00:52

Պառկեցի քնելու:

01:10

Ժամը նայեցի, դեռ չի ստացվում քնելս:

«Է՜, ինչքան ժամանակ ա, ինչ նյութ չեմ գրել, բա սենց կլինի՞»,- մտածում եմ ես: Ու բազմաթիվ նյութեր են պտտվում գլխումս:

01:24

Հանկարծ բաց պատուհանիցս ուժեղ լույս ընկավ սենյակս: Մտածեցի՝ մեքենայի լույս է, բայց այդ պահին չգիտակցեցի, որ 7-րդ հարկի տան պատուհանից երբեք մեքենայի լույս չի ընկնի: Լույսի վերաբերյալ մտորումներս տևեցին մի քանի վայրկյան: Գլուխս բարձրացրի բարձից (անկեղծ ասած՝ ալարելով, բայց հետաքրքրությունս ծուլությանս հաղթեց) ու դեպի պատուհանը նայեցի: Տեսնեմ՝ լիալուսինն է: Այնքան մեծ էր, կարծես շատ մոտ լիներ: Լույսն էլ սովորականից ուժեղ էր: Ըհը՜, նյութ կստացվի:

01:30

Ինձ չկորցրի, հեռախոսս հանեցի ու ահագին նկարեցի՝ գիտակցելով, որ վերջում հաստատ մեկն է լավը լինելու:

01:35

Բացեցի Word-ը ու սկսեցի գրել:

Հիմա էլ եմ նայում լուսնին ու արդեն մի քանի ամպերի կույտ ճանապարհել եմ, որոնք գալիս էին, փակում լուսինն ու էլի անցնում:

Գիտե՞ք, առաջին անգամ եմ նրան այսքան գեղեցիկ տեսնում կամ, գուցե, ե՞ս եմ ուրիշ աչքերով նայում:

01:57

Կարծում եմ՝ եթե լուսինը չլիներ, հիմա արդեն քնած կլինեի ու չէի էլ գրի:

Հ. Գ. Վերնագիրը միանգամից մտքիս եկավ այն ժամանակ, երբ հասկացա, որ լույսը հենց լուսնինն է, լիալուսնինը: