Տասը տարի է արդեն, ինչ ճանաչում եմ Տիգրանին։ Ինը տարի սովորել ենք նույն դասարանում, և արդեն բավականաչափ ճանաչում եմ նրան՝ այդ հավասարակշռված, հանգիստ խառնվածքով, ընկերասեր ու խոնարհ տղային, ով շատերից տարբերվում է նաև իր յուրօրինակ մտածելակերպով։ Նա մեր կռվարար դասարանում հայտնի էր իր խաղաղասեր, դիվանագիտական դիրքորոշումներով և, ինչպես ինքն է ասում, աշխարհընկալման իր գունավոր ակնոցն […]
-Այն ժամանակ էլ սիրում էի եկեղեցու պատերի ներսում սառած անուշ խնկաբույրը, երբ մայրս ինձ իր հետ եկեղեցի էր տանում,- պատմում է Սմբատը,- նայում էի եկեղեցու վեհ պատերին, սևազգեստ պարոններին ու նրանց երգի ներքո փորձում էի բառեր մրմնջալ՝ իբր ես էլ եմ երգում: Դեռևս փոքր հասակից սիրել եմ այդ վայրը՝ եկեղեցին, այնտեղ հնչող այդ տարբերվող երգերը, […]
Սպասո՞ւմ եք ամսվա ամփոփմանը: Ի՞նչ եք բաց թողել 17-ում փետրվարին, ի՞նչն արժե մեկ անգամ ևս կարդալ, ինչի՞ն են ավելի շատ ուշադրություն դարձրել 17-ի ընթերցողներն ու խմբագիրները: Քանի որ մենք երիտասարդ ենք, բնականաբար, առաջինն սկսում ենք հենց մեզ հուզող հարցերից: Եթե աչքիցդ վրիպել է, ապա խորհուրդ ենք տալիս կարդալ Սարգիս Մելքոնյանի «Մենք, որ մենք ենք» հոդվածը: […]