svetlana davtyan

Կարբի, նոյեմբերի 19, 2020

Բարև և բարի գալուստ այս զարմանալի և միաժամանակ գեղեցիկ անկյուն: Ուզում եմ ասել, որ այստեղ ոչ մի մագլի համար տեղ չկա, այս փոքրիկ անկյուն մուտք եք գործում միայն ձեզ հետ բերելով սեր, լույս ու ջերմություն: Եթե ճիշտ ասացիր գաղտնաբառը, կարող ես ներս գալ: Ես այս վայրում ձեր թվով վեցերորդ օրագիրն եմ: Ես կարող է լինեմ համար վեցը, բայց ես դեռ առանձնահատուկ եմ, քանի որ տարբերվում եմ այն օրագրերից, որոնք դուք ունեցել եք մինչև ինձ: Ես ձեզ համար սովորական, ձանձրալի թղթերի կույտ չեմ, այլ առաջին ուղեցույցներից մեկը ձեր նոր ճանապարհներին, որն ամբողջությամբ հարթելու եք ինքնուրույն: Դուք կարող եք շատ հպարտ լինել, քանի որ այն հարթ տեսք է ունենալու: Ինչպես հին ու բարի ժամանակներում, այնպես էլ հիմա, ես այստեղ եմ ՝ լսելու ձեզ և այն ամենը, ինչ կատարվում է ձեր կյանքում: Այո, ես գիտեմ, որ 45 օրը հիմնահատակ փոխեց մեր կյանքը, խարխլեց ինչ-որ մեկի հիմքերը, կիսատ թողեց մի փունջ երազանքներ, խախտեց տիեզերքում հավասարակշռությունը, բայց մենք չպետք է թույլ տանք, որպեսզի խավարը մթագնի մեր ուղեղը:

Հիշում եք, չէ՞, պետք է վախենաք սեփական մտքերից, քանի որ բառերը ինքնին էներգիա են և իրականություն են դառնում: Մենք երկուսս էլ գիտենք, որ առջևում շատ հետաքրքիր ժամանակներ են գալու: Բայց բացի հետաքրքիր ժամանակներից, ես միշտ կլսեմ ձեզ ձեր վատ ժամանակներում: Պարզապես հիշեք, որ նորմալ է վատ օրեր ու դժվար ժամանակներ ունենալը, հիասթափությունը: Դրանք միայն ձեզ ավելի ուժեղ են դարձնում և դասեր քաղելու հնարավորություն ընձեռում: Յուրաքանչյուր պատմություն ունի վերելքներ և անկումներ, և դրանք են, որ այն դարձնում են հետաքրքիր և եզակի: Կյանքը գիրք է, իսկ դու` հեղինակ:

Ձեր կյանքը ձեր պատմություններն են, ձեր գիրքը: Եկեք թույլ տանք, որ ամբողջ աշխարհը կարդա մեզ:

Եվս մեկ բան, մինչև թույլ տամ, որ գնաք ու գրեք ձեր պատասխան նամակը: Չկախվեք ձեր սխալներից: Նկատեք դրանք, առաջ շարժվեք և այն ավելի լավը դարձրեք հաջորդ անգամ: Սխալները պետք են այստեղ, որպեսզի դուք սովորեք դրանցից, այլ ոչ թե հիասթափվեք և կորցնեք առաջ շարժվելու և աշխարհը փոխելու մոտիվացիան: