Արամ, Ավո, Արթուր, Արտուշ Արզումանյան, Կարեն, Վահան, Վասպուր, Արամ, Վահե, Էրիկ ու կարող եմ այս անվանացանկը հերթով թվարկել… Այ, իրենց պետք է շնորհավորենք ու շնորհակալ լինենք, որ մեր հանգիստ քնի համար նրանք քնեցին հավերժ…
Մեր բոլոր դժբախտությունների պատճառը մեր հավատն ուրանալն ու Աստծուց հեռանալն է։ Մինչ վտանգի շունչն ու համը չենք զգում, չենք սկսում աղոթել ու Տիրոջը կանչել։
Միշտ զայրանում ու նեղանում ենք Աստծուց` ինչու նա մեզ չի տալիս այն, ինչ մենք խնդրում ենք, իսկ մենք ի՞նչ ենք տալիս Աստծուն։
Հայոց բանակն ունի վերականգնվելու, վերապատրաստվելու, վերաիմաստավորվելու կարիք, ու հայրենիքի պաշտպանության գործը վստահված չէ միայն բանակին, վստահված է յուրաքանչյուր արժանապատիվ ՀԱՅ-ի։
Ամեն անգամ ուժեղ բանակ ու հզոր հայրենիք ունենալու համար, նայենք այն դրոշներով սրբատեղիին, որ հասկանանք հայրենիքի ու բանակի գինը։