Հարցազրույց mulberry-house-ի հիմնադիր Հովհաննես Սողոմոնյանի հետ

-Պատմեք Ձեր մասին, որտեղի՞ց եք:

-Ես ապրում եմ ՀՀ ամենագեղեցիկ համայնքներից մեկում՝ Խոր Վիրապում (Փոքր Վեդի), ծնվել եմ 1990 թ. հուլիսի 14-ին, անունս Սողոմոնյան Հովհաննես է:

-Դուք mulberry-house-ի հիմնադիրն եք: Մինչ դրան անդրադառնալը կխնդրեի նշեիք՝ ի՞նչ կրթություն ունեք և այլ գործունեությամբ զբաղվե՞լ եք մինչ սա:

-Ես ունեմ միջին մասնագիտական կրթություն, ավարտել եմ Արարատի տարածաշրջանային պետական քոլեջը, մասնագիտությամբ ծրագրավորող եմ: Սրանից երեք տարի առաջ աշխատել եմ ՄԱԿ-ի գրասենյակում՝ որպես հաշմանդամություն ունեցող անձանց շահերի պաշտպան:

Աշխատել եմ ՀՀ-ում, ԼՂՀ-ում և ՌԴ-ի հայ համայնքների հետ: Այսինքն՝ այդ տարածաշրջաններում հաշմանդամություն ունեցող անձանց շահերի պաշտպանն եմ եղել:

-Ինչպե՞ս առաջացավ mulberry-house կառույցի մտահաղացումը, ո՞րն էր ստեղծման նպատակը:

-Մտահաղացումը շատ շուտվանից կար, ուղղակի մտորումների մեջ էի՝ ուզում էի հասկանալ, տեսնել՝ արդյոք կաշխատի, թե չէ: Մեր խաղողի այգու մոտ ունեինք թթենի, որը տնկել է պապս մոտ 17 տարի առաջ, դրա համար տարածքը կոչվեց թթենի, անգլերեն անվանումն ենք տվել։ Այստեղ շատ տուրիստներ գալիս էին ու ասում՝ գնանք թթենու մոտ նկարվելու: Ծառը և մեր այս տարածքը, որը բացել ենք թթենուն կից, գտնվում են Խոր Վիրապի վանք չհասած՝ մոտ 500 մ հեռավորության վրա։ Այդ տարածքում միակ ու ամենամեծ թթենին է, էդտեղից էլ տեսարան է բացվում դեպի բիբլիական Արարատը և Խոր Վիրապը, և իսկապես շատ գեղեցիկ տեսարան է նկարվելու համար։

Մենք այս աշխատանքը սկսելիս մեր առջև նպատակ դրեցինք ներկայացնել Հայաստան աշխարհը և հայ ժողովրդին, որովհետև յուրաքանչյուր վաճառակետ խոսում է Հայաստանի մասին, հայ ժողովրդի մասին։ Երբ դու շփվում ես տուրիստի հետ, նա սկսում է կարծիք կազմել: Մեր նպատակն այն է, որ ճիշտ կարծիքով և մեծ բավականություն ստացած հեռանան Հայաստանից: Ցանկանում ենք, որ մեր միջոցով ինչ-որ չափով կարծիք կազմեն մեր մշակույթի, ավանդույթների մասին:

Որպես հավելում նշեմ, որ վերջերս ունեցանք հյուրեր Մոսկվայից, նկարիչներ էին։ Այն պատկերը, որ բացվում է մեր մոտից, փորձեցին կտավների վրա պատկերել, ի դեպ, այդ օրվա նկարները կարող եք տեսնել, և առհասարակ, մեր մասին կարող եք տեղեկանալ մեր ինստագրամյան էջից:

-Իսկ ի՞նչ եք վաճառում և որտեղի՞ց եք ձեռք բերում:

-Մեր համայնքի բնակիչներն են պատրաստում: Ունենք գինիներ՝ բալի, նռան, մուսկաթի և կախեթի՝ կիսաքաղցր և չոր, դեղձի, ծիրանի, խնձորի օղիներ:

Բացի խմիչքից՝ ունենք նաև չրերի մեծ տեսականի՝ բնական հումքով պատրաստված, առանց շաքարի, նաև ունենք մի չրի տեսակ, որ ՀՀ-ում միայն մենք ենք վաճառում, կոչվում է սուջուխ, բայց կլոր տեսակն է, դա ոչ մի տեղ չկա: Կան նաև գաթաներ, որոնք նույնպես մեր համայնքում են պատրաստում:

-Որպես այս տարածքի հիմնադիր ի՞նչ խորհուրդ կտայիք նրանց, ովքեր նման գաղափար են ցանկանում իրագործել, ինչպե՞ս սկսել:

-Ես իմ գործը սկսել եմ մեկ գաթայից, հետո քիչ-քիչ հավաքելով՝ հիմա արդեն ունենք մոտ 71 տեսակի ապրանք, որոնք դեռ խմբավորված չեն, բայց աշխատում ենք նաև այդ ուղղությամբ:

-Իսկ ի՞նչ պլաններ ունեք:

-Ունենք հովանավոր Իռլանդիայից: Երբ մի անգամ եկել նստել էր մեզ մոտ, ես տեղում չէի եղել, նա մի բացիկ էր թողել, որն ինձ մոտ է հիմա։ Մենք կապ էինք պահում իր հետ և սպասում ենք, մյուս ամսվա վերջում կգան ֆինանսավորման նպատակով: Էստեղ լինելու է ճաշելու վայր, հենց եկողը կարող է թխել լավաշ, գաթա, խորոված պատրաստել: Հյուրատան նման մի բան է լինելու:

-Ունե՞ք կարգախոս, որով առաջնորդվում եք:

-Եղե՛ք մաքուր: Այսինքն՝ մաքուր աշխատանք և մաքուր եկամուտ: Չխաբել, լինել հյուրասեր:

-Երբվանի՞ց եք սկսել գործել:

-Ապրիլի 23-ից սկսել ենք գործել: Մայիսի 23-ին նշեցինք մեր մեկամսյակը:

-Մեկ ամիս է, ինչ գործում եք: Ի՞նչ հետաքրքիր հյուրեր եք ունեցել կամ ի՞նչ դեպքեր են եղել, որ կցանկանայիք նշել։

-Կցանկանայի առանձնացնել երկուսը: Մեկը հենց Շառլ Ազնավուրի ծննդյան օրն էր (ի դեպ, մենք ամեն առավոտ, երբ 7:30 բացվում ենք, մեզ մոտ հնչեցնում ենք նրա երգերը և տարածքում ունենք անվճար ինտերնետ մեր բոլոր այցելուների համար), մեր առաջին հյուրերին ընդունեցինք 8:40, նրանք հենց ֆրանսիացիներ էին, եկել էին Հայաստանը տեսնելու Շառլի աչքերով։ Երբ խումբը կանգնեց, ճանապարհը փակվեց մոտ 10 րոպեով, և սկսեցին երգել Շառլ Ազնավուրի «La Bohème» երգը։ Հետո ես նռան գինի հյուրասիրեցի նրանց, վերջում նորից նույն երգով հրաժեշտ տվեցին մեզ: Մյուս պատմությունն այն է, որ մեզ մոտ ամուսնության առաջարկ արվեց։