Այսօր Հայաստանում կավարտվի նախընտրական քարոզարշավը: Փողոցում ամենուր պաստառներ են, հեռուստատեսությամբ՝ քարոզարշավի տեսահոլովակներ, դռնեդուռ անցնող ակտիվիստներ: Անկախ մեր կամքից՝ մենք ինքներս ներգրավվում ենք այդ գործընթացներում, ու ամբողջ Հայաստանը՝ բոլոր քաղաքներն ու գյուղերը, քաղաքացիների ու գյուղացիների առօրյան լցնում են քաղաքական թեմաներով:
Դե, լինում են մարդիկ, որոնք մտածում են, որ ավելի ճիշտ է չմասնակցել ընտրություններին, սակայն պետք է գիտակցենք, որ դա յուրաքանչյուրիս պատասխանատվությունն է: Ցավալի է նաև այն փաստը, որ երիտասարդների մի ստվար զանգված ընդհանրապես չի հետաքրքրվում քաղաքականությամբ: Ըստ իս՝ կապ չունի դու չափահաս ես, թե ոչ, ունես արդյոք ընտրությանը մասնակցելու իրավունք թե ոչ, դու պետք է լինես իրազեկված քո երկրի քաղաքական վիճակից:
Հիմա նյութս գրում եմ հասարակական տրանսպորտում, իսկ իմ հետևում նտած երկու ծերունիները քննարկում են ընտրակարգը, առաջադրված կուսակցությունները ու դաշինքները: Տեսնես, երբ ավարտվեն ընտրությունները, ավարտվեն հետընտրական քննարկումները, հայաստանցու առօրյան էլ ի՞նչը կլցնի:
Այժմ իմ կանգառն է, ես պետք է գնամ, կհանդիպենք ընտրություններից հետո, երբ Հայաստանը կազատվի նախընտրական աժիոտաժից: