Եթե ես լինեի կրթության նախարար, ապա անպայման կթեթևացնեի և կբարելավեի բոլոր կրթվողների վիճակը, որպեսզի նրանք ինձ սիրեին:
Ես կփոխեի այն կարգը, որ երեխաները պետք է տանը աշխատանք անեն, որպեսզի նրանք չզզվեին դպրոցից: Կհանեի շաբաթօրյա ուսուցումը: Կանեի այնպես, որ բոլորը գնան էքսկուրսիա: Հետո դպրոցում յուրաքանչյուր ոք կսովորեր այն առարկան, որը կամենար: Բայց իհարկե կլինեին պարտադիր առարկաներ:
Մուշեղ Բաղդասարյան
***
Նախ ասեմ, որ ես չէի լինի կրթության նախարար: Բայց եթե լինեի, չգիտեմ էլ, թե ինչ կանեի: Սակայն, երևի մի բան կանեի: Ժամանակ առ ժամանակ ուսուցիչներին վերապատրաստման կուղարկեի: Ասում են, որ սովետական կրթական համակարգը ամենալավն էր, սակայն քանդվում է: Պետք է ինչ-որ բան անել:
Դավիթ Բաբայան
***
Ես առաջին հերթին կփոխեի դասընթացի ձևը: Չէ՞ որ արդեն քսանմեկերորդ դարն է, իսկ մենք դեռ ուսում ենք ստանում պարզագույն միջոցներով: Կարելի է սովորել համակարգիչներով, իսկ գրատախտակի փոխարեն՝ լայնէկրան հեռուստացույցներ: Գրքերն, իհարկե, կշարունակեն գործել, որովհետև բոլոր հարցերը համակարգչով լուծելն անհնար է: Կհարստացնեի դպրոցական գրադարանը և որոշ առարկաների ծրագիրը կփոխեի: Օրինակ՝ գրականության առարկան: Երեխաները միայն հայ գրականություն չէին սովորի, այլ նաև կուսումնասիրվի արտասահմանյանը:
Համակարգիչներ և հեռուստացույցներ տեղադրելով ես չեմ կարծում, որ կլուծվեն կրթության բոլոր խնդիրները: Տետրերն ու գրատախտակը նրանց համարյա ոչնչով չեն զիջում, ուղղակի այս ձևափոխության դեպքում երեխաներն ավելի մեծ հաճույքով կգնան դպրոց:
Գոռ Բաղդասարյան
***
Ես անհետաքրքիր ու հին գրքերի փոխարեն կտպագրեի ավելի նոր և հետաքրքիր դասագրքեր: Բոլոր դպրոցներում կանցկանցնեի ավելի շատ մրցույթներ և հաղթողներին ոչ միայն մրցանակ կտայի, այլ կներկայացնեի հեռուստատեսությամբ, որպեսզի մյուսները նույնպես ուզենան հայտնվել այդ աշակերտի փոխարեն: Եթե ես լինեի կրթության նախարար, երևի շատ երեխաներ կուզենային սովորել և կսովորեին:
Դավիթ Մարտիրոսյան
***
Զըը՜նգ: Հեռախոսն է:
-Լսում եմ: Մաթեմատիկայի ուսուցի՞չը: Տալ խիստ նկատողություն՝ վերջին նախազգուշացումով:
Նորից զանգ:
-Այո: Տնային աշխատանքը շա՞տ է: Մատյանում նշեք, այդ ուսուցիչը տարվա վերջում վերաքննություն կտա:
Ահա այսպես է անցնում իմ օրը: Չէ՞ որ ես նախարար եմ, այն էլ կրթության նախարար: Այժմ դպրոցականների կյանքը այն չէ, ինչ որ դարի սկզբում: Բոլոր երեխաները հաճույքով են հաճախում դպրոց, դասերից հետո տուն գնալ չեն ուզում:
Իմ սերնդի մարդիկ երևի կհիշեն, թե տխուր տարիներին (այդպես են կոչվում 1995-2015թթ.) ինչ անսահմանափակ իշխանությամբ էին օժտված ուսուցիչները դպրոցում: Նրանք իրավունք ունեին դասարանից դուրս հանել աշակերտին, գոռալ, նույնիսկ՝ խփել: Եթե աշակերտը ցանկանում էր բարձր գնահատական ստանալ, անպայման պետք է հաճախեր ուսուցչի մոտ՝ մասնավոր պարապմունքների: Այդ պատճառով էլ աշակերտները փախչում էին դասերից, ասեղ էին դնում, կավիճ էին քսում ուսուցչի աթոռին, դասերը չէին սովորում, պատասխանում էին ուսուցիչներին, դասի ժամանակ հաչում էին, մլավում, ծուղրուղու կանչում և այլն:
Այժմ ամեն ինչ փոխվել է: Չմտածեք, թե պարծենում եմ, սակայն աշխարհի վերակառուցումից (2015-2025թթ. ) մինչև մեր ժամանակները կրթական համակարգի բարեփոխումների մեծամասնությունը կատարվել է իմ նախարարության օրոք: Լրիվ վերափոխվել է գնահատման համակարգը: Վերացվել են մասնավոր, վճարովի պարապմունքները: Դպրոցում հարգում են երեխաների իրավունքները: Երեխաները սովորում են ոչ թե ծնողների ցանկությամբ, այլ՝ գիտելիքներ ստանալու համար: Հայաստանի Հանրապետության դպրոցները ամեն տարի մատակարարում են աշխարհին հազարավոր բարձրակարգ մասնագետներ:
Սիրելի դպրոցականներ, ընտրեցեք ինձ և դուք երբեք չեք ափսոսի: Խոստանում եմ նոր բարեփոխումներ կրթության ոլորտում: Շնորհակալություն:
Լուսինե Հակոբյան
***
Լավ կլիներ, որ արձակուրդները երկարացնեն: Այ, եթե ես լինեի կրթության նախարարը, ես առաջին հերթին դրանով կզբաղվեի: Հետո նոր դասագրքեր կստեղծեի՝ մի քիչ ավելի լավը (թող ներեն ինձ դասագրքերի հեղինակները): Դասամիջոցները կերկարացնեի, բուֆետները կարգի կբերեի: Եվ վերջապես, մաթեմատիկան կհանեի: Լավ կլինի, չէ՞:
Էլեոնորա Հարությունյան
***
-Նան, լավ կլիներ, չէ՞, որ դպրոցում թույլ տային հագնել այն, ինչ ուզում ենք, որովհետև դա ոչ թե կշեղեր մեզ դասերից, ինչպես ասում են ուսուցիչները, այլ՝ հակառակը: Մենք ավելի շատ ժամանակ ենք կորցնում տոնավաճառում դպրոցին համապատասխան վերնաշապիկ փնտրելով, քան, եթե հագնեինք այն, ինչ մեզ դուր է գալիս: Կարծում եմ, այդ դեպքում բոլորը շուտով կհոգնեին թիթիզ շորերից ու կսկսեին հագնել և իրենց հավանած, և դպրոցին համապատասխան հագուստ:
-Գիտես Անուշ ջան, ես էլ շատ բան կուզեի, բայց այդ ամենը մենք չենք որոշում և ոչինչ էլ մեր ուզածով չի լինի…
Անուշ Մուրադյան
***
Եթե ես լինեի նախարար, նախ առաջին հերթին կընդունեի աշխատանքի այն բոլոր ուսուցիչներին, որոնց ազատել են դպրոցից: Հետո կիջեցնեի համալսարանների վարձը, որովհետև մարդիկ չեն կարողանում վճարել: Իմ առաջին աշխատավարձը կտայի այն մանկապարտեզին և դպրոցին, որտեղ հաճախել եմ:
Աստղիկ Եղիազարյան
***
Եթե ես լինեի կրթության նախարար, չէի օպտիմալացնի դպրոցները: Ավելին՝ ուսուցիչներ կավելացնեի և նոր դպրոցներ կբացեի: Նաև դպրոցներին կհատկացնեի նստարաններ, որպեսզի երեխաները երկու նստարանի վրա երեքով չնստեին:
Նարինե Դանեղյան
***
Երեխաներն ուզում են, որ ամեն ինչ իրենց ուզածով լինի. իրենց չուզած դասերին չնստեն, երբ հավես չունեն՝ դպրոց չգնան: Հենց այդպես էլ կանեմ:
Մարիամ Մանուկյան
***
Ինձ մի հատ փափուկ բազկաթոռ կգնեի և մի սեղան ու կսկսեի մտածել:
Հովնան Բաղդասարյան
«Մանանայի» արխիվից. 2004թ.