sveta davtyan

Հիշիր վառել լույսը

Երջանկություն կարող ես գտնել ամեն ինչում և նույնիսկ ամենամութ ժամանակներում, եթե միայն հիշես վառել լույսը:

Յուրաքանչյուր մարդ գալիս է այս կյանք որևէ առաքելություն կատարելու համար: Մեկը՝ լավ բժիշկ լինելու, մեկ ուրիշը՝ լրագրող, ուրիշը՝ ինչ-որ մեկի սիրելին դառնալու համար: Բայց կյանքի ուղին մենք մենակ չենք անցում:

Այդ խորդուբորդ ճանապարհն անցնելիս մեր կյանքում հայտնվում են մարդիկ, որ մենք մենակ չզգանք մեզ: Նրանց մուտքը մեր կյանք շատ հանկարծակի է լինում, բայց հենց նրանք են դառնում թանկ ու սիրելի և նույնքան սեր ու ջերմություն նվիրում են մեզ: Գալիս են նրանք մեր կյանք, որ երբ մարեն բոլոր լույսերը, իրենց հետ ճրագ բերեն՝ լուսավորելով մեր միտքն ու հոգին: Հիշեցնեն, թե ինչ ենք ուզում, ինչի համար ենք պայքարում, և որ ամենակարևորն է, հիշեցնեն, որ մենք մենակ չենք: Ընդամենը վայրկյանների խոսակցություն, որը քեզ հույսով ու հավատով է լցնում սկսածդ գործի հանդեպ: Գալիս են լցնելու մեր կյանքը, որ էլ երբեք չդատարկվի: Գալիս են ձեռք մեկնելու ու բռնելու դեպքում երբեք այն բաց չթողնելու: Երջանիկ են այն մարդիկ, որոնց կյանքում գոնե մեկը ամուր բռնել է ու բաց չի թողել: