Միշտ գնահատել եմ ճամբարային ծրագրերը առավելպես նոր ընկերների ձեռքբերման համար: Իհարկե, հնարավոր չէ միաժամանակ բոլոր մասնակիցների հետ ընկերանալ, բոլորի հետ ծանոթանում ես, բայց երբ կարողանում ես երկուսի հետ մտերմանալ, դա իսկապես մեծ ձեռքբերում է:
Բացի բազմազան մեդիագիտելիքներից Դիլիջանի ճամբարում ես երկու մեծ տիեզերք բացահայտեցի. Մարիամը՝ Ամասիայից և Նոնան՝ Եղեգնաձորից: Նրանք երկուսն էլ տարբեր են, ունեն ինքնատիպ հետաքրքրություններ: Մարիամը թունդ հայրենասեր-համայնքասեր է և հարգում է բոլոր այն ամասիացիներին, որոնք ձգտում են ինչ-որ լավ գործ անել իրենց հայրենի գյուղի համար, իսկ Նոնան պայծառություն է, լավ տրամադրություն, ուղղակի հրաշք աղջիկ:
Այնքան ուրախ եմ, որ գոնե ինտերնետի միջոցով կարող եմ շարունակել շփումս այնքան հաճելի մարդկանց հետ, որոնցից պիտի բաժանվեմ ճամբարի ավարտին: Բացի նրանցից ճամբարի անձնակազմի և մասնակիցների շրջապատում գտնվելը, միասին աշխատելը իսկական երջանկություն է: Այնքան հաճելի է տեսնել բոլորի անկեղծ սիրալիր վերաբերմունքը բոլորիս նկատմամբ:
Երբ մասնակցում ես բազմաթիվ ճամբարների, զուգահեռներ անցկացնելով համեմատում և գնահատում ես յուրաքանչյուր մանրուք: Վեցօրյա հաշվարկներից և փորձից հետո իմ մասնակցած ճամբարների բուրգի գագաթին հայտնվեց Դիլիջանի մեդիա ճամբարը, որի համար շնորհակալությունս հայտնում եմ «Մանանա» կենտրոնին: