Հարցազրույց Դարբաս գյուղի համայնքապետ Սաշա Ստեփանյանի հետ:

-Բարև Ձեզ: Պարոն Ստեփանյան, ուզում եմ տեղեկանալ, թե ինչպիսի՞ զարգացման փուլի է հասել համայնքը, և որոնք են դրա նախադրյալները:

-Ունենք համայնքի զարգացման ծրագիր: Այս ծրագրի մեջ ներառել ենք մշակույթի տան վերանորոգումը, որը կխթանի երիտասարդների զբաղվածությանը: Մյուսը՝ համայնքապետարանի շենքի վերանորոգումն է, որովհետև այն վթարային է: Համայնքում մեծ խնդիր է դարձել աղբահանությունը: Մինչ այս ծրագրին անդրադառնալը, համայնքում աղբահանություն կատարվում էր որոշակի չափով, սակայն այս հարցը պետք է լիարժեք լուծում գտնի: Որոշ ժամանակ անց կլինեն աղբամաններ և աղբատարներ: Համայնքի զարգացման կարևոր նախադրյալը արտագաղթի կանխումն է:

-Իսկ ի՞նչ եք կարծում, ինչպես կարելի է կանխել արտագաղթը:

-Բնակիչները պետք է աշխատանք ունենան: Ավելի շատ արտագաղթում են գործազուրկ ընտանիքները:

-Համայնքում քանի՞ ընտանիք է ապրում անապահով պայմաններում:

-Հաշվառված են 18 ընտանիք, որոնց պետությունը որոշակի գումար է տրամադրում, որպեսզի ապրեն բարենպաստ պայմաններում:

-Մուտք ենք գործել 2017 թվական, կպատմե՞ք՝ ինչպես նշեցիք:

-Դեկտեմբերի 28-ին Շամբ ավանում կազմակերպվեց միջոցառում, որի ժամանակ մանուկներին Ձմեռ պապը նվերներ բաժանեց: Իսկ դեկտեմբերի 29-ին միջոցառում եղավ այստեղ՝ Դարբասում, որի ժամանակ նույնպես նվերներ բաժանվեց մանուկներին և ազատամարտիկների ընտանիքներին: Սակայն այս տարի կատարեցինք որոշակի փոփոխություններ: Նվերներ բաժանեցինք նաև այն սերնդին, ովքեր այս գյուղին և հայրենիքին տվեցին արժանի զավակներ: Տատիկներին և պապիկներին նույնպես նվերներ բաժանվեց:

-Իսկ Նոր տարին ընտանիքի հե՞տ եք նշել, թե՞ համայնքում:

-Ես այդ օրը համայնքի բնակիչների հետ էի, նշել եմ այստեղ՝ եկեղեցու բակում: Իմ ընտանիքը իմ համայնքն է, որտեղ բնակիչներն էին, այնտեղ էի նաև ես: Գիշերը ս. Ստեփանոս եկեղեցում մատուցվեց Սուրբ պատարագ, որին մասնակից եղա ես նույնպես:

-Իսկ ի՞նչ է սպասվում մեր համայնքին գալիք տարում:

-2016 թվականը մեր համայնքի համար դժվար տարի էր: Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ կորցրեցինք համայնքի ղեկավար Մայիս Միրզոյանին, լավ ընկերոջ՝ Սեդրակ Ասրյանին: Պետք չէ հետ նայել, բայց նաև պետք չէ մոռանալ, որ մենք դեռ վրեժ ունենք կուտակած: 2017 թվականին մեր համայնքի բնակիչներին մաղթում եմ խաղաղություն, բոլորս եկող տարուն աշխատենք համախմբված, որպեսզի համայնքը հասնի զարգացման լավագույն աստիճանի:

Սյունիքի մարզ,գ. Դարբաս Անի Ասրյան Դարբաս գյուղի համայնքը

Հարցազրույց Դարբաս գյուղի համայնքապետ Սաշա Ստեփանյանի հետ:

-Բարև Ձեզ: Պարոն Ստեփանյան, ուզում եմ տեղեկանալ, թե ինչպիսի՞ զարգացման փուլի է հասել համայնքը, և որոնք են դրա նախադրյալները:

-Ունենք համայնքի զարգացման ծրագիր: Այս ծրագրի մեջ ներառել ենք մշակույթի տան վերանորոգումը, որը կխթանի երիտասարդների զբաղվածությանը: Մյուսը՝ համայնքապետարանի շենքի վերանորոգումն է, որովհետև այն վթարային է: Համայնքում մեծ խնդիր է դարձել աղբահանությունը: Մինչ այս ծրագրին անդրադառնալը, համայնքում աղբահանություն կատարվում էր որոշակի չափով, սակայն այս հարցը պետք է լիարժեք լուծում գտնի: Որոշ ժամանակ անց կլինեն աղբամաններ և աղբատարներ: Համայնքի զարգացման կարևոր նախադրյալը արտագաղթի կանխումն է:

-Իսկ ի՞նչ եք կարծում, ինչպես կարելի է կանխել արտագաղթը:

-Բնակիչները պետք է աշխատանք ունենան: Ավելի շատ արտագաղթում են գործազուրկ ընտանիքները:

-Համայնքում քանի՞ ընտանիք է ապրում անապահով պայմաններում:

-Հաշվառված են 18 ընտանիք, որոնց պետությունը որոշակի գումար է տրամադրում, որպեսզի ապրեն բարենպաստ պայմաններում:

-Մուտք ենք գործել 2017 թվական, կպատմե՞ք՝ ինչպես նշեցիք:

-Դեկտեմբերի 28-ին Շամբ ավանում կազմակերպվեց միջոցառում, որի ժամանակ մանուկներին Ձմեռ պապը նվերներ բաժանեց: Իսկ դեկտեմբերի 29-ին միջոցառում եղավ այստեղ՝ Դարբասում, որի ժամանակ նույնպես նվերներ բաժանվեց մանուկներին և ազատամարտիկների ընտանիքներին: Սակայն այս տարի կատարեցինք որոշակի փոփոխություններ: Նվերներ բաժանեցինք նաև այն սերնդին, ովքեր այս գյուղին և հայրենիքին տվեցին արժանի զավակներ: Տատիկներին և պապիկներին նույնպես նվերներ բաժանվեց:

-Իսկ Նոր տարին ընտանիքի հե՞տ եք նշել, թե՞ համայնքում:

-Ես այդ օրը համայնքի բնակիչների հետ էի, նշել եմ այստեղ՝ եկեղեցու բակում: Իմ ընտանիքը իմ համայնքն է, որտեղ բնակիչներն էին, այնտեղ էի նաև ես: Գիշերը ս. Ստեփանոս եկեղեցում մատուցվեց Սուրբ պատարագ, որին մասնակից եղա ես նույնպես:

-Իսկ ի՞նչ է սպասվում մեր համայնքին գալիք տարում:

-2016 թվականը մեր համայնքի համար դժվար տարի էր: Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ կորցրեցինք համայնքի ղեկավար Մայիս Միրզոյանին, լավ ընկերոջ՝ Սեդրակ Ասրյանին: Պետք չէ հետ նայել, բայց նաև պետք չէ մոռանալ, որ մենք դեռ վրեժ ունենք կուտակած: 2017 թվականին մեր համայնքի բնակիչներին մաղթում եմ խաղաղություն, բոլորս եկող տարուն աշխատենք համախմբված, որպեսզի համայնքը հասնի զարգացման լավագույն աստիճանի: