-Գիտե՞ս՝ կյանքը մենամարտ է։

-Չէ, մենամարտ չի, կյանքը շախմատ է։

-Շախմա՞տ։ Բայց արդյոք շախմատն էլ հենց մենամարտ չէ։

-Երևի…

Ու ես հասկացա, որ կրկին մենախոսության մեջ եմ։

-Մենք ամենքս ապրում ենք մեր ստեղծած իրականության մեջ, ամեն օր, ամեն ժամ մենամարտում ենք հանուն իրականության։ Մենք պայքարում ենք ընդդեմ․․․

-Պայքա՞ր, ինչ սիրուն բառ ես գտել։ Իսկ ի՞նչ է այդ պայքարը, էլի՞ մենամարտ։

Ինքս ինձ շատ բարդ հարց տվեցի։

-Պայքարի տարբեր դրսևորումներ կան՝ պայքար ընդդեմ սովի, ընդդեմ անհանդուրժողականության, ընդդեմ արգելքների, ընդդեմ անարդարության։ Բայց գիտե՞ս՝ որն է պայքարի ամենասարսափելի դրսևորումը։

-Ո՞րը։

-Պայքար ընդդեմ պայքարի։

-Ի՞նչ։ Պայքար ընդդեմ պայքարի՞։

Հանկարծ լսվեց շրխկոցի ձայն ու հասկացա, որ բաժակս ընկել է և կոտրվել։

-Ափսո՜ս, իմ ամենասիրելի բաժակն էր։

-Հիշո՞ւմ ես Վիկտոր Հյուգոյի ամենահայտնի խոսքերից մեկը։

-Բա ոնց, Հյուգոն իմ ամենասիրելի գրողն է ՝«Ամենասարսափելին պայքարն է ընդդեմ սեփական բանականության»։

Այս անգամ էլ «սթափվեցի» ավտոմեքենաների բարձր ազդանշանի ձայնից և արագ մոտեցա պատուհանին։ Այդ ի՜նչ տեսարան էր։ Երկու ավտոմեքենա բախվել էին իրար և վթար էր առաջացել։ Վարորդները պայքարում էին, թե իրենցից ով է մեղավորը։ Վեճը ավարտվեց ապահովագրության աշխատակիցների գալով։ Մի քանի րոպե հետո աղմուկը վերացավ ու ես նորից մնացի միայնակ իմ մտքերի ու լռության հետ։

-Դու հասկացա՞ր, թե սա ինչ պայքար էր։

-Դե, երևի հանուն արդարության։

-Ոչ։ Հանուն ոչնչի։

-Ոչնչի՞։ Դա անիմաստ պայքար է։

-Անիմաստություն չկա, իմաստ ասվածը յուրաքանչյուրիս մոտ տարբեր կերպ է ընկալվում։ Օրինակ՝ մեկի համար իմաստը ինստագրամում լայքեր հավաքելն է, մյուսի համար երջանիկ ակնթարթները, մեկ ուրիշի՝ սիրած մասնագիտությամբ աշխատելը։

-Ինչքա՜ն տարբեր են մարդիկ։

-Հիմա համոզվեցի՞ր , որ կյանքը իրոք մենամարտ է։

-Հասկացա, բայց արի վերջ տանք այս փիլիսոփայական մենախոսությանը։

-Վերջ…