Երկար ժամանակ չէի կողմնորոշվում, թե ինչ թեմայով կարելի է գրել, մայրիկիս խորհրդով որոշեցի լուսանկարներ անել և պատմել լուսանկարներիս մասին:
-Է՜հ, Գևո՛րգ ջան, հել ասա` թող ցախ բերեն -թափեն,- ներս մտավ տատիկս և բարկանալով ասաց հայրիկիս:
-Շուտ ա, մա՛մ, շու՜տ ա,- պ ատասխանեց նա:
Բայց երկու օր անց բերեցին մեր ձմռան փայտը և սկսեցին կտրել:
Երևի ձեզ կհետաքրքրի, թե այս ամռան շոգին ի՞նչ ձմռան վառելափայտ: Իրականում ինձ միշտ հետաքրքրել է` ինչո՞ւ ամռանը:
-Տա՜տ, բա ինչի՞ ենք ամառն առնում:
-Սենց շատ հարմար ա, բալես, եթե ձմեռն առնենք, շատ թանկ կլինի, համ էլ ձմեռն էնքան առնող կլինի, որ մեզ հերթ չի հասնի:
Ես շատ եմ սիրում «ցախկտրոցին»: Բոլորը հավաքվում են, օգնում են իրար պատմում, ծիծաղում: Ամեն ինչ շատ ջերմ է: Գնացող-եկողը մաղթում է «առողջ օգտագործում»:
Երեկոյան արդեն գալիս են հարևանները, նստում են սեղանի շուրջ, խոսում են, հաց են ուտում և հանգստանում են օրվա ծանր աշխատանքից հետո: