Արաքսյա Ազիզյանի բոլոր հրապարակումները

Ամպերի ու պարապմունքների արանքում

Աշուն, անձրև, քամի թեկուզ փոթորիկ լինի, պետք է պարտադիր գնանք պարապմունքի, չէ որ այս պարապմունքներից է կախված ամեն-ինչ։

Անձրև էր: Վազելով մտանք ներս, սկսեցինք տեղավորվել, ու՜ հանկարծ նկատեցի ամպերը, ինչքան սիրուն էին։ Գույները ամբողջովին խառնվել էին իրար, երկնքի կապույտը, ամպերի՝ սպիտակն ու մոխրագույնը, ամենասիրուն պահն էր։ Կարելի էր անվերջ նայել ու երազել։ Անվերջ՜։

Դե, հիմա արի կտրվիր այդ տեսարանից ու անցիր պարապմունքի: Չէ, պետք է կտրվել, պետք է սկսես կենտրոնանալ, բայց չի ստացվում: Վեր կենամ` վարագույրը ուղղեմ, բայց չէ… Բա ամպե՞րը, բա պարապմո՞ւնքը… Չի լինում կողմնորոշվել։

Լուսանկարը` Արաքսյա Ազիզյանի

Լուսանկարը` Արաքսյա Ազիզյանի

Ավելի լավէ` վեր կենամ, վարագույրը ուղղեմ ու կենտրոնանամ: Վերցնեմ ֆոտոխցիկն ու անմահացնեմ։

Վերջ, լուսանկարներ կան, պարապմունքից հետո կարող եմ նստել ու նայել, իսկ հիմա փրձեմ լուծել առաջադրանքները:

Լուսանկարը` Արաքսյա Ազիզյանի

Լուսանկարը` Արաքսյա Ազիզյանի

araqsya azizyan

Երազանք, նպատակ, իրականություն

Երազանքներ, որ կմնան երազանք։ Հա, մտքերս մի տեսակ խառն են, բայց կասեմ, որ իրոք մենք էլ գիտենք, որ մեր սրտի մի անկյունում ունենք պահած երազանքներ ու լավ  գիտենք, որ դրանք չեն իրականանա, կամ կիրականանա դրա մի մասը, բայց մեկ է, մենք էլի երազում ենք, շատ հաճախ  դրանք ուղղակի մեր երևակայության արդյունքն են։

Բայց շատ հաճախ ունենք երազանքներ, որ դարձնում ենք նպատակ ու ամեն գնով հասնում դրա իրագործմանը։

Երևի կյանքի կարևոր բանաձևերից մեկն է, որ պետք է բացես, լուծես ու ամեն ինչ քո սրտի ուզածով կլինի, ոնց որ մաթեմատիկական դժվար խնդիրները, որոնց լուծմանը հասնում ես բանաձևի օգնությամբ: Մի՞թե չես ուրախանում, որ կարողանում ես լուծել դժվար խնդիրը, չէ՞ որ հաստատ ուրախանում ես։

Հա, հիշեցի մի լավ դեպք։ Հենց ես ու ընկերուհիս էինք երազում, որ կմեծանանք ու մեր ուզած խանութը կբացենք, ու քանի որ չէինք ուզում մեր ծնողներին շատ նեղություն տալ, որոշեցինք գումար հավաքել։  Դե, ինչպես բոլորը, որոշեցինք գանձանակ պահել, ու ամեն օր որոշակի գումար էինք ավելացնում: Բայց դե, երազանք էր, որ եկավ ու անցավ։ Բայց գանձանակը կար,  ու այս ամառ դարձավ ուրիշ երազանքի իրագործման միջոց։

araqsya azizyan

Ամռան վերջն ու աշնան սկիզբը

Վերջ, նորից վերջ։
Վերջանում է երեկվա պես դեռ նոր սկսված երեք ամիսը։ Էն, որ անհամբերությամբ էինք սպասում մեր էս ուրախ հանգստին, որ նոր էինք կազմել, թե ամռանը ինչ պետք է անենք, ոնց պետք է անենք, որ լավ անցնի։ Մեր ուրախ ամառային արձակուրդների երեք ամիսը վերջանում է։
Էս ամառ ամենայուրահատուկն էր, բոլոր ամառների մեջ։ Հենց էս ամառ էր, որ դարձա 17.am-ի թղթակից, ու որը մեծ դեր կատարեց իմ կյանքում։ Ճիշտ է, ես ամառները չեմ սիրում, բայց էս մեկը մի տեսակ ամենաուրախ ու հաճելի ամառն էր։ Բայց՜ էս էլ է վերջանում։
Ու նորից գալիս է նոր ուսումնական տարի, նորից իմ սիրած ոսկեզօծ աշունը։ Իմ սիրած ժամանակահատվածը, որ մի տեսակ հոգիդ հանգիստ է լինում: Միշտ նստած երազում ես, բայց երևի աշնան վերջում միշտ չի, որ մեր երազանքները պահում ենք, կամ իրագործում։ Շատերը հաստատ դառնում են աշնան չորացած տերևների նման, ու հաստատ քամին՝ աշնան մեղմ քամին, բոլոր տերևների հետ «քշում տանում է»։
Էս աշունը ու իրեն հաջորդող ձմեռը, գարունը ու ամառը հաստատ ուրիշ կլինեն իմ ու իմ հասակակիցների համար։ Երկու տարվա մեր տանջանքը, մեր բոլոր երազանքները, սպասումները հաստատ էս ամառ կիրականանան։

Դե իհարկե, ուսումնական տարին կավարտվի, վերջին զանգ ու նոր քննություններ կլինեն։
Ամառը դեռ չի ավարտվել, իսկ ես երազելով մեկ տարի առաջ ընկա: Երևի անհամբերությունից է: