Եկեք պատկերացնենք, որ մենք ապրում ենք օվկիանոսում և ապրում ենք լողալով՝ օվկիանոսի տարբեր շերտերում: Ամեն մարդ լողում է իր համար, իր մակարդակում: Գրեթե չեն առանձնանում շերտերը. մարդիկ իրար մոտ են: Բայց կան մարդիկ, ովքեր չեն ուզում լողալ բոլորի հետ, բոլորին հավասար: Նրանք ուզում են առանձնանալ և բացահայտել օվկիանոսի գաղտնիքները՝ նրա հատակը: Չէ որ օվկիանոսը շատ խորն է, և ոչ բոլորը կարող են հասնել և բացահայտել հատակը: Նրանցից շատերը կես ճանապարհից հետ են կանգնում և այլևս չեն շարունակում ճանապարհը: Մյուսները համառությամբ առաջ են ընթանում, թվում է, թե նրանց ոչինչ չի կանգնեցնի, բայց ավաղ, նրանք խեղդվում են ալիքներից և սեփական համառությունից: Եվ վերջապես, շատ քչերը դանդաղ, բայց ճիշտ քայլերով առաջ են գնում: Նրանց թվում է, թե իրենք էլ կխեղդվեն, և երբ քիչ է մնում խեղդվելուն, նրանց մոտ բացվում է «երկրորդ» շնչառությունը:
Երկրորդ շնչառությունը բացվում է միայն ուժեղ մարդկանց մոտ՝ դու այդպիսին ես: Երկրորդ շնչառությունը բացվում է նաև մի խոսքից, մի մարդուց, մի մտահղացումից, բայց ամենակարևորը, որ դու ուժեղ ես: Ինձ մոտ այն բացվեց, երբ հասա իմ երազանքին: Երազանքին հասնելու ամենալավ տարբերակը այն նպատակ դարձնելն է: Կարողացել է մեկը՝ կկարողանաս նաև դու: Չի կարողացել ոչ ոք՝ դու կլինես առաջինը: Հավատա ինքդ քեզ:
