Այսօր մենք նախ զրուցեցինք տեսանկարահանումների վերաբերյալ, այնուհետև խմբերով գնացինք հարցազրույցներ նկարելու:
Ես այդ զրույցից սովորեցի այնպես տեսանկարահանել, որպեսզի լինի աչքին հաճելի` շտատիվով և առանց շտատիվի, նաև սովորեցի ճիշտ դիրք ընտրել նկարահանման համար:
Փոքր-ինչ ուշ մեզ միացավ PanPhoto-ի ֆոտոլրագրող` Արամ Կիրակոսյանը, ով վարեց լուսանկարչության վարպետության դասը: Դասընթացի ժամանակ զրուցեցինք լուսանկարչության մասին: Արամը մի դեպք պատմեց, որը իր հետ պատահել էր հոգեբուժարանում` ֆոտոպատմություն անելիս: Երբ Արամը մի քանի օր անընդմեջ գնացել էր հոգեբուժարան, հիվանդները հարցրել էին, թե ինքը բժի՞շկ է, իսկ Արամը պատասխանել էր` ոչ: Հաջորդ օրը հարցրել էին, թե արդյո՞ք այդտեղ վերապատրաստման է, այս անգամ ևս պատասխանել էր` ոչ: Իսկ արդեն երրորդ անգամ Արամին հարցրել էին, թե արդյո՞ք ինքն էլ իրենց նման հիվանդ է և գալիս է այդտեղ բուժվելու:
Այս պատմությունից եզրակացրեցի, որ լուսանկարիչների աշխատանքը այդան էլ հեշտ չէ, և լինում են դեպքեր, երբ լուսանկարիչները հայտնվում են անհարմար իրավիճակներում:
Դասընթացի ժամանակ շատ նոր գիտեիքներ ձեռք բերեցինք: Դասի ժամանակ նաև դիտեցինք ֆիլմ և նկարներ:
Այս հանդիպման շնորհիվ իմ մեջ ցանկություն առաջացավ ֆոտոպատմություն նկարել: Ես ձեռք բերեցի շատ նորանոր գիտելիքներ:
Երեկոյան մեր թիմը հավաքվեց դահլիճում և քննարկեցինք ֆիլմերի գաղափարները:
Այս դասը ինձ նոր մտքեր տվեց, որոնց մասին մինչ այս չէի մտածել: Կարծում եմ կկարողանամ ստացած գիտելիքներս ապագայում օգտագործել:
Այսքանով սակայն մեր օրը չավարտվեց, մենք հավաքվեցինք և դիտեցինք մեր նկարած հարցազրույցները, հասկացանք մեր թույլ տված սխալները և կփորձենք հաջորդ անգամ շտկել դրանք:
Ավելի ուշ մեր հագեցած օրը ավարտեցինք խաղերով: