Իմ հայրենի գյուղը` Ներքին Կարմիրաղբյուրը, գտնվում է Տավուշ գետի ձախ ափին, որտեղ էլ գտնվում է մի շատ հին եկեղեցի: Եկեղեցու մասին մի փոքր տեղեկություն կտամ ձեզ: Կառուցվել է XIX դարի երկրորդ կեսին` 1876 թվականին, որը հիմք է հանդիսացել գյուղի ընդլայնման համար: Եկեղեցու շրջակայքում
կա հին գերեզմանատուն, որտեղ հիմնականում հոգևորականներ են թաղված: Այսօր եկեղեցին պահպանվում է, բայց ցավոք սրտի, ոչ ամբողջությամբ: Պահպանվում է եկեղեցու շրջակայքում գտնվող հին գերեզմանատունը:
1990-ական թվականներին հայ-ադրբեջանական ընդհարումների ժամանակ գյուղը ենթարկվեց հրետակոծության, որից անմասն չմնաց նաև գյուղի միակ եկեղեցին: Հրետակոծության ժամանակ արկի հարվածից մասնակի փլուզվել է գմբեթի որոշ մասը: Հետզհետե եկեղեցին ավելի մեծ իմաստ ստացավ, քանի որ խորհրդային աթեիստական ժամանակաշրջանից հետո մարդիկ ազատ էին Աստծուն պաշտելու, եկեղեցի հաճախելու հարցում:
Ցավոք սրտի, այսօր եկեղեցուց մնացել է մի փոքր աղոթատեղի: Գյուղացիները շարունակում են գալ, մոմ վառել և աղոթել:
Եկեղեցին շատ մեծ նշանակություն ունի գյուղի համար, այն գյուղի միակ աղոթատեղին է:
Հուսամ, կգտնվեն մարդիկ, որոնք կստանձնեն եկեղեցին վերանորոգելու կարևոր գործը: