Եթե այս մի քանի օրը թերթել ես ֆեյսբուքի ու ինստագրամի սթորիները, հաստատ տեսել ես, թե ինչպես են բոլորը կիսվում իրենց՝ դեպի Մարս տոմսերով։ Դե, իսկ եթե ինքդ ես սիրում հետևել ՆԱՍԱ-յի նորություններին, ուրեմն առաջին միլիոնների մեջ էիր, որ գրանցվեցին և ուղարկեցին իրենց անունը Մարս։ Դե, այսինքն, կուղարկեն։ Մարս մենք (ՆԱՍԱ-ն) կթռչենք 2020 թվականի հուլիսին, իսկ մինչև սեպտեմբերը հնարավորություն կա դեռ գրանցվելու ու մեր տոմսն ամրագրելու։ Բանն այն է, որ ՆԱՍԱ-ն իր մարսագնացի վրա կունենա մի շատ փոքր չիփ՝ շատ մեծ հիշողությամբ, որտեղ արդեն միլիոնավոր մարդկանց անուններ կան գրված, ու դեռ միլիոններ էլ կգրվեն։ Հարցը այն բանի մեջ չէ, որ սա երբևէ մարդկության կողմից մտածված լավագույն գաղափարն է, այլ նրա, որ մեր անունները Մարս կգնան։ Դե հա, ես էլ, ինչպես բոլոր ընկերներս, գրանցվեցի միանգամից, ստացա իմ տոմսը ու պահեցի նկարը համակարգչիս ապահով մի թղթապանակում, որ հետո տպեմ, դե, թռիչքից առաջ։ Հայաստանից հազար քանի հոգի արդեն գրել է իր անունը, բայց դեռ շատերը կգրեն, մեզ մոտ լուրերը մի քիչ ուշ են տեղ հասնում։

Բայց ես դրա մասին չէի ուզում գրել, այլ իմ սիրած պատահականության։ Ես բախտ չունեցա իհարկե պատահականությունների տեսությունը իմ ուզածի պես ուսումնասիրելու, բայց հենց չալարեմ արտասահմանյան գրականություն կարդալ, անպայման կուսումնասիրեմ այն դեռ իմ ողջ կյանքի ընթացքում, որովետև էս անտեր պատահականությունները ամենասիրուն բանն են, որ երբևէ տեսել եմ։

Մենք ապրում ենք նույն քաղաքում։ Վեց տարի կլինի՝ իրար չենք տեսել։ Փոքր ժամանակ միշտ իրար կողքի էինք նստում, իրար հետ դասի գնում, դասից էլ՝ տուն։ Հիմա մենք իրար չենք ճանաչում։ Փողոցում տեսնենք, հաստատ իրար չտենալու կտանք, կանցնենք։ Ես քեզ կճանաչեմ, որովհետև լավ հիշողություն ունեմ։ Դու կմտածես՝ ինչ ծանոթ դեմք էր։ Մենք իրար կողքով կանցնենք ու էլ իրար մասին չենք հիշի։ Դու էլ ես հետաքրքրված ՆԱՍԱ-յով նույնքան, ինչքան ես։ Դու էլ ես հետևում ՆԱՍԱ-յի բոլոր նորություններին։ Դու էլ, տեսնելով լինքը, հաստատ հնարավորությունը բաց չես թողնի գրելու քո անունը։ Մինչև դու լրացնում էիր քո էլեկտրոնային հասցեն ու փորձում հիշել փոստային դասիչը, ընկերուհիս ինձ ուղարկեց լինքը։ Ես ավելի արագ լրացրի, ես լավ եմ հիշում մեր փոստային դասիչը։ Մենք միևնույն ժամանակ սեղմեցինք «ուղարկել իմ անունը» կոճակը։ 4745028։ Չորս միլիոն յոթ հարյուր քառասունհինգ հազար քսանութ անունների մեջ իմ ու քո անունը ընկան իրար կողքի։ Իրար հետևից։ Իմ ու քո անունը նույն կրիչի մեջ են։ Նույն Մարսի վրա։

Մենք ապրում ենք տարբեր քաղաքներում, տարբեր երկրներում։ Ես քեզ երբեք չեմ տեսել, բայց միշտ լսել եմ։ Քո երաժշտությունը ինձ միշտ ոգեշնչել է։ Դու հասարակ ֆրանսիացի երաժիշտ ես, դու գրում ես քո անունը՝ Մարս ուղարկելու։ Իմ ու քո անունը՝ նույն կրիչի մեջ։ Նույն Մարսի վրա։

Մենք ապրում ենք տարբեր մոլորակների վրա։ Հազար տարի իրար չենք տեսել ու մի հազար էլ չենք տեսնի։ Մի օր դու տեսնելու ես, թե ինչպես ինչ-որ տարօրինակ մարդիկ թողեցին իրենց անուններով մի կրիչ Մարսի վրա։ Դու մտածելու ես, որ դա լավ գաղափար էր։ Դուք էլ էսպես կանեք։ Քո անունը քո կրիչի վրա կլինի թվով նույնը, ինչ որ իմը՝ իմ կրիչի։ Կամ ընկերոջինս։ Մեր անունները կհայտվեն էնտեղ, որտեղ նույնիսկ մեր մտքերը չեն հասնում։ Բայց նույն տեղում։ Նույն Մարսի վրա։

Ու ինչքան էլ տիեզերքը մեծ լինի, իսկ մենք՝ ցրված դրա ողջ անկյուններով, մի օր մենք հայտնվելու ենք մի տեղ միասին։ Դու երբեք չես լինի այնպիսին, ինչպիսին մարդիկ են քեզ պատկերացրել ու պատկերել տարբեր ֆիլմերում։ Մենք էլ այնպիսին, ինչպես դու ես պատկերացրել։ Դու չես իմանա ինչ է արևը, ես այն կտեսնեմ ամեն օր իմ կյանքում։ Մենք կլինենք անհնարին հեռու, և այնուամենայնիվ, մի օր մեր անունները գրված կլինեն իրար շատ մոտ, մի օր մենք կհայտնվենք նույն տեղում՝ նույն Մարսի վրա։ Այն Մարսի, որ ես անզեն աչքով մի անգամ եմ տեսել, ու հիացած էր, իսկ դու ամեն օր ես տեսնում, կամ տեսնել անգամ չես կարող։ Նույն Մարսի։

Եվ իմ գրելու պահից 418 օր, 21 ժամ, 46 րոպե ու 39 վայրկյան հետո ես կուղևորվեմ Մարս։ Չուշանաս, սպասելու եմ քեզ։

Կհանդիպենք մյուս կյանքում, եղբայրս։