբերական բնույթ կրող երևույթ իրենց քաղաքում։

Դասընթացների շարքը սկսվել է «Փիչինգ-սթարթափ» դասընթացով։

Դասընթացի ընթացքում Վեդու տասը երիտասարդներ սովորել են, թե ինչ է փիչինգն, ու ինչ հմտություններ են անհրաժեշտ գրագետ փիչինգ անելու համար։

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

16-ամյա Քրիստինեն նշում է, որ «փիչինգ» բառն առաջին անգամ լսել է հենց դասընթացի ժամանակ, սակայն հիմա արդեն կարող է նորարարական գաղափարները ճիշտ ներկայացնել ու, այսպես ասած, գաղափարը «լավ վաճառել»։

Ըստ 23-ամյա Հասմիկի էլ՝ նման միջոցառումները քաղաքին ու երիտասարդներին շատ են անհրաժեշտ, քանի որ նման հանդիպումներից հետո երիտասարդները ոգևորվում են և ուզում համախմբվել ու քաղաքին նոր գույներ տալ։

Երիտասարդները դասընթացի ընթացում մասնակցեցին հատուկ վարժանքների, որոնց միջոցով նոր գիտելիքներն ավելի գործնական դարձան։

«Հատուկ վարժանքի ժամանակ մենք բաժանվել էինք թիմերի ու պետք է 10 րոպեում պատկերացնեինք մի իրավիճակ, իբր վերելակում հանդիպել ենք մեր երազանքների բարերարին և ունենք ընդամենը 3 րոպե մեր գաղափարը ներկայացնելու համար, որպեսզի այն հավանության արժանանա ու ֆինանսավորվի։ Ճիշտ է, մենք սկզբում լավ չէինք պատկերացնում, թե ինչպես պետք է դա անենք, սակայն երբ դասընթացավարը ավելի մանրամասն բացատրեց քայլերի հաջորդականությունը, արդեն կարողացանք համոզել, որ մեր գաղափարն իրոք շատ անհրաժեշտ է»,- նշում է ավագ դպրոցի աշակերտուհի Անուշ Մանուկյանը։

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Դասընթացին միացավ նաև Վեդու համայնքապետ Վարուժան Բարսեղյանը, ով ողջունեց երիտասարդների նախաձեռնությունն ու ասաց, որ իր համար ևս այս թեման անծանոթ, միևնույն ժամանակ շատ հետաքրքիր ու անհրաժեշտ է։

Դասընթացներն անցկացվում են «Հոդված 3» մարդու իրավունքների և քաղաքացիական կրթության ճամբարի դրամաշնորհային ծրագրի շրջանակում։

Առաջին դասընթացը վարել է Ջրային ռեսուրսների մասնակցային և արդյունավետ օգտագործման շահերի պաշտպանության և ծրագրի տեղական համակարգող Նոննա Մարգարյանը։

«Ջիվանական և տերյանական» օրերը

2019թ. հուլիսի 20-ին և 21-ին Ջավախքի Կարզախ և Գանձա գյուղերում անցկացվեց «Ջիվանական և տերյանական» օրեր տոնակատարությունները:

 

Արարատի մարզում գարունը միասնություն է բերել

Մայիսի 12-ին Վեդիում սկսվեց «նոր եթերաշրջան»: Այդ օրը Վեդիի երիտասարդները հանդիպեցին ԱԺ պատգամավոր Ռուստամ Բաքոյանի հետ, ու քաղաքում սկսվեց երիտասարդների ակտիվացումը: Երիտասարդները Վեդիում ոչ ստանդարտ սրճարան են կառուցում: Նոր եթերաշրջանի ընթացքում՝ հունիսի 15-ին, Վեդու համայնքապետարանի հանդիպումների սրահում հավաքվեցին մարզի ակտիվ երիտասարդներն ու հանդիպեցին պատգամավորներ Ռուստամ Բաքոյանի, Տաթևիկ Գասպարյանի ու Սոս Ավետիսյանի հետ: Հանդիպմանը ներկա էր նաև Վեդու համայնքապետ Վարուժան Բարսեղյանը:

Հանդիպման սկզբում պատգամավորները խոսեցին մարզի ոչ ակտիվ կյանքից ու հայտնեցին իրենց մտահոգությունն այդ առումով: Վեդու բնակիչ Գագիկ Հակոբյանը խոսեց մարզում առկա գյուղատնտեսական խնդիրներից, նա նաև մարզը տուրիստական կենտրոն դարձնելու գաղափար ունի: Նույն գաղափարն ունի նաև Արարատից Գևորգը: Արտաշատի երիտասարդներից Տաթևն էլ մտահոգված է, որ երիտասարդները մարզում աշխատանքի խնդիր ունեն: Գինեվետ համայնքից Ռուզաննան առաջարկում է կարի արտադրամաս բացել, Վեդիից Վահեն՝ արվեստի միջմասնագիտական դպրոցի գաղափար ներկայացրեց, մյուսները լսում ու հավասար քննարկումներ էին անում:

Պատգամավորները լսեցին բոլորի առաջարկներն ու պատրաստակամություն հայտնեցին միասին աշխատելու: Վեդու համայնքապետարանից հետո նույն խումբն այցելեց ոչ ստանդարտ սրճարանի տարածք:

Մյուս հանդիպումը չի ուշանա, սակայն այս անգամ կհանդիպեն արդեն Արտաշատում:

Վեդու երիտասարդներն սկսում են աշխատել

Վեդու գրադարանում կատարվեց ուսումնասիրություն, որի արդյունքում գրադարանի նախկին արխիվային տարածքը որոշվեց հանձնել Վեդու երիտասարդներին՝ ոչ ստանդարտ սրճարան կառուցելու նպատակով: Վեդու համայնքապետ Վ. Բարսեղյանը պատրաստակամություն հայտնեց երիտասարդներին օգնել թե՛ շինարարական աշխատանքներում, և թե՛ մնացած բոլոր այն աշխատանքներում, որտեղ կարիք կլինի: Վ. Բարսեղյանը հորդորեց երիտասարդներին ավելի ակտիվ լինել, մասնակցել ՏԻՄ քննարկումներին, բարձրաձայնել ու քննարկել ցանկացած թեմա համայնքապետարանի հետ:

Գրադարանից հետո ԱԺ պատգամավոր Ռ. Բաքոյանը, Վեդու համայնքապետարանի ընդհանուր բաժնի պետ Լ. Դալլաքյանն ու երիտասարդները հանդիպեցին Պուշկինի 4-րդ շենքի բնակիչների հետ: Ռ. Բաքոյանը լսեց բնակիչների խնդիրներն ու խորհուրդներ տվեց ճիշտ քայլեր ձեռնարկելու համար: Հանդիպմանը միացավ նաև Վեդու ավագանու անդամ Լ. Մանուկյանը:

Պուշկինի 4-ից ուղևորությունը շարունակվեց դեպի Վեդու քաղաքային հուշահամալիր, որտեղ երիտասարդներն առաջարկում են հանգստի գոտի ստեղծել: Այս պահին մանրամասները դեռևս քննարկման փուլում են:

Այնուհետև նույն թիմը քայլեց Վեդիում, ծանոթացավ աղբահանության խնդիրներին՝ Վեդու բնակելի շենքերի տարածքում: Երիտասարդները սկսում են աշխատել: Յուրաքանչյուրի աջակցությունը կխրախուսվի:

Այսօրվա համար այսքանը: Հաջորդ հանդիպումը չի ուշանա:

Վեդիում սկսվում է նոր եթերաշրջան

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Տեղի ունեցավ ԱԺ պատգամավոր Ռուստամ Բաքոյանի և Վեդու երիտասարդների հանդիպումը senYAC-ում (Վեդու երիտասարդական կենտրոն): Հանդիպման նպատակն էր վերհանել երիտասարդներին հուզող խնդիրներն ու գտնել դրանց լուծման տարբերակները: Ներկա էին նաև Արարատի մարզպետի օգնական Տիգրան Շիրինյանը, Վեդու համայնքապետարանի ֆինանսատնտեսական բաժնի պետ Անդրանիկ Ավետիսյանն ու Գեղարվեստի դպրոցի տնօրեն Հրայր Գորգոյանը:

Սկզբում երիտասարդները ներկայացրին իրենց անցած ուղին ու senYAC-ի պատմությունը, հետո սկսվեց քննարկումը:

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Խնդիրները շատ են, բայց երիտասարդները չեն դժգոհում: Ասում են՝ իրենց ձայնը միշտ էլ լսելի է եղել համայնքապետարանում, ու իրենք միշտ ստացել են աջակցություն տարբեր ծրագրեր իրականացնելու համար: Սակայն Վեդիում կան խնդիրներ՝ երիտասարդների ժամանցի ապահովումը, աշխատատեղերի պակասն ու մշակութային կյանքի բացը: Աղբահանության, թափառող շների, տրանսպորտի ժամերի ու օդի աղտոտվածության մասին ևս խոսվեց:

Ակտիվ քննարկումներ սկսվեցին Վեդու տարբեր հատվածներում կուտակված աղբի վերաբերյալ: Անդրանիկ Ավետիսյանի հրավերով հանդիպմանը միացավ «Մաքուր երկիր» ՍՊԸ-ի տնօրեն Յուրա Հարությունյանը, որը երիտասարդներին լսելուց հետո խոստացավ ավելացնել աղբամաններն ու աղբահանությունը կատարել ավելի հաճախակի:

Նա նաև խոսեց ապագա ծրագրի՝ աղբի վերամշակման մասին:

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Վեդեցի երիտասարդները հանդիպման էին եկել հստակ որոշումներով ու առաջարկներով՝ ոչ ստանդարտ սրճարան, չրանոց ու հանգստի գոտի: Ոչ ստանդարտ սրճարանի գաղափարը հավանության արժանացավ գրեթե բոլորի կողմից:

-Սրճարան, որտեղ կանցկացվեն գրքերի քննարկումներ, ֆիլմերի դիտումներ ու հետաքրքիր միջոցառումներ: Փակագծերը չբացենք, որպեսզի հետքրքրությունը մեծ լինի,- ասում են երիտասարդները:

Ռ. Բաքոյանը պատրաստակամություն հայտնեց լինել երիտասարդների կողքին ու միասին իրականացնել թղթին հանձնած ծրագրերը:

Հաջորդ հանդիպման օրն արդեն նշանակված է:

Գարնանային հոգսեր

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Արմենակ Հովհաննիսյանը երկմտանքի մեջ է` հողատարածքը վարի՞, ցանքս կատարի՞, թե՞ ոչ: Անցյալ տարվա դառը փորձը վախենալու առիթ է տվել։ Գյուղվարկ է վերցրել, սերմացու, պարարտանյութ գնել, իսկ ամռան կեսին ոռոգման ջրի բացակայության պատճառով մոտ 10 տոննա ձմերուկի բերքը կորցրել է։

Արմավիրի մարզում տարեկան շուրջ 10.500 հա հողատարածք ուղղակի չի մշակվում ջրի բացակայության պատճառով, ինչը մեծ ազդեցություն է ունենում գյուղատնտեսության վրա (ոռոգելի տարածքները մարզում կազմում են 63.300 հա` տնամերձի հետ միասին): Ստորերկրյա ջրերի մակարդակը մարզում 3-4 տարիների ընթացքում մոտավորապես 500 մլն խորանարդ մետրից ավելի պակասել է:

-Մարզի համար, ընդհանրապես, ջրի կարիքները սահմանվում են 250-300 մլն խորանարդ մետր: Ջրի աղքատության խնդիր չունենք: Հիմնականում ունենք ջրի արդյունավետ կառավարման խնդիր: Օրինակ` ձկնաբուծարաններում ջրի կառավարումը ճիշտ չի իրականացվում, շատ դեպքերում ջուրն օգտագործվում է անխնա: Մեզ մոտ խնդիրը ջրի էֆեկտիվ կառավարումն է,- ասում է Արմավիրի մարզպետ Համբարձում Մաթևոսյանը:

Ներտնտեսային և միջտնտեսային ջրամբարների քայքայված լինելու պատճառով Արմավիրում ջրի կորուստները բավականին շատ են:

-Հողային շերտով ոռոգում կազմակերպելու ժամանակ ջրի մոտ 50%-ից ավելի կորուստ ենք գրանցում, ոռոգման ցանցերի մաքրման աշխատանքներն արդեն սկսվել են, և կարծում ենք, որ սեզոնի բացման հետ կկարողանանք ջուրը պատշաճ ձևով հասցնել ջրօգտագործողներին,- նշում է պարոն Մաթևոսյանը:

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Լուսանկարը` Մանե Մինասյանի

Գյուղացիները պատմում են, որ բացի ոռոգման ջրից` սեզոնին մի շարք խնդիրների առաջ են կանգնում: Գյուղտեխնիկայի, պարարտանյութի, դիզվառելիքի և սերմացուի խնդիր ևս կա: Բոլոր գյուղական համայնքներում տեխնիկայի դեֆիցիտ կա, եղածը մաշված է, նորերը բացակայում են, գյուղեր կան, որ հարևան գյուղերից են վարձում վար ու ցանք անող տրակտորներ: Թունաքիմիկատների անորակությունը գերխնդիր է դարձել գյուղացիական տնտեսությունների համար:

«Վերահսկողություն չկա, որակի երաշխիք չկա»,- եզրափակում են գյուղացիները:

Իսկ գարունը շուտով կավարտվի:

mane. minasyan

Իմ 17.am-ը 5 տարեկան է. Մանե Մինասյան

17-ն ու «Մանանան» ինձ համար եղել են սկիզբ:

Սկիզբ` գրելու, արտահայտվելու ու ինքնահաստատվելու:

Առաջին անգամ հենց 17-ի շնորհիվ նյութերս հասանելի դարձան հանրությանը, առաջին անգամ հենց 17-ի համար արեցի հարցազրույց:

Եթե ես այսօր կարողանում եմ առանց դժվարության գրել, նկարել ու ընդհանրապես ամենաանհետաքրքիրը հետաքրքիր ձևով պատմել, ապա դա միայն իմ 17-ի շնորհիվ:

Նրա խորհուրդների ու մեկ-մեկ հանդիմանությունների շնորհիվ է, որ սխալները երկրորդ անգամ չեն կրկնվում գրածներումս:

5 տարի՞, չէ, 50 էլ անցնի, մեկ է, 17-ը եղել ու մնալու է սկիզբ, հարազատ ու կարևոր: