Դե ո՞վ չգիտի աստվածաշնչյան մանանայի մասին:
Բայց էս մեկն ուրիշ ա:
Ցեղասպանությունից փրկված հայ վերապրողների մասին միլիոնավոր պատմություններ կան: Վերջերս լսեցի մեկը: Մի տատիկ պատմում էր, թե ինչպես է իր հայրը փրկվել ջարդերի ժամանակ: Պատմության ամենահետաքրքիր հատվածն այն էր, որ հայրը երկար ժամանակ՝ կարծեմ ամիսներ շարունակ, ստիպված է եղել ապրել դաշտերում՝ գայլերի, շների ու բաց երկնքի ընկերակցության պայմաններում: Եվ… Այդքան ժամանակ նա գոյատևում էր մանանայի շնորհիվ: Ո՞վ չէր ընդհատի տատիկի խոսքը՝ սա լսելով: Ի՞նչ մանանա: Դրա մասին միայն Աստվածաշնչից գիտեմ: Մի՞թե նման բան կա: Պարզվում է՝ մանանան առավոտյան բույսերի վրա կուտակվող սպիտակավուն նյութ է: Գուցե իմ իմացած ցողը կամ եղյամը… Չնայած, չէ՜: Այն նաև պիտի բավականին սննդարար լինի: Մենք դժվար էլ պատկերացնենք Արևմտյան Հայաստանի բնությունը, ծառերը, թփերը, անձրևը, արևն ու մանանան:
Փաստորեն հենց մեկ դար առաջ էլ մանանան ամենաուղիղ իմաստով թափվել է երկնքից ու կյանքեր փրկել: