Ավարտական դասարանների նոր քննակարգի հետ կապված արդեն շատ աշակերտների կարծիքներ ենք լսել: Հիմա հերթը ուսուցիչներինն է: Իմ դպրցի մի քանի ուսուցիչների հետ ես հարցում եմ անցկացրել, իմացել նրանց դիրքորոշումը ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ: Ստորև ներկայանցնում եմ նրանց կարծիքները.
Մաթեմատիկայի ուսուցչուհի Ջեմմա Վարդանյան.
-Գտնում եմ, որ այս նոր օրենքը լավ արդյունքներ կարող է գրանցել միայն ավագ դպրոցում: Իսկ հանրակրթականում կիրառելը վատ գաղափար է ու անարդյունավետ: Ավագ դպրոցներում կան հոսքային դասարաններ, որտեղ գրեթե բոլորը հետագայում բարձրագույն կրթություն են ստանալու, նրանց հետ առարկան ընտրելը, խորացնելը, կիսամյակի վերջում էլ քննություն տալը ավելի հեշտ է:
Աշխարհագրության ուսուցչուհի Արևհատ Ղուլինյան.
-Այս օրենքի գործածության մեջ մտնլուց առաջ աշակերտներին պետք է տեղեկացնեին սպասվելիք քննությունների մասին, քանի որ ամեն դեպքում պետք է պատրաստվել: Մի կողմից լավ է, քանի որ երկրորդ կիսամյակում միասնական քննությունների պատրաստվողների հետ խորացված աշխատելն ավելի հեշտ կլինի: Մյուս կողմից էլ՝ պարտադիր քննական դարձած՝ հայոց պատմություն, հայոց լեզու և մաթեմատիկա առարկաները, որոշ չափով խանգարում են հստակ առարկայական ուղղվածություն ունեցող աշակերտների կենտրոնացմանը:
Հայոց լեզվի ուսուցչուհի Էդիտա Խաչատրյան.
-Կրթական համակարգում դեպի դրականը փոփոխություններ կատարելու փոխարեն, այն ավելի են վատացնում: Ավագ դպրոցը նախատեսված է նրա համար, որ երեխաները բուհ ընդունվելու համար չգնան արտաժամյա պարապմունքների, իսկ այսպես՝ նրանք չեն կարող կենտրոնանալ իրենց անհրաժեշտ առարկաների վրա: Իսկ այն աշակերտները, ովքեր հետագայում բարձրագույն կրթություն չեն ստանալու, դասարան գալով, հնարավորություն չեն տալիս մյուսներին, ընտրած առարկաների վրա ավելի խորացված աշխատել: Մեր դպրոցի երեխաներից ոչ մեկը չի պատրաստվում կիսամյակի վերջում քննություն տալ:
12-րդ դասարանցի մի քանի աշակերտի հետ զրուցելուց հետո էլ պարզ դարձավ, որ աշակերտներն էլ կողմ չեն նոր փոփոխություններին, նույնիսկ դեռ հստակ պատկերացում չունեն, թե այս ամենն ինչպես է կատարվելու: