-Գիտե՞ք, թե ինչ է կոռուպցիան:

-Այո, գիտեմ, թե ինչ է կոռուպցիան՝ կաշառք, հովանավորչություն, պետական փողերի լվացում (Գեղամ Վարդանյան, Երևան, 43 տարեկան, լրագրող):

-Կոռուպցիա՞ն, իհարկե գիտեմ: Հայաստանում, ի դեպ, բավականին տարածված է: Գումարի միջոցով հասնել ուզածիդ, կաշառքը, դիրքը, շանտաժը, որ կոռուպցիայի հիանալի օրինակներ են (Նանե Վարդանյան, Երևան, 14 տարեկան, աշակերտ):

-Երբ գումար կամ նվեր են տալիս իրենց գործը առաջ տանելու համար՝ դա կաշառքն է: Երբ որ կաշառքը մեծ մասշտաբներ է ընդունում, կամ կաշառում են պետական պաշտոնատար անձի, այդ դեպքում սովորական կաշառակերությունը դառնում է կոռուպցիա: Այսինքն՝ կոռուպցիան այն է, երբ կաշառքը մուտք է գործում պետական համակարգ (Ռուզաննա Ազիզյան, Երևան, 41 տարեկան, լրագրող):

-Համակարգային հանցագործություն է: Տվյալ համակարգում վերևից ներքև ոչ թե համակարգի շահերից բխող գործողություններ են կատարվում, այլ հակառակը. ամեն ինչ կատարում են իրենց անձնական շահի համար: Այդ թվում և համակարգի աշխատողներից կարող են շահույթ ստանալ, և համակարգից դուրս մյուս անձնավորություններից (Վազգեն Վարդանյան, Երևան, 70 տարեկան, թոշակառու):

-Կոռուպցիան՝ պաշտոնական դիրքի չարաշահումն է (Գայանե Ղուկասյան, Երևան, 68 տարեկան, թոշակառու):

-Հավատո՞ւմ եք, որ Հայաստանում մի օր կվերանա կոռուպցիան:

-Չեմ հավատում, որ կոռուպցիան կվերանա ոչ միան Հայաստանում, այլ նաև ամբողջ աշխարհում: Ուղղակի կարող է չափերը կրճատվեն, ու այդքան ակնհայտ չլինի կոռուպցիայի ազդեցությունը մարդկանց առօրյա կյանքում (Գեղամ Վարդանյան, Երևան, 43 տարեկան, լրագրող):

-Հայաստանում կոռուպցիայի վերացմանը դժվար է հավատալ: Կարծում եմ՝ հնարավոր է, բայց բավականին տանջվել է պետք (Նանե Վարդանյան, Երևան, 14 տարեկան, աշակերտ):

-Այո, իհարկե հավատում եմ (Ռուզաննա Ազիզյան, Երևան, 41 տարեկան, լրագրող):

-Դժվարությամբ, բայց՝ գուցե (Վազգեն Վարդանյան, Երևան, 70 տարեկան, թոշակառու):

-Ոչ, չեմ հավատում (Գայանե Ղուկասյան, Երևան, 68 տարեկան, թոշակառու):

-Ինչո՞ւ չի վերանա:

-Չի վերանա, որովհետև կոռուպցիան այնքան հին է, որքան մարդկությունը: Զուտ հայաստանյան երևույթ չէ կոռուպցիան: Բայց կարող ենք քննարկել ծավալների կրճատումը, ու այո՛, հավատում եմ, որ ժամանակի ընթացքում կոռուպցիայի ծավալները Հայաստանում կկրճատվեն (Գեղամ Վարդանյան, Երևան, 43 տարեկան, լրագրող):

-Որովհետև արդարություն չկա (Գայանե Ղուկասյան, Երևան, 68 տարեկան, թոշակառու):

-Եթե կվերանա, ի՞նչ է դրա համար պետք: 

-Պետք է ուժեղացնել հակակոռուպցիոն օրենսդրությունը: Պետք է աշխատեցնել եղած օրենքները: Պետք են կոռուպցիայի դեմ հաղթանակի մի քանի լավ օրինակներ, որ հասարակությունը տեսնի, որ իրավիճակը փոխվում է: Պետք է մարդիկ իրենք դա ամոթ համարեն ու կաշառք չտան (Գեղամ Վարդանյան, Երևան, 43 տարեկան, լրագրող):

-Առաջին հերթին կարևոր է երիտասարդ բնակչության մտածողությունը, մնացածը ինքն իրեն կլուծվի (Նանե Վարդանյան, Երևան, 14 տարեկան, աշակերտ):

-Կամքի ուժ (Ռուզաննա Ազիզյան, Երևան, 41 տարեկան, լրագրող):

-Միայն արդարություն, դատական համակարգի անկախություն և արդարության հաստատում (Վազգեն Վարդանյան, 70 տարեկան, թոշակառու):

Հարցումներն անցկացրեց Լիլիթ Վարդանյանը