-Հեղափոխություն էիք ուզում, դե հիմա էս բարեփոխումները վայելեք:

Այս նախադասությունը այսօր հասավ ականջիս մի տղայի կողմից, ով այդ օրերին չեզոք դիրք էր «բռնել»:

Իսկ թե ինչ բարեփոխումների  մասին է ասում` կմանրամասնեմ հիմա:

Դե երևի լսել եք, որ այս տարի բոլոր քննությունները միասնական են լինելու և հանձնելու են մարզկենտրոնում, ոչ թե դպրոցներում, ինչպես նախարարն է նշում` տնայնավարական կերպով: Մեր կրթական համակարգը իրոք ունի շատ խնդիրներ, և մեր նոր կրթության պաշտոնյաները ինչ-որ բաներ են փորձարկում: Դպրոցի առաջին օրից ցավակցական տոնով բոլորը շեշտում են այս նորության մասին, բայց ես ինքս չգիտեմ էլ` դա լա՞վ փոփոխություն է, թե ՞ վատ: Դրա համար ես ուզում եմ խոսել իմ մտերիմ ընկերուհու մասին, ով  ևս պատրաստվում է անցնել այս թոհուբոհի միջով, և եզրակացությունը թողնում եմ ձեզ` դրական, թե՞ բացասական  սպասվող փոփոխություն է սա:

Նորան պատրաստվում է  ընդունվել բժշկական համալսարան, պարապում է կենսաբանություն և քիմիա, դպրոցում շարունակում է հավասարապես լավ սովորել բոլոր առարկաները: Դե իհարկե, օրինակելի կերպար է, ըստ նրա պետք է  բազային գիտելիքներ ունենաս և չմոռանաս ոչ մասնագիտական առարկաների մասին: Նրա նպատակը անվճար ընդունվելն է, բայց այս փոփոխության մասին լսելիս սկսել է անհանգստանալ: Ի ՞նչ անել: Պատրաստվել մի քանի շաբաթից տրվող նախաքննական թեստերի՞ն, գնալ պարապմունքների՞, թե ՞  դասերը անել: Եվ իհարկե, այս ընթացքում մոռանում ենք օրգանիզմին հանգիստ տալու մասին:

Մի բան ևս. եթե միասնական քննության ժամանակ, օրինակ, անբավարար ստանաս մաթեմատիկայից, «կտրվում ես ինքնըստինքյան »: Կապ չունի, թե քո մասնագիտական առարկաները ինչքան բարձր ես հավաքել, ավարտական վկայական չես ստանա: Ոմանց թվում է, թե սրանք ուղղակի «պաշտպանական ռեակցիաներ» են աշակերտների կողմից, բայց իրոք, տեսնելով իմ ընկերուհուն, ես պատկերացնում եմ հազարավոր այդպիսի ապագա դիմորդների, ովքեր գտնվում են նման խառնաշփոթ հոգեվիճակում:

Դե, ես իհարկե ուզում եմ, որ կրթական համակարգում արդարություն լինի, և հուսով եմ, որ այս քայլը դրան հասնելու ուղիներից մեկն է: Վերը նշվածը ուղղակի մեկ կոնկրետ օրինակ էր, բայց հույսով սպասում ենք միայն դրական արդյունքների: