Սեպտեմբերի սկզբից անհամբերությամբ սպասում էինք դպրոցի աշակերտական խորհրդի նախագահի ընտրություններին: Երևի թե թեկնածուներից շատ էի սպասում ընտրության օրվան: Տարեցտարի փոփոխվում է, նորամուծություն է մտցվում ընտրական գործընթացում: Այս տարի էլ ավելի հետաքրքիր ստացվեց:
Այս տարի ԱԽ նախագահի պաշտոնում առաջադրվել էին երկու թեկնածու՝ ավագ դպրոցի 11-րդ և 12-րդ դասարանի աշակերտներ Մինասյան Զոհրաբը և Կարապետյան Մարիամը: Սպասում էինք քարոզարշավի օրվան, և գրեթե ողջ ծրագրի ներկայացման փուլում լռություն էր դահլիճում: Բոլորը սպասում էին նախընտրական ծրագրի իրենց ցանկալի և սիրելի կետերին: Ես ինքս նորարարություն էի փնտրում, ուզում էի էլ ավելի հետաքրքիր ծրագիր լսել և սպասել դրա իրագործմանը: Ես, որպես արդեն փորձառու նախկին ԱԽ նախագահ, խորհուրդներ էի տալիս և ինքս վերապրում այդ անմոռանալի օրերը: Վերջապես հայտարարվեց ընտրության օրը: Ամբողջ դպրոցը հարցեր էր նախապատրաստել մեր թեկնածուներին, իսկ նրանք մեծ սիրով շրջում և պատասխանում, լուծումներ էին նշում երեխաների հղած հարցերին:
Ընտրությունից մեկ օր առաջ լռության օր էր, ոչ մի քարոզարշավ: Եվ հավատացեք, բոլորս վստահ էինք արդարության վրա, բոլորս սպասում էինք արդար արդյունքների: Սեպտեմբերի 27-ին արդեն ընտրություններն էին, և ես ընտրական հանձնաժողովի մեջ էի համադպրոցական աշակերտական կազմի հետ: Այնքան լուրջ և պատասխանատու աշխատանք էր տարվում, համակ ուշադրությամբ բոլորը հետևում էին մեր աշխատանքին։ Գրեթե ավարտվել էին ընտրությունները, անգամ դիտորդ ունեինք, ամեն ինչ արձանագրված, հաշվարկված և պատրաստ էր, բոլորս անհամբերությամբ սպասում էինք արդյունքներին: Կարող եմ ասել՝ ուժերի հավասարակշիռ վիճակ էր: Այդ պահին ես հիշեցի այն ապրումները, որոնք ունեցել էի ես: Հավատացեք, այնքան էլ հեշտ չէ սպասելը։ Ներքին ապրումները, վախը, վստահությունը, զիջողականությունը, ամեն բան խառնվում է, և ինքդ էլ չես հասկանում, թե ինչպես ավարտվեցին ընտրությունները, և դու հաղթեցիր: Ձայների հաշվարկման ընթացքում այնքան մեծ լարվածություն, ոգևորվածություն կար, որ թվերի հերթականությունն անգամ խառնվում է մտքումդ: Եվ ահա, վերջ, ավարտվել էին ընտրությունները, և հայտնի էր հաղթողի անունը, բոլորը սպասում էին թեկնածուներին: Եվ նրանց ներկայությամբ միայն հայտարարեցինք: Հուզմունք, զարմանք, ուրախություն ամեն բան խառնվեց իրար: Ընտրվեց Մարիամը` դպրոցի առաջատար և խելացի աշակերտուհիներից մեկը: Այնքան ուրախություն կար, մանավանդ, երբ տեսանք, թե ինչպես մյուս թեկնածուն Մարիամին շնորհավորեց և հաջող աշխատանք մաղթեց: Զգացինք, որ ոչ մի տարաձայնություն չկա, և այնքան դրական բան էր կուտակվել դպրոցում, դասարանում, դպրոցի պարիսպներից ներս, որ չհասկացանք, թե ինչպես ավարտվեց այս օրն էլ: Շնորհավորում և հաջողություն եմ մաղթում բոլորին, սպասում ենք պլանների իրագործմանը:
Ավարտվեց ևս մի դպրոցական հետաքրքիր և իրադարձություններով լի օր։ Այսպիսի օրերը շատ կլինեն, քանի դեռ մեր դպրոցը բարձր կազմակերպչական մակարդակի վրա է: Սիրով սպասում եմ բոլոր ներդպրոցական և արտադպրոցական միջոցառումների իրականացմանը: