Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Հայացք դեպի ներս… Դեպի սեփական հոգու ապրումները, գաղտնիքներն ու օգնության կանչը… Ահա այս հայացքի մասին ենք հաճախ մոռանում… Մոռանում ենք ժամանակ առ ժամանակ հետ կանգնել խելահեղ վազքից ու լսել հոգու կանչը, որ լսելի է դառնում միայն այն ժամանակ, երբ ինքդ քեզ հետ ես… Մենություն… Լռություն… Ու հոգին է խոսում… Օգնում է գտնել այն հարցերի պատասխանները, որոնք չեն հասել գիտակցությանդ՝ կորչելով ամենօրյա անգիտակից վազքի մեջ…
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Վազում ենք, մինչդեռ ամենակարևորը փորձում է մեզ համար լսելի դառնալ:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի