Ամեն երկու շաբաթը մեկ մեր թաղի կանայք մեր բակում հաց են թխում: Հավաքվում են մեր նկուղում և սկսում հաց թխելու գործընթացը: Ջուջևանում լավաշ չեն թխում, որովհետև չկա թոնիր: Գյուղի մեծ մասը փռի մեջ է հաց թխում:
Լուսանկարը` Դավիթ Չիլինգարյանի
Տատիկս առավոտ շուտ վեր է կենում, որովհետև իր հետևից դեռ թխելու են Անահիտ ձալոն և մեր հարևանուհի ընկեր Անժելան:
Տատիկս սկզբում վառում է վառարանը, հետո ջուրը դնում վառարանին, ալյուրը բերում ու սկսում է մաղելը:
Լուսանկարը` Դավիթ Չիլինգարյանի
- Բարի օր ձեզ:
Ներս է մտնում իմ ձալոն` Անահիտը:
-Հազար բարին,- ասում է տատիկս ու հարցնում:
-Ի՞նչ կա-չկա գեղերըմ:
-Գիդեմ ոչ, մթամ ո՞վ ա գեղ դուս գալի: Գարունքացել ա, վար ու ցանքը սկսել ա, պարապ ժամանակ չենք ունենում:
-Անահիտ, կոֆե դնեմ:
-Չէ, չէ, հենց նոր խմել-եկել եմ, հանկարծ չդնես:
-Դե որ խմում չես, ալիր բի մաղե, ես էլ գնամ` փուռը վառեմ:
Լուսանկարը` Դավիթ Չիլինգարյանի
Հետո Անահիտ ձալոն կապում է գլխաշորը ու սկսում խմոր հունցելը: Որոշ ժամանակ անց խմորը արդեն պատրաստ է, ու սկսում են խմորը գնդել: Փուռը թեժ է, և հաց թխելու բոլոր պայմանները կան:
Սկսում են հացի գնդերը լցնել փռան մեջ և փակում են փռան բերանը: Մինչ հացի թխվելը նստում են փռան առաջ ու քննարկում գյուղի նորությունները:
Լուսանկարը` Դավիթ Չիլինգարյանի
-Անահիտ, բա իմացա՞ր, Հրանդիկը հիվանդացել ա:
-Հա, երեկ Սիրաժին վիկալ ա, գնացինք տենող:
-Հետո՞, ո՞նց էր:
-Տատի, տատի, հացը վառվեց,- գոռացի ես:
-Վայ, այ շան տղա, տեհա՞ր, խոսքով ընգանք, հացը վառվեց:
Լուսանկարը` Դավիթ Չիլինգարյանի
Ճիշտ է, հացը վառվեց, բայց շատ համով է ստացվել: Հետո ես էլ գնացի բերեցի տնական համով պանիր և սկսեցինք ուտել տաք հացը:
Աշխարում չկա մեր փռան հացից համով հաց: