Եվրոպայի օրը Երևանում

Մայիսի 27-ին Երևանը տոնում էր Եվրոպայի օրը: Եվրոպայի օրվան նվիրված միջոցառումների շրջանակում Երևանի Հյուսիսայն պողոտայում անցկացվում էր տեղեկատվական ցուցահանդես, որին մասնակցում էին ԵՄ ֆինանսավորմամբ իրականացվող ավելի քան 50 ծրագիր:

Եվրամիության աջակցությամբ իրականացվող ծրագրերի կողքին իր տեղն էր գտել նաև մեր՝ «Մանանա» կենտրոնի տաղավարը, քանի որ մենք էլ իրագործում ենք «Երիտասարդների արտահայտման ազատության խթանումը քաղաքացիական լրագրության միջոցով» ծրագիրը՝ Եվրոպական միության ֆինանսական աջակցությամբ: Ծրագրի նպատակը՝ Հայաստանում երիտասարդական քաղաքացիական լրագրության զարգացումն է, և լրագրության, լուսանկարչության, կինոնկարահանման գործնական դասընթացներ, սեմինարներ և մեդիա ճամբարներ են կազմակերպվել բոլոր մարզերի 14-ից 24 տարեկան պատանիների ու երիտասարդների համար:

Ու քանի որ մենք պատանի թղթակիցներ ենք, ուրեմն հանդես եկանք իբրև թղթակիցներ. փորձեցինք այդ օրը շրջել տաղավարներում, հարցազրույցներ անել, լուսանկարել և տեսանկարահանել Եվրոպայի օրը: Բոլոր ծրագրերին չենք անդրադառնա, քանի որ մեր գործընկերները Գյումրիում, Վանաձորում, Գորիսում, Կապանում և Եղեգնաձորում արդեն գրել են շատ ծրագրերի մասին:

***

«Դասարան» կրթական ծրագիր

Դասարան կրթական ծրագրի հիմնադիր նախագահ Սուրեն Ալոյան:

-Դասարան կրթական ծրագիրը դա դպրոցների էլեկտրոնային կառավարման համակարգ է, որը կրճատում է Երևան և հանրապետության տասը մարզեր հեռավորությունը աշակերտների միջև և բոլորին տալիս հավասար կրթվելու հնարավորություն:
Dasaran.am-ի հիմնական ծրագրերից է նաև կոտրել սովետական կարծրատիպը գիտելիք ձեռք բերելու վերաբերյալ: Մենք իրականացնում ենք կրթության խաղայնացում, այսինքն, խաղերի միջոցով կրթելու տարբերակ, այդ իսկ պատճառով հենց հիմա այստեղ իրականացնում ենք խաղ, որով ցանկանում ենք հասարակությանը ցույց տալ, որ խաղերի միջոցով կրթություն ստանալը ավելի հետաքրքիր է:

Իսկ մեր գլխավոր ծրագրերից մեկը՝ էլեկտրոնային մատյանը, թույլ է տալիս ծնողներին ամենօրյա ռեժիմով տեսնել իրենց երեխայի դպրոցական առաջադիմությունը:

***

Erasmus+

IMG_3887-62Հայաստանում « Erasmus+» ծրագրի ազգային գրասենյակ, ծրագրի պատասխանատու Անի Թորոսյան:

-«Erasmus+» ծրագիրը եվրամիության նոր ծրագիր է: Կրթության վերապատրաստման, սպորտի և երիտասարդության հարցերով է զբաղվում: Մեր գրասենյակի մանդատը ներառում է միայն ծրագրի բարձրագույն կրթության ուղղությունը: Երեք գործողությունների շրջանակներում մի շարք հնարավորություններ է ընձեռում՝ կրթաթոշակների տրամադրում անհատներին և ուսանողներին փոխանակվելու հնարավորություն երեքից տասներկու ամսով և անհատներին, ովքեր արդեն իսկ ունեն բակալավրի դիպլոմ, կրթաթոշակի տրամադրում, որպեսզի ստանան մագիստրոսական կրթություն: erazmusplusՀամագործակցությունը ծրագրային երկրների և գործընկեր երկրների միջև է: Հայաստանը հանդիսանում է գործընկեր երկիր: Կա երեսուներեք ծրագրային երկիր: Դրանք եվրամիության անդամ քսանութ երկրներն են, ինչպես նաև Իսլանդիան, Լիխտեյնշտեյնը, Նորվեգիան, Մակեդոնիան և Թուրքիան:
Հայ ուսանողն ունի հնարավորություն սովորելու վերոնշյալ երեսուներեք երկրների բուհերում, եթե իր համալսարանն ունի փոխանակման ծրագիր, եթե ոչ, ապա կարող է մասնակցել մագիստրոսական կրթություն ստանալու ծրագրերին:
Մեր դերը իրազեկելն է հայ երիտասարդներին, իրազեկել նրանց այս հնարավորության մասին, իսկ եթե ուսանողը ընտրվում է, մենք կատարում ենք մոնիթորինգ:IMG_3890-65

***

Հայաստանում Ֆրանսիական Համալսարան (UFAR)

IMG_3930-105Հայաստանում Ֆրանսիկան համալսարանի ռեկտոր պրն. Ժան-Մարկ Լավեստ:

IMG_3933-108-Արդեն տասնհինգ տարի է, ինչ հիմնադրվել է Ֆրանսիական համալսարանը: Համալսարանը այժմ ունի չորս ֆակուլտետ՝ կառավարում, մարկետինգ, ֆինանսներ և իրավաբանություն, իսկ եկող տարի ֆակուլտետներին է ավելանում նաև ինֆորմատիկայի և կիրառական մաթեմատիկայի ֆակուլտետը: Այսօր ներկայացնում ենք այն, ինչ կարևոր է համալսարանի պարագայում: Այսինքն՝ ինչ դիպլոմավորում են ստանում և հետագայում ինչ աշխատանք կունենան մեր շրջանավարտները: Կարևոր չէ միայն դիպլոմ ունենալը, հարկավոր է իմանալ, թե հետագայում որտեղ կարող ես աշխատել: Այսօր ներկայացնում ենք, թե մեր շրջանավարտները այսօր ի՞նչ աշխատանք են իրականացնում և որտե՞ղ են աշխատում, ի՞նչ պաշտոններ են զբաղեցնում, ինչքա՞ն աշխատավարձ են ստանում:
Ֆրանսիական Համալսարանը սիրով սպասում է իր բոլոր դիմորդներին:

***

«Ուրբան» հիմնադրամ

-Ես Արմինե Թուխիկյանն եմ, ներկայացնում եմ «Ուրբան» կայուն զարգացման հիմնադրամը։

-Ի՞նչ ծրագրերով է հանդես գալիս «Ուրբան» հիմնադրամը։

-Եվրոպայի օրը մենք ներկայացնում ենք մեր մի քանի ծրագրերը, որոնք բոլորն էլ առնչվում են կենցաղային աղբի տարանջատմանը, վերամշակմանն ու վերաօգտագործմանը։ Մենք 3 ծրագիր ենք ներկայացրել, որոնք իրականացվում և իրականացվելու են հանրապետության տարբեր մասերում, մեկը՝ Իջևանում, մեկը՝ Գորիսում, մյուսը՝ Կապանում։ Մենք ձգտում ենք այնպես անել, որ թափոններն իրարից տարանջատվեն և վերաօգտագործվեն։

Ծրագրերից մեկը վերաբերվում է շինարարական ոլորտին․պլաստիկ թափոններն օգտագործում ենք ցեմենտի փոխարեն։ Այսինքն, մենք արտադրելու ենք սալիկներ, որոնք նախատեսված են հանրային տարածքների բարեկարգման համար։ Սկզբնական շրջանում մենք համագործակցելու ենք մի շարք քաղաքների հետ, այսինքն՝ այն քաղաքները, որոնք մեզ պլաստիկ թափոն կտրամադրեն, մենք նրանց անվճար կտրամադրենք այսպիսի սալիկներ, որոնք կարելի է ներկել և տարբեր ձևեր տալ, սա ուղղակի նմուշ է։

-Իսկ ինչպե՞ս համայնքապետարանները կարող են ստանալ այսպիսի սալիկներ։

-Առաջին հերթին այդ համայնքի բնակչության հետ պետք է շատ մանրակրկիտ աշխատանք տարվի, որպեսզի գիտակցեն, որ աղբը պետք է տարանջատել․պլաստիկը պետք չի խառնել կենցաղային աղբի հետ։ Նույնիսկ ավելի վատ դեպքեր էլ են լինում, որ մարդիկ այրում են պլաստիկը վառարաններում, կամ այրում են, որպեսզի հաց թխեն և այլն, որն ընդհանրապես չի կարելի, որովհետև դա շատ-շատ մեծ թույն է արտադրում։ Կարճ ասած, մարդկանց որոշակի բնապահպանական գիտելիքներ է պետք հաղորդել։ Դրանից հետո պիտի մեխանիզմներ ստեղծվեն, որպեսզի տարանջատվի աղբը։ Օրինակ, ես Երևանում եմ ապրում, գիտակցում եմ, բայց ես պլաստիկը թափում եմ ընդհանուր աղբի հետ, որովհետև չկա հնարավորություն տարանջատելու։

Հանդիպում ենք համայնքապետարանի աշխատակիցներին, զրուցում, եթե թիմը պատրաստ է որոշակի քայլեր ձեռնարկել, մենք պատրաստ ենք համագործակցել։

-Իսկ այսպիսի սալիկներ արդեն արտադրվո՞ւմ են։

-Այս սալիկները դեռ նմուշի կարգավիճակում են, բայց շուտով սպասվում է մասսայական արտադրություն։ Արտադրվելու են Կապանում, այժմ այնտեղ արտադրամաս է հիմնվում։

-Իսկ ի՞նչ արժե այսպիսի սալիկը։

-Բավականին էժան արժե՝ շուկայական գնից մոտավորապես 40%-ով էժան, որովհետև սրա 25%-ը աղբ է, այն աղբը, որը մենք թափում ենք։ Բայց սկզբնական շրջանում մենք պատրաստ ենք այսպիսի սալիկներ տրամադրել բոլոր այն համայնքներին, որոնք մեզ կմատակարարեն պլաստիկ աղբ, բայց հետո հնարավոր է նաև վաճառք լինի, որպեսզի բնապահպանական այս միտքը տարածվի։

-Սկզբնական շրջանում ո՞ր համայնքների հետ եք աշխատելու։

-Մենք արդեն իսկ աշխատում ենք Սյունիքի և Վայոց Ձորի մարզերի շուրջ 16 համայնքների հետ, պլանավորում ենք աշխատել ևս 10 համայնքի հետ։

***

Եվրոպական երիտասարդական պառլամենտ

-Ես Արմինե Այվազյանն եմ: Ներկայացնում եմ Եվրոպական երիտասարդական պառլամենտը, մասնավորապես Understanding Europe արագ դասնընթացները: Եվրոպական երիտասարդական պառլամենտը կրթական ծրագիր է, որը գործում է 40-ից ավելի երկրներում ու հիմնականում հնարավորություն է՝ երեխաների և երիտասարդների համար արտահայտելու իրենց մտքերը, քննարկումներ կազմակերպել տարբեր թեմաներով: Մեր կողմից տարեկան մոտավորապես 600 իրադարձություն է կազմակերպվում: Այս պահին մենք ներկայացնում ենք Understanding Europe արագ դասընթացները, որոնք նախնական պատրաստական ծրագիր են հայ երիտասարդների համար, որպեսզի նրանք հետագայում մասնակցեն տարատեսակ քննարկումների ու ֆորումների:

-Երբվանի՞ց է ձեր ծրագիրը գործում Հայաստանում:

-Ծրագիրը Հայաստանում գործում է 2012 թվականից:

-Ի՞նչ գործեր եք հասցրել անել այս ընթացքում:

-Իրականում այդ շղթան բավականին երկար է: Առանձին չեմ կարող ներկայացնել, բայց թերևս ամենակարևորներից մեկը միջազգային ֆորումն է՝ IEFA-ն , որը տարին մեկ անգամ անցկացվում է Հայաստանում: Աշխարհի տարբեր երկրներից մասնակիցներ են գալիս, որը նախ նպաստում է Հայաստանը դարձնել ճանաչելի և երիտասարդներին օգնում է ինքնահաստատվել:
-Իսկ ի՞նչ է կատարվում Ֆորումի ժամանակ, ինչե՞ր եք քննարկում:
-Ֆորումը իրենից ներկայացնում է պառլամենտի իմիտացիա: Յուրաքանչյուր անձ, որը իրեն հարազատ է գտնում որոշակի ոլորտ, դա կլինի՝ տուրիզմ, մարդու իրավունքներ, միջազգային հարաբերություններ և այսպես շարունակ, կարող է հանդես գալ որպես դելեգատ և քննարկում ծավալել ինչ-որ մի խնդրի մասին, որը տվյալ պահին «թեժ» է: Բնականաբար այնտեղ կա կարծիքների բախում ,քննարկումներ, և երիտասարդները բավականին շատ գիտելիքներ են ստանում այդ ամենից:

***

«Քաղաքացի դիտորդ»

-Ես Արման Ղարիբյանն եմ՝ «Քաղաքացի դիտորդ» կազմակերպության հանրային կապեր թիմի անդամ:

-Ի՞նչ ծրագրեր եք իրականացնում:

-Մենք իրականացնում ենք դիտորդական առաքելություն՝ բոլոր ընտրությունների ժամանակ: Այս տարի խորհրդարանական ընտրություններին 3200-ից ավելի դիտորդներ իրականացրել են դիտորդական առաքելություն 1600 ընտրատեղամասերում, որը կազմում է Հայաստանի ընտրողների 90%-ը: Ունեցել ենք նաև Սփյուռքից դիտորդներ, ինչպիսիք են՝ Սերժ Թանկյանը, Արփինե Խանջյանը և այլք:

Երևանի ավագանու ընտրություններին նույնպես իրականացրել ենք դիտորդական առաքելություն: Նշեմ, որ մեր իրավաբանների թիմը նաև բողոքներ է ներկայացնում դատարանին: Օրինակ 2015թ. Ընտրությունները դիտարկելուց հետո 56 անձ դատապարտվեց ընտրախախտումների պատճառով, որը Հայաստանի համար մեծ թիվ էր կազմում: Այս տարվա ընտրություններից հետո նույնպես բողոքներ ներկայացնելու ենք:

-Ի՞նչ ծրագրեր ունեք առաջիկայում:

-Ասեմ, որ մեր պլանները միշտ նույնն են՝ դիտարկել ընտրությունները: Աշնանը կլինեն ՏԻՄ ընտրություններ, որի ժամանակ նույնպես կիրականացնենք մեր առաքելությունը:

Բացի տեղեկատվական հանդիպումներից մինչ ուշ երեկո Հյուսիսային պողոտայում տիրում էր ուրախ մթնոլորտ, հանդես էին գալիս տարբեր երաժշտական խմբեր, անց էին կացվում վիկտորինաներ, խաղեր, մրցույթներ, փոքրիկները նկարում էին:

***

«Ճանաչել, պաշտպանել, իրագործել»

Լուսանկարը՝ Լուսինե Կարապետյանի

Լուսանկարը՝ Լուսինե Կարապետյանի

-Ես այս ծրագրի կոորդինատրն եմ ՝ Նունե Գրիգորյանը: ԵՄ-ի ֆինանսավորման ծրագիր է, իրականացնում են Լիբանանի և Հայաստանի «Կարիտաս» կազմակերպությունները համատեղ: Ծրագրի թիրախ խումբը համարվում են սիրիահայերը: Սա սոցիալական աջակցության ծրագիր չէ, այլ ավելի շատ իրավական և շահերի պաշտպանության ծրագիր է: Սիրիահայերի համար մենք ունենք տարբեր տեսակի մասնագիտական դասընթացներ: Օրինակ, վարսահարդարում, դիմահարդարում, մատնահարդարում և այլն: Ունենք նաև բիզնես դասընթացներ: Եթե սիրիահայերը ուզում են ստեղծել բիզնես, նախ պետք է մասնակցեն մեր թրեյնինգներին, այնուհետև բիզնես պլան կմշակվի, և այն կֆինանսավորվի: Իսկ Լիբանանում ավելի շատ իրավական հարցերով ենք զբաղվում, քանի որ Լիբանանում կա այդ խնդիրը:

Լուսանկարը՝ Լուսինե Կարապետյանի

Լուսանկարը՝ Լուսինե Կարապետյանի

-Իսկ ի՞նչ հետագա պլաններ ունեք:
-
Ծրագրի պաշտոնական բացումը տեղի է ունեցել Լիբանանում, Բեյրութում՝ մայիսի 4-ին: Ծրագրի բացումը Հայաստանում տեղի կունենա հունիսի 30-ին: Սա երեք տարվա ծրագիր է, սկսվել է 2017 հունվարի 1-ին, ավարտվելու է 2019 թվականի դեկտեմբերի 31-ին : Եվ քանի որ ծրագրի պաշտոնական բացումը ըստ էության Հայստանում դեռ չի եղել, մենք սկսել ենք մեր քայլերը թրեյնինգներ անելով, բայց իրավական և շահերի պաշտպանության հետ կապված աշխատանքները դեռևս ընթացքի մեջ են, ապա կարելի է ասել, հիմա հետագա պլանների մասին ենք խոսում:

***

«Աջակցություն Եվրամիության մասին դասավանդմանը Հայաստանի դպրոցներում և բուհերում»

-Իմ անունն է՝ Արտաշես Թորոսյան: Ես Երևանի 198 ավագ դպրոցի տնօրենն եմ: Ծրագիրը, որը մենք ներկայացնում ենք, նախաձեռնված է Կրթության և գիտության նախարության և ԵՄ-ի կողմից: Նպատակն է՝ ավագ դպրոցների աշակերտներին ծանոթացնել Եվրոպական միության պատմությանը, կառուցվածքին, ավանդույթներին, արժեքային համակարգին և բոլոր այն հնարավորություններին, որոնք աշակերտները կունենան, եթե այցելեն Եվրոպա. սովորել այնտեղ կամ աշխատել, օգտվել ԵՄ-ի տված հնարավորություններից: Դասընթացը տևում է մեկ տարի, մասնակցում են 11-12-րդ դասարանների աշակերտները: Դասընթացը, իհարկե, շարունակվում է նաև բուհ-ում. այն ունի նաև բուհական բաղադրիչ: Աշակերտները մասնակցում են տարբեր միջոցառումների, ստեղծում են տարբեր ներկայացումներ, հիմնականում ներկայացվում է ուսումնական նախագծում և, հետևաբար, աշխատանքներն էլ որոշակի արդյունք են ունենում՝ որևէ պաստառի տեսքով և էլեկտրոնային տարբերակով: Ծրագրի արդյունքում այս տարվա վերջում, ԵՄ-ի դեսպանատների հետ համատեղ որոշում կայացվեց, որ ծրագրին մասնակցող դպրոցներից յուրաքանչյուրը կկցվի որևէ երկրի դեսպանատանը, և այդ դեսպանատունը կօժանդակի դպրոցին՝ կապեր հաստատել իր երկրի դպրոցների հետ, կիրականացնեն աշակերտների և մանկավարժների փոխանակում, ճանաչողական, մասնագիտական կողմնորոշման և զարգացմանն ուղղված համատեղ ծրագրեր:

***

«Վերականգնվող էներգիայի և էներգիայի արդյունավետ օգտագործման հնարավորությունը Վայք և Սպիտակ քաղաքներում»

-Habitat for Humanity Armenia հիմնադրամի գործադիր տնօրեն Լուիզա Վարդանյանն եմ: Հիմնադրամն այսօր ներկայանում է «Վերականգնվող էներգիայի և էներգիայի արդյունավետ օգտագործման հնարավորությունը Վայք և Սպիտակ քաղաքներում» ծրագրով: Ծրագիրը 4 տարվա է, նախատեսված է երկու քաղաքների 45 բազմաբնակարան շենքերում կատարել էներգաարդյունավետության միջոցառումներ, ինչպես նաև 2 հասարակական շենքերում, Վայքում՝ մանկապարտեզ, Սպիտակում՝ Մշակույթի տունը։

-Իսկ ծրագրի շրջանակներում ի՞նչ քայլեր եք իրականացնում։

- 4 շենքում կատարվելու է լրիվ ջերմամեկուսացում՝ արտաքին պատերի, դռների լուսամուտների փոխում, տանիքի վերանորոգում, իսկ 41 շենքում՝ մասնակի։ Մենք նաև պլանավորում ենք արևային ֆոտովոլտային համակարգեր տեղադրել մի շարք շենքերում: Ֆինանսավորման 80%-ը կատարում է ԵՄ-ն, իսկ 20%-ը՝ համայնքապետարանը։

***

Իսկապես եվրոպական օր Հյուսիսային պողոտայում:

Հարցազրույցները վարեցին՝
Արման Արշակ-Շահբազյանը, Սարգիս Մելքոնյանը, Վահե Ստեփանյանը, Հովիկ Վանյանը, Կարինե Նահապետյանը
Վիդեոն՝ Նարեկ Բաբայանի

Հանրապետական շաբաթօրյակ Գեղարքունիքի մարզի Զոլաքար և Լճաշեն գյուղերում

Հալիձորի երեխաները

Ինձ համար դա մի ուրիշ աշխարհ է, որտեղ անգամ ամենապարզ երևույթը կարող ես իդեալական դարձնել: Դա մի գունավոր թելի կծիկ է կարծես, որը բացելով` նոր աշխարհ ես բացահայտում: Իսկ երբ թվում է, թե գտել ես կծիկի ծայրը, այն անհաս մի բան է դառնում ու շարունակում քեզ ձգել դեպի կատարելություն: Լուսանկարչությունը ճաշակ է թելադրում ու հրամայական դառնում սեփականն ունենալու գործում:

Ես մի հասարակ աղջնակ եմ, ով երազում է իր աշխարհը կառուցել ու իր տեղն ու դերն ունենալ մոլորակի վրա: Շատ խուճուճ են երազանքներս, երբեմն`շատ հստակ, բայց գիտեմ, որ կյանքից կարևորագույն ձեռքբերումը լինելու է լուսանկարչության հմտություններ ձեռք բերելը… Դա էլ արվեստ է, որի լեզուն ճիշտ հասկանալով միայն կարող ես գտնել քոնը: Սիրում եմ ասելիքս բարձրաձայնել լուսանկարչության լեզվով, ապրել բնության ամենասքանչելի կանաչի մեջ ու կերտել այն գեղեցիկը, որով ապրել է պետք, հենց այնպես…

Վերջերս 17-ում տեսա երեխաների իրավունքների պաշտպանությանն առնչվող մրցույթի հայտարարություն: Լինելով անփորձ մեկը, ով միայն սիրողական նկարներ է արել, բայց մասնակցության մեծ ցանկությամբ որոշեցի իրական ու մաքուր կերպարներ կերտել` իմ աչքերով: Հալիձորի ցերեկներում մանկություն ապրող ճստիկ-պստիկներ էին վազվզում, մոտեցա, զրուցեցի, ես էլ խաղացի հետներն ու ընկերացա: Նրանց ծնողների թույլտվությունը ստանալուց հետո անցա բուն գործին: Ու նկարեցի գունավոր, գեղեցիկ ու փայլփլուն աչուկներ, ընկերություն, սեր ու լիքը ջերմություն … Ահա իմ հերոսները:

 

Եվրոպայի օրը Կապանում

Մայիսի 19-ին Կապանի Գ.Նժդեհի անվան հրապարակում տեղի ունեցավ Եվրոպայի օրվան նվիրված տոնակատարությունը: Այս տարի առաջին անգամ ես պետք է մասնակցեի այդ միջոցառմանը որպես 17.am-ի թղթակից: Երբ գնացի և տեսա բազում մարդկանց, հասկացա, որ պետք է շատ անկաշկանդ լինել:Անցյալ տարի էլ Կապանում նշվում էր «Եվրոպայի օրը», սակայն ես այն ժամանակ ուղղակի հանդիսատես էի, և շատ հարցեր ինձ համար պարզ չէին: Ուստի արդեն իբրև լրագրող ես առաջինը մոտեցա Հայաստանում Եվրոպական միության պատվիրակության համագործակցության բաժնի ղեկավարի տեղակալ Գրեգորի Ցուրիսին, ով պատմեց օրվա խորհրդի մասին:

-Մենք շարունակում ենք մեր Եվրոպայի օրվան նվիրված մեր տոնակատարությունը Կապանում: Մինչ այս այցելել ենք Գյումրի, Վանաձոր և այլ քաղաքներ: Եվ այսօր այստեղ ենք տոնելու ընդհանուր արժեքները, ինչպիսիք են՝ խաղաղությունը, համերաշխությունը: Սրանք արժեքներ են, որոնք համընդհանուր են Հայաստանի, ինչպես նաև Եվրամիության անդամ այլ երկրների համար: Արդեն երկրորդ անգամ է, որ Եվրոպայի օրը տոնում ենք Կապանում: Շատ ուրախ եմ, որ կրկին վերադարձել եմ ձեր քաղաք: Այս տարի միջոցառումները նախաձեռնված են «Եվրոպան Հայաստանի համար» կարգախոսով: Եվրամիությունը աջակցում է Հայաստանի Հանրապետությանը՝ համաչափ տարածքային զարգացման հարցում: Պաշտոնական համագործակցության շրջանակում, Եվրամիության կողմից վերջին տարիների ընթացքում Հայաստանին փոխանցվել է ավելի քանի 500մլն եվրո: Եվրոպայի օրը տոնվում է ամբողջ Եվրոպայում, նաև՝ Հայաստանում: Ցանկանում եմ բոլորիդ լավ օր:

Պարոն Ցուրիսի ողջույնի խոսքից հետո մենք մոտեցանք հրապարակում տեղակայված տարբեր եվրոպական ծրագրեր իրականացնող կազմակերպությունների տաղավարներին:

Առաջին տաղավարում ես մոտեցա Armenian Progressive Youth կազմակերպության միջազգային ծրագրերի համակարգող Ադրինե Աղաբեկյանին:

-Բարև Ձեզ,ես 17.am-ի պատանի թղթակից եմ, կարո՞ղ եմ Ձեզ մի քանի հարց տալ: Կներկայացնե՞ք Ձեր կազմակերպությունը:

-Մենք ներկայացնում ենք APY կազմակերպությունը: Զբաղվում ենք հիմնականում երիտասարդների հետ, ունենք մի շարք գործող ծրագրեր՝ մարզերում և Երևանում: Ունենք նաև միջազգային ծրագրեր, այսինքն`ամբողջ Եվրոպայի տարածքով մեկ: Լինում է նաև Եվրոպայից դուրս, օրինակ՝ 2 անգամ ունեցել ենք ծրագիր Մարոկկոյում:
Խոսեմ մեր մի քանի խոշոր ծրագրերի մասին: Մեր ամենամեծ ծրագիրը ներառում է մոտ 40 երիտասարդների: 6 ամիսը մեկ անգամ մենք հավաքագրում ենք կամավորների: Ունենք 4 խումբ՝ տեղական միջոցառումների կազմակերպման, բնապահպանական, PR և մեդիա խմբեր: Երիտասարդները դիմելիս նշում են, թե որ խումբ են ցանկանում գալ և խմբերի շրջանակներում սկսում են իրենց աշխատանքները:

Մեր մյուս մեծ ծրագիրը ներառում է 16-25 տարեկան երիտասարդների: Ծրագիրն աշխատելու է երիտասարդներին ավելի զարգացնել, սովորեցնելու է, թե ինչպես ավելի մրցունակ դառնալ աշխատաշուկայում, ինչպես հարցազրույցներին ներկայանալ, ինչպես գրել ռեզյումե, ինչպես մոտիվացիոն նամակ գրել և այլն:

-Իսկ ի՞նչ է տվել երիտասարդներին այդ ծրագրերին մասնակցելը:

-Մեր կամավորներն ունենում են այնպիսի փորձ, որ երբ դիմում են աշխատանքի՝ շատ արագ ընդունվում են: Նրանք գնում են Եվրոպա և միջմշակութային հաղորդակցությունը նրանց համար դառնում է սովորական բան: Նրանք սովորում են ինչպես հաղորդակցվել, ինչպես օտար միջավայրում իրենց ճիշտ ներկայացնել: Բարձրանում է նրանց կազմակերպակչան աշխատանքների որակը: Օրինակ, նրանք կազմակերպում են կոնֆերանսներ, որոնք էլ ապահովում են նրանց ընդհանուր զարգացվածությունը:

Մոտեցա մյուս տաղավարին, որտեղ զրուցեցի Եվրաակումբի անդամներ Նունե Զախարյանի և Ռուզաննա Վարդանյանի հետ.

-Մենք ներկայացնում ենք Եվրաակումբը մարզերում: Մեր նպատակն է՝ երիտասարդներին տեղեկացնել Եվրամիության անդամ պետությունների, նրանց հարաբերությունների մասին Հայաստանի հետ և տեղեկացնել, թե ինչ ծրագեր են իրագործվում:DSC08378

-Ի՞նչ ծրագրեր են իրականացվում: Որտե՞ղ և ի՞նչ են անում այդ ծրագրերը:

-Ծրագրերը հիմնականում լինում են մարզերում: Ներկայացնում ենք, թե ինչ է Եվրամիությունը և ինչ կարող է այն տալ մեր հասարակությանը: Բոլոր մարզերում կազմակերպում ենք այդպիսի միջոցառումներ, որպեսզի մարդիկ ավելի լավ տեղեկանան, թե ինչ է Եվրամիությունը և ինչ կարող է ներկայացնել, ինչ ծրագրեր կան:

Հաջորդ տաղավարը, որի մոտ հավաքվել էին բազում մարդիկ, Թումոյինն էր: Թումոյի շրջանավարտ, 3D մոդելավորող Մհեր Ազնաուրյանը ներկայացնում էր իրենց աշխատանքը:

-Մենք Թումոյից ենք: Ստեղծում ենք մի ծրագիր՝ խաղ հեռախոսների ու պլանշետների համար և ինտերնետ կոմիքս, որը Հայաստանում առաջինն է: Գլխավոր հերոսի անունը Սևան է, ով պայքարում է անարդարության դեմ: Տարբեր խնդիրներ լուծելով, նա բարելավում է այն աշխարհը, որտեղ ինքն է բնակվում, այդ աշխարհի անունն է Նետո: Խաղը կոչվում է «Նետոյի առասպելը»: Խաղը թողարկվելու է հունիսին, կոմիքսը՝ սեպտեմբերին:Նկատեցի, որ մի քանի տաղավար ներքև փակցված է մի պաստառ, որի վրա գրված է. «Վիկտորինա»: Ես և մեր ֆոտոլրագրողը՝ Գոհար Խաչատրյանը, մի պահ մոռացանք, որ լրագրող ենք և մասնակցեցինք այդ վիկտորինային: Հարցերը շատ պարզ էին և տրամաբանական:

Նկատելով, որ կապանցիները ոգևորված մասնակցում են ծրագրին, ուսումնասիրում տաղավարները, որոշեցի մոտենալ և մի քանի հարց տալ միջոցառման այցելուներից մեկին՝ Աննա Թևանյանին.

-Ի՞նչ եք հասկանում Եվրոպա ասելով:

-Եվրոպա ասելով հասկանում եմ երկրների ամբողջություն, որտեղ մարդիկ ավելի շատ են ձգտում լինել: Այնտեղ զարգացած է ամեն ինչ, քան Հայաստանում կամ այլ երկրներում: Ուստի մարդիկ նախընտրում են գնալ Եվրոպա, ստանալ բարձրակարգ կրթություն, հաղորդակցվել եվրոպական արժեքներին:

Իսկ երեկոյան տեղի ունեցավ տոնական համերգ, որի ժամանակ երգեցին Մաշա Մնջոյանը և Հայկ Պետրոսյանը: Չնայած տեղում էր հորդառատ անձրև, կապանցի երիտասարդները մեծ աշխուժությամբ մասնակցում էին համերգին:

Այսօր անցկացրեցինք հիանալիր օր: Օր, որը երբեք չի ջնջվի մեր հիշողությունից: Չէ՞ որ առաջին անգամ մենք իբրև լրագրող լուսաբանում էինք այսպիսի մեծ և կարևոր իրադարձություն: Շնորհակալություն 17-ին, որ հնարավորություն է տալիս բացահայտել ինքներս մեզ:

Լուսանկարները՝ Գոհար Խաչատրյանի

Եվրոպայի հետ միասին

-Բարև ձեզ, իմ անունը Մարիամ է, ես ներկայացնում եմ 17.am պատանի թղթակիցների ցանցը…,- իմ ամենաշատ օգտագործվող արտահայտությունը:

Այս տարի առաջին անգամ Եվրոպայի օրվան նվիրված տոնակատարությանը ներկայացա որպես լրագրող, ոչ թե ուղղակի հանդիսատես: Անկեղծ ասած, մի տեսակ տարօրինակ էի ինձ զգում այդ դերում, սկզբում ուղղակի նկարում էի, չգիտեի էլ ոնց սկսեմ մարդկանց հետ խոսել: Եվ այսպես հանգիստ կանգնած նկարում էի, մեկ էլ մի աղջիկ մոտեցավ և հարցրեց.

-Դուք մամուլի՞ց եք:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Չհասցրեցի էլ այո ասել, ձեռքիցս բռնեց և տարավ ուրիշ լրագրողների մոտ, ասելով, որ մամլո ասուլիսը սկսվել է: Մամլո ասուլիսը ԵՄ դեսպան Պյոտր Սվիտալսկու հետ էր: Վերջապես անցա աշխատանքիս, միացրեցի ձայնագրիչը, տեսախցիկս վերցրեցի ձեռքս և սկսեցի:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

-Բարև ձեզ, մենք շատ ուրախ ենք լինել Վանաձորում: Մենք այստեղ ենք Եվրոպայի օրը նշելու նպատակով: Ինչպես գիտեք, Եվրոպայի օրը նշելու տոնակատարությունները սկսել ենք Գյումրիից, և այսօր մենք Վանաձորում ենք: Վանաձորը, որպես քաղաք կարևոր է մեզ համար, ոչ միայն իր գեղատեսիլ բնությամբ, այլ նաև նրանով, որ ունի խելացի և ակտիվ երիտասարդություն: Եվրոպայի օրը այս տարի տոնվում է հետևյալ կարգախոսով` «Եվրոպան Հայաստանի համար»: Եվրամիությունը Հայաստանում ամենամեծ նվիրատուն է: Աշխարհի բոլոր երկրներից Հայաստանի Հանրապետությանը տրամադրվող ընդհանուր աջակցության 50%-ից ավելին տրամադրվում է Եվրամիության երկրների կողմից: Մենք ցանկանում ենք, որ Եվրամիությունը ավելի ակտիվ աշխատանք ծավալի մարզերում և հատկապես ավելի ակտիվ լինի այնպիսի քաղաքներում` ինչպիսին Վանաձորն է,- ասաց Պյոտր Սվիտալսկին:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լրագրողներից մեկը հարց տվեց, թե ինչ ծրագրեր է իրականացնում Եվրամիությունը Հայաստանում, և ինչպսի ներդրումներ են կատարվում այդ ծրագրերը իրականացնելու համար:

-Այս պահին մենք դեռ աշխատում ենք մի շարք բավականին կարևոր փաստաթղթերի մշակման ուղղությամբ: Որոշ ծրագրեր դեռ քննարկվում են: Հայաստանին աջակցելու վերաբերյալ կա փաստաթուղթ` սահմանված մինչև 2020թ-ը, որը այժմ քննարկվում է Բրյուսելում, և դեռ պետք է պաշտոնապես հաստատվի: Բացի այս, փաստաթուղթը կան ևս երկու փաստաթղթեր, որոնցից մեկը նախատեսված է 2017-2019թթ-ի համար: Այս պահին մենք իրականացնում ենք ծրագրեր, որոնք վերաբերվում են ճանապարհաշինարարությանը (Եվրամիությունը արդեն աջակցում է Հյուսիս-հարավ ճանապարհի որոշ հատվածների կառուցմանը), փոքր և միջին ձեռնարկությունների զարգացմանը (Եվրամիության գործընկեր կազմակերպությունները պատրաստվում են իրականացնել երկու մեծ ծրագրեր՝ փոքր և միջին ձեռնարկությունների զարգացմանը նպաստելու համար):

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Բազմամիլիոնանոց ծրագրեր են սպասվում գյուղատնտեսության մեջ: Կան արդեն գործող ծրագրեր, որոնցից մեկը «ENPARD» ծրագիրն է (ծրագրի նպատակը` աջակցել գյուղատնտեսական կառույցներին, նպաստել ֆերմերների ասոցիացիաների զարգացմանը և բարելավել սննդի հասանելիությունը): Այս ծրագիրը մենք համարում ենք ամենահաջողվածներից մեկը: Արդարադատության ոլորտում` իրավական բարեփոխումների համար, մինչ օրս 15 մլն եվրո է ծախսվել, և աջակցությունը շարունակվում է: Հայաստանում մի քանի դատարանների շենքեր են վերակառուցվել: Ինչպես արդեն նկատեցիք, մեր ծրագրերի ցանկը իսկապես բավականին հարուստ է, և մենք շարունակելու ենք մեր ծրագրերը, սկսելով նաև նորերը: Ամեն շաբաթ Եվրամիությունը Հայաստանի վրա ծախսում է 1 մլն եվրո, և դա բավականին մեծ գումար է:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Այս բոլոր ծրագրերի մասին լսելուց հետո որոշեցի հարցնել, թե ի՞նչ միջոցառումներ են իրականացվում երիտասարդների և պատանիների համար: Պատասխանը եղավ այն, որ Եվրամիությունը ակտիվորեն խրախուսում է այն երիտասարդներին, ովքեր ունեն հետաքրքիր գաղափարներ և բիզնես ծրագրեր: Եվրամիության կողմից աջակցություն ստացած և հաջողված ծրագրերից մեկը «Erasmus+»-ն է, որը բավականին օգտակար է եղել երիտասարդների համար (ծրագիրը նախատեսված է Եվրոպական երկրներում կրթություն ստանալու համար):

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Ինչպես միշտ, Եվրոպայի օրը նշելիս ավանդական են Հայքի հրապարակի կենտրոնում` բեմի հետևում, տեղավորված տաղավարները, որոնցից յուրաքանչյուրը ներկայացնում է Եվրամիության կողմից իրականացվող կամ ֆինանսավորվող որևէ ծրագիր:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Հիշում եք, որ ամենասկզբում ասացի, որ ինձ ներկայացնող արտահայտությունը շատ էի օգտագործում: Պատճառն այն է, որ ես հերթով մոտենում էի բոլոր տաղավարներին, ներկայանում և ծանոթանում ծրագրերին: Բոլորի մասին խոսել չեմ կարող, որովհետև ցավոք աղմուկի պատճառով շատ ձայնագրություններ անիմաստ բնույթ են կրում, և բացի այդ էլ, բա այդքանի մասին խոսել կլինի՞: Դրա համար կառանձնացնեմ տաղավարներից մի քանիսը:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Առաջինը կցանկանայի խոսել «Նետոյի առասպել»-ի մասին: «Նետոյի առասպել»-ը խաղ է, որի միջոցով ներկայացվում են կոռուպցիայի հետևանքները: Խաղի հերոսը գտնվում է մի ֆանտաստիկ աշխարհում, և նա նկատում է, որ իր քաղաքում անարդարություններ են կատարվում: Եվ հերոսը սկսում է գտնել անարդարություններ իրականացնողներին և փորձում է խնդիրներին լուծումներ տալ:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Այս ծրագիրը իրականացնում է «Թումո» կենտրոնը` Եվրամիության հետ համատեղ: Խաղը հասանելի է «Play Market»-ում: Անպայման ներբեռնելու եմ, սիրում եմ մեր հայկական արտադրության խաղերը:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Հաջորդ տաղավարը ներկայացնում էր ոչ թե ծրագիր, այլ եվրոպական երկիր` Շվեդիան: Շվեդիան ներկայացված էր որպես կանաչ երկիր, ներկայացված էր շվեդական խոհանոցը և իհարկե ծրագրեր, որոնք հնարավորություն են տալիս ուսանել Շվեդիայում:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Բոլոր տաղավարների ծրագրերին հերթով ծանոթանում էր նաև Վանաձորի քաղաքապետ Մամիկոն Ասլանյանը: Երկար սպասելուց հետո, վերջին տաղավարի մոտ կարողացա քաղաքապետին մի քանի հարց ուղղել:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

-Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ է պետք անել, որպեսզի Եվրոպական միությունը ավելի շատ ներդրումներ կատարի Վանաձորում և ավելի շատ ծրագրեր անցկացնի այստեղ:

-Մենք արդեն աշխատում ենք այդ ուղղությամբ: Մասնակցում ենք Եվրամիության կողմից տրամադրվող դրամաշնորհային մրցույթներին: Այսօր մենք բանակցություններ ենք վարում Եվրոպական զարգացման և վերակառուցման բանկի հետ, որպեսզի քաղաքի զարգացմանը ուղղված հարցերով կարողանանք վարկեր վերցնել: Եվրոպական տարբեր կառույցների հետ մեր համագործակցությունը բազմակողմանի է և արդյունավետ:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

-Քաղաքացիների իրավունքներին վերաբերվող ծրագրերը, որոնք իրականացնում է Եվոպական միությունը արդյո՞ք ռեալ ազդեցություն են ունենում Հայաստանում, թե` ոչ:

-Այդ ծրագրերը նոր չէ, որ անցկացվում են, ես ինքս որոշ ժամանակ մասնակցել եմ այդ ծրագրերից մեկին: Կարծում եմ, որ ուսուցողական ցանկացած ծրագիր, կվերաբերվի դա հասարակության զարգացմանը, քաղաքացիական հասարակությանը, թե ընդհանրապես քաղաքացիների շահերի պաշտպանությանը, դրանք միշտ պրոդուկտիվ և կարևոր են:

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Բարսեղյանի

Երեկոյան բեմի առջև հավաքվեց Վանաձորի գրեթե ողջ երիտասարդությունը: Մաշա Մնջոյանի և Հայկ Պետրոսյանի երգերի ներքո բոլորը պարում էին և վայելում երեկոն: Քաղաքը իսկապես տոնում էր այս օրը Եվրոպայի հետ միասին:

Բակային խաղերի սերունդը

-Էրե՜խեք, ո՞վ ա կյալիս՝ էթանք, փախկվոցի խաղանք:

Երբ փոքր էի, բակի երեխաներով հավաքվում էինք և խաղում տարբեր ժամերի, տարբեր տեսակի խաղեր:

Հիմա թվեմ, թե ինչեր էինք խաղում:

-Ես հեսա մե պան եմ առաջարկելու խաղանք: Մե րոպե հիշեմ,- ասում էր բակի երեխաներից մեկը,- արա, հա է, հիշամ. մկա եկեք՝ անուն գոռոցի խաղանք:

-Հա, ես համաձայն եմ,- բոլորը միասին ասում էին:

-Ես ու մե քյանի հոգի կըլնենք ազատ քաղաքացին:

-Ես կըլնեմ մատ պախոխը:

-Ես՝ անուն գոռացողը:

-Ես էլ անունը կտնեմ…

Արդեն կարող ենք սկսել:

-Հոպ, դու ունես երեք միավոր, պարտվեցիր: Անուն ենք դնում քեզ: Մատ պահող, արի, արի՝ հեսա սրան նայի, ինչ անուններ ենք դնում: Ուրեմն ճկույթը կըլնա գորտը, մատանի մատը կըլնա հոտած նասկի…

-Արա չէ, հոտած նասկին կնեղանա յէ..

-Լավ, կդնենք ագռավ, միջնամատը՝ ուղտ, ցուցամատը՝ ընձուղտ, բութն էլ կդնենք…

-Հա, յանի էդքանը կենդանի ենք տրե, էն մեկն էլ էլի կենդանի կտնենք:

-Բութն էլ՝ ցուլիկ:

-Արի տենամ՝ որն ես ընտրում, մատերից մեկը ընտրի:

Այդ ժամանակ բոլոս շունչներս պահած սպասում ենք, թե որն է ընտրելու:

-Լավ, ես ընտրում եմ բութը:

- Շնորհավորում ենք ցուլիկին:

Եվ այդպես այնքան էինք խաղում այդ խաղը, որ բոլորս էլ ունենում էինք անուններ: Սակայն երբ հոգնում էինք այդ խաղից, ուրիշ խաղեր էինք խաղում, «Որսորդն ու բադերը»,. «Յոթ քար», ֆուտբոլ, պահմտոցի… Այս նույն խաղերը մեզանից առաջվա սերունդը նույնպես խաղացել է:

Սակայն այժմյան սերունդը, ովքեր մեծանում են համակարգչի առջև, դժվար թե կարողանան դրսում կազմակերպել այդպիսի բակային տարբեր խաղեր: Գյուղերում դեռ երեխաները կարողանում են խաղա, սակայն այստեղ էլ խանգարում է օրեցօր քչացող երեխաների թիվը: Իսկ այ պատկերը փոխվում է քաղաքում: Քաղաքում երեխաները անգամ չգիտեն, թե ինչ են բակային խաղերը: Երբ ինձ ասում են, թե ինչ տարբերություն կա սերունդների միջև, ես առաջինը հենց սա եմ հիշում. մեր խաղերը բակային էին:

Սելֆիների Կասկադը

Կասկադը Երևանի ամենատուրիստաշատ վայրերից մեկն է: Այս անգամ Կասկադում զբոսնելիս լուսանկարեցի Կասկադում սելֆի անող տուրիստներին:

Բազմաթիվ կյանքեր կյանքիս մի գաղտնի անկյունում

Գիտեք, երբ երթուղայինով եմ երթևեկում, հասցնում եմ տեսնել մարդանց հույզերը, ինքս ինձ երևակայելով, պատմություններ հորինել նրանց մասին, հիանալ նրանցով, իսկ հետո` նրանց լուռ հրաժեշտ տալով հեռանալ: Չգիտեմ, այդ ամբողջ գործընթացը կարծես ամենօրյա հաճելի սովորություն դարձած լինի ինձ համար: Դա այնպիսի մեծ ուրախություն է իմ ամենօրյա, սովորական դարձած, անհետաքրքիր օրվա մեջ: Երևի թե իմ օրվա ընթացքում դա ամենահաճելի բաներից է, որ պատահում է ինձ հետ: Չնայած նրան, որ դեպի տուն ճանապարհը շատ երկար է, երբ սկսում եմ ուսումնասիրել մարդկանց, ճանապարհը կարճ է թվում  (ախր, մարդիկ այնքան հետաքրքիր են), և ժամանակը սկսում է չբավականեցնել:

Երբեմն ես կարողանում եմ հավերժացնել որևէ մեկին լուսանկարի մեջ, իսկ երբեմն ափսոսանքով ճանապարհում կամ հրաժեշտ եմ տալիս այն մարդկանց, ում անհատականությունը չի հասցնում որսալ ֆոտոխցիկս: Բայց գիտեք, ես դա գաղտնի եմ անում: Պարզապես մեր հասարակության մեջ քչերն են, որ թույլ կտան իրենց լուսանկարել, չնայած, եթե ուզում եք իմանալ, նման կերպ լուսանկարներն ավելի բնական են լինում, քանի որ մարդիկ ջանք չեն գործադրում գեղեցիկ լինելու կամ ինչ որ հույզ արտահայտելու համար: Նրանք պարզապես լինում են այնպիսին, ինչպիսին կան: Գիտեք, հաճախ այնպիսի մեծ ցանկություն է առաջանում՝ ճանաչել այն մարդկանց, ովքեր ինձ հետաքրքրում են (ձգում են իրենց հայացքով, գեղեցիկ դիմագծերով, նուրբ ձեռքերով, շարժուձևով), իմանալ թե ինչ պատմություն է թաքնված նրանց տխուր ժպիտի, ուրախ աչքերի, մտածկոտ հայացքի հետևում: Չէ որ նրանցից յուրաքանչյուրը մի յուրովի աշխարհ է: Ճիշտ է, մի օր, ինչ-որ պահի մենք բոլորս դառնում ենք միմյանց կյանքի մի մասը, հիշում ենք իրար կամ մոռանում, իսկ հետո հեռանում ենք, սակայն ամեն մեկը իր յուրատեսակ կյանքն ունի, և հնարավոր է, օրերից մի օր մենք կրկին հանդիպենք իրար, գուցե` ոչ, բայց իմ հերոսները անգամ անվերադարձ հրաժեշտից հետո միշտ մնալու են ինձ հետ: Չէ որ իմ կյանքի ինչ-որ պահի նրանք հանդիպել են ինձ, եղել իմ կյանքի մի մասը, ինձ ինչ-որ բան են հիշեցրել կամ սովորեցրել, նոր մտքեր են տվել ինձ կամ ուղղություն ցույց տվել, կամ պարզապես գեղեցկացրել են այն: Ամեն երթուղայինում մի առանձին կյանք է, մի ուրիշ աշխարհ, որտեղ քո  կյանքն է` շրջապատված բազմաթիվ ուրիշ կյանքերով:

Բավականությունս ավելի մեծ է լինում, երբ տեսնում եմ, որ այն, ինչով ես ապրում եմ, ինչով շնչում եմ՝ կարող է ներշնչանքի աղբյուր դառնալ մյուսների համար: Մի այդպիսի աշխատանք է այս փոքրիկ ստեղծագործությունը:

Ինչ-որ մեկը հաղթանակած, մեկը հենց նոր խոստովանություն լսած, մեկը համբույր կորզած, մեկ ուրիշը՝ վշտով, մյուսը՝ կորստով, մեկ ուրիշն էլ՝ դժգոհ, մյուսն էլ՝ զարմանքը չզսպելով, մեկը՝ մտածմունքով, մեկի աչքերը ցրտից լցված, կամ ուղղակի այդպես է թվում, իսկ իրականում դա խեղդված արցունք է: Մեկը՝ ուշացած. բոլորի մեջ մի ընդհանուր տխրություն կա, կիսատ, չլրացված մի բան: Մեկը՝ չսպասված բառերի ապտակի ազդեցության տակ: Մեկի խնդրանքն անպատասխան մնաց, իսկ մյուսի սպասումը ցնդեց, մեկի հոգում պատերազմներ են, մյուսի հոգում դատական նիստ է՝ առանց հայցվորի և առանց դատապաշտպանի: Մեկի սիրտն առանց բաճկոնի և անանձրևանոց թափառաշրջիկ է, մյուսինը նավահանգիստ է` հյուսիսից եկած զբոսաշրջիկի համար: Մեկի մեջ հիշողություններ, մյուսի աչքերին հոգնածություն է իջած, մեկն էլ հենց նոր քնեց` գլուխը սառը ապակուն հենած: Մի տեսակ հայկականություն կա այս ամենի մեջ, անսրտաբավ երգ ու մորմոք, որ հոսում է մեզերից մինչև կնճիռներ և կնճիռներից մինչև նրբազգաց ծնկներ…

Հարության շաբաթ

Արթնացրու ինձ