Բոլորս էլ օգտվում ենք համակարգչից: Ես իմ համակարգիչն հիմնականում օգտագործում եմ ընկերներիս հետ շփվելու համար, որոնց մեծ մասն ապրում է ինձնից հեռու, ինչպես նաև տեղեկանալու աշխարհում կատարվող իրադարձությունների մասին, չնայած նրան, որ մի քիչ չափազանցրած են ներկայացնում: Մայրիկս հանգիստ է, որ ես ու քույրիկս համակարգչի դիմաց շատ չենք նստում, քանի որ նստելով համակարգչի դիմաց, մարդիկ կտրվում են իրական աշխարհից և չեն ապրում ռեալ կյանքով: Ես համակարգիչն օգտագործում եմ նաև պարեր սովորելու և երաժշտություն լսելու համար:

Կան մարդիկ, ովքեր նստում են համակարգչի դիմաց շա~տ երկար, և կարելի է ասել, որ նմանվում են ռոբոտի: Նրանք վիրտուալ շփումն ավելի են գերադասում, քան իրական շփումը, կարծում են, թե ամեն ինչ հեշտ է և միայն մկնիկի կամ մեկ կոճակի սեղմումով բոլոր խնդիրները կլուծվեն:Համակարգիչը հանգեցնում է նաև պարապության, երբ մարդ իր համար տանը նստած կարող է անել ամեն ինչ. սնունդ պատվիրել, ցանկացած ֆիլմը դիտել, անգամ աշխատել, սովորել, բայց այդպես նստելով հետաքրքիր է, այդ գիտելիքը որտե՞ղ են օգտագործելու:

Ես հասկանում եմ այդ մարդկանց, նրանք այդպես ավելի հեշտ են ապրում ու երբ կտրվում են համակարգչից, դժվարանում են ուշքի գալ, տարբերել վիրտուալը իրականությունից: Մեծ մասն այդ ամենն էլ չեն անում. ողջ ժամանակը ծախսում են համակարգչային խաղերի վրա, ու դա վատ է անդրադառնում մարդու ներաշխարհի վրա, քանի որ մարդ խուսափում է իրական կյանքում ինչ-որ բանի հասնելուց: Գիտակցելով, որ դրա համար պետք է ժամանակ, շատ ջանք ու համբերություն, գերադասում է այդ ամենն անել ավելի մատչելի կերպով, վայրկյանների ընթացքում:

Թյուր կարծիք կա, որ համակարգչով տեղեկություններ ստանալն ավելի դյուրին է, քան գրքից: Բայց իրականում մեծ տարբերություն չկա դրանց միջև: Պարզ իրավիճակ. ինձ հանձնարարված էր սովորել Պարույր Սևակի բանաստեղծություններից մեկը: Մայրիկս շտապեց այն գտնել գրքից, իսկ ես` համակարգչից: Արդյունքը նույնն էր: Սակայն ավելի ուշ հասկացա, թե ինչքան հաճելի է գրքից ընթերցելը, էջեր թերթելը, զգալ գրքի բույրը…

Ասածս ինչ է` համակարգիչը գործիք է, կարևորը ճիշտ օգտագործելն է: