Այս տարի ես փոխադրվեցի 12-րդ դասարան: Ինչպես մյուսները, այնպես էլ ես, ունեմ տարեվերջյան ավարտական քննություններ, սակայն բացի դրանից, որոշել եմ ընդունվել բարձրագույն ուսումնական հաստատություն և ջանք չեմ խնայելու նպատակիս հասնելու համար: Բնականաբար, քանի որ վերջին տարին է, ես պետք է լարված աշխատեմ, որպեսզի կարողանամ գերազանց հանձնել ինչպես ավարտական, այնպես էլ ընդունելության քննությունները:
Գրաֆիկս ահավոր լարված է, փորձում եմ ամեն ինչ ծրագրել, որպեսզի ամեն ինչ հասցնեմ և չունենամ թերություններ: Չեմ թաքցնի` շատ դժվար է, հաճախ հուսահատվում եմ, կոտրվում, ցանկանում եմ վերջ տալ ամեն ինչին, բայց հետո հասկանում եմ, որ կյանքում ոչինչ հեշտ չի տրվում, նպատակներին հասնելու համար պետք է պայքարել: Երբ հուսահատվում եմ, ինձ ասում են` մի նեղսրտիր, ամեն ինչ դեռ առջևում է «Մոսկվան էլ մի օրում չեն կառուցել»: Որոշել եմ ընդունվել Խ. Աբովյանի անվան մանկավարժական համասարան, մարտական եմ տրամադրված` գնալու եմ մինչև վերջ:
Հաճախ պատահում է, որ գիշերները չեմ քնում` առաջադրանքներս կատարելու համար, պատահում է նաև լաց եմ լինում, բայց արցունքն աչքերիս շարունակում եմ սովորել և չեմ հանձնվում: Գիտեմ, որ բոլոր այն երեխաները, ովքեր ունեն դպրոցում ավարտական քննություններ և դրա հետ մեկտեղ ցանկանում են ընդունվել բուհ, գտվում են նույն վիճակում, ինչ ես: Ես նրանց խորհուրդ եմ տալիս չընկճվել, չհանձնվել և նպատակին հասնելու համար պայքարել մինչև վերջ: Ինչպես ինձ, այնպես էլ մյուսներին, ովքեր ունեն այդպիսի ծրագրեր, մաղթում եմ հաջողություն և բարձր միավորներ ընդունելության քննությունների ժամանակ: