Ամառվա այս ամիսները հիմնականում խոտհունձով, ցորեն ու գարի հավաքելով են անցնում: Մի քանի օր առաջ մեր հարևան գյուղում՝ Կոթիում, սովորականի նման կոմբայնները (դրանք ցորենը հնձելու համար նախատեսված մեքենաներն են) մտել էին արտ, որպեսզի հնձեն այն: Դրանց մտնելուն պես հակառակորդը կրակ էր բացել: Իսկ այդ արտը գտնվում է անմիջապես հակառակորդի հենակետերի դիմաց: Այդ պահին կոմբայնները դուրս են եկել արտից և գնացել են ավելի ապահով վայր: Հայկական կողմը հակառակորդին զսպելու նպատակով պատասխան կրակ է բացել հակառակորդի դիրքերի ուղղությամբ: Հակառակորդը ստիպված էր դադարեցնել կրակը: Իսկ կոթեցիները շտապ հավաքել են բերքը և հեռացել: Այս դեպքը առաջինը չէ, նախորդ տարիներին ևս թշնամին փորձել է թույլ չտալ խաղաղ բնակչությանը հնձել խոտը և ցորենը, սակայն հայկական կողմը միշտ էլ պատասխան տվել է: Թշնամին փորձում է զենքի միջոցով թույլ չտալ սահմանապահ գյուղերի բնակչությանը զբաղվել հողագործությամբ, որը գյուղացիների ապրուստի հիմնական միջոցներից մեկն է: Հայկական կողմը, հասկանալով թշնամու մտադրությունը, ամեն կերպ թույլ չի տալիս դա:
