-Գիտե՞ս՝ կյանքը մենամարտ է։
-Չէ, մենամարտ չի, կյանքը շախմատ է։
-Շախմա՞տ։ Բայց արդյոք շախմատն էլ հենց մենամարտ չէ։
-Երևի…
Ու ես հասկացա, որ կրկին մենախոսության մեջ եմ։
-Մենք ամենքս ապրում ենք մեր ստեղծած իրականության մեջ, ամեն օր, ամեն ժամ մենամարտում ենք հանուն իրականության։ Մենք պայքարում ենք ընդդեմ․․․
-Պայքա՞ր, ինչ սիրուն բառ ես գտել։ Իսկ ի՞նչ է այդ պայքարը, էլի՞ մենամարտ։
Ինքս ինձ շատ բարդ հարց տվեցի։
-Պայքարի տարբեր դրսևորումներ կան՝ պայքար ընդդեմ սովի, ընդդեմ անհանդուրժողականության, ընդդեմ արգելքների, ընդդեմ անարդարության։ Բայց գիտե՞ս՝ որն է պայքարի ամենասարսափելի դրսևորումը։
-Ո՞րը։
-Պայքար ընդդեմ պայքարի։
-Ի՞նչ։ Պայքար ընդդեմ պայքարի՞։
Հանկարծ լսվեց շրխկոցի ձայն ու հասկացա, որ բաժակս ընկել է և կոտրվել։
-Ափսո՜ս, իմ ամենասիրելի բաժակն էր։
-Հիշո՞ւմ ես Վիկտոր Հյուգոյի ամենահայտնի խոսքերից մեկը։
-Բա ոնց, Հյուգոն իմ ամենասիրելի գրողն է ՝«Ամենասարսափելին պայքարն է ընդդեմ սեփական բանականության»։
Այս անգամ էլ «սթափվեցի» ավտոմեքենաների բարձր ազդանշանի ձայնից և արագ մոտեցա պատուհանին։ Այդ ի՜նչ տեսարան էր։ Երկու ավտոմեքենա բախվել էին իրար և վթար էր առաջացել։ Վարորդները պայքարում էին, թե իրենցից ով է մեղավորը։ Վեճը ավարտվեց ապահովագրության աշխատակիցների գալով։ Մի քանի րոպե հետո աղմուկը վերացավ ու ես նորից մնացի միայնակ իմ մտքերի ու լռության հետ։
-Դու հասկացա՞ր, թե սա ինչ պայքար էր։
-Դե, երևի հանուն արդարության։
-Ոչ։ Հանուն ոչնչի։
-Ոչնչի՞։ Դա անիմաստ պայքար է։
-Անիմաստություն չկա, իմաստ ասվածը յուրաքանչյուրիս մոտ տարբեր կերպ է ընկալվում։ Օրինակ՝ մեկի համար իմաստը ինստագրամում լայքեր հավաքելն է, մյուսի համար երջանիկ ակնթարթները, մեկ ուրիշի՝ սիրած մասնագիտությամբ աշխատելը։
-Ինչքա՜ն տարբեր են մարդիկ։
-Հիմա համոզվեցի՞ր , որ կյանքը իրոք մենամարտ է։
-Հասկացա, բայց արի վերջ տանք այս փիլիսոփայական մենախոսությանը։
-Վերջ…