Վերնագիրը կարդալուց, վստահ եմ, շատերը բան չեն հասկանա, բայց նույթը կարդալ վերջացնելուց հետո ամեն ինչ իր տեղը կընկնի:
Ես վերցրել եմ տարբեր երեք արվեստի ճյուղեր, այդ արվեստի ճյուղերը իմ տեսանկյունից և դրանք ներկայացնող երեք գեղեցկուհիների, ովքեր միմյանց չեն էլ ճանաչում:
Գիտեմ, գիտեմ բարդ ու անհասկանալի եմ խոսում, բայց հավատացեք, կարդալուց հետո կհասկանաք:
Պար
Արվեստի ձև, որն արտահայտվում է մարմնի ռիթմիկ շարժումների միջոցով։ Պարն անբաժան է երաժշտությունից և կատարվում է վերջինիս ուղեկցությամբ։
Պա՞ր: Լավ, էլի՜: Ես այնքան հեռու եմ արվեստի այս ճյուղից:
Նույնիսկ խնջույքների ժամանակ ինձ ստիպում են, որ պարեմ, չեմ ստի, ստացվում է, բայց ախր, հո զոռով չի՞, չեմ սիրում էլի, իմը չի, ու վերջ:
Լավ, չեմ շեղվի թեմայից: Այս պատմությունը մի աղջկա մասին է, ով պարի հարցում իմ հակապատկերն է:
Անի Դավթյան. մի քիչ կպատմեմ նրա մասին:
Տասնչորս տարեկան է: Կարելի է ասել`պարն Անիի կյանքն է: Պարում է ամեն օր, ամեն ժամ և ամեն րոպե: Ես Անիին տխուր գրեթե չեմ տեսնում: Անընդհատ երաժշտություն է լսում ու պարում:
Երգ
Երգը պարզ հիշվող մեղեդու և վանկերը համապատասխանող նախադասությունների միավորումն է: Այսպես են բնորոշում:
Երգերը տարբերվում են իրարից մի շարք դրսևորումներով: Օրինակ` ժանրերով։ Երգը կարող է կատարվել և մեկ հոգու, և երգչախմբի կողմից։ Երգերը երգվում են և երաժշտական գործիքների նվագակցությամբ, և առանց։
Ինձ շատ են ասում` Միլեն ջան, լավ ես երգում, ձայն ունես գնա վոկալի, բայց չէ՜:
Իսկ օրինակ, Նարեն, որը պատանի թղթակիցներ ցանցի շնորհիվ բավականին հայտնի դարձավ, ուղղակի խելագարվում է երգի համար
Այո, այո, խոսքը այն խուճուճ մազերով աղջկա մասին է:
Նա երգի է հաճախում արդեն հինգ տարի, անընդհատ երգում է ու երգում: Եթե հանկարծակի մեկը սխալվի և ասի` Նար, երգիր, ուրեմն նրա գործերը լուրջ են:
Մի անգամ ես այս սխալն արեցի, մինչև հիմա հիշում եմ.
-Նար ջան, մի բան երգի` լսեմ, լավ ես երգում:
-Հա՞, «Գույները» երգեմ:
Երգեց վերջացրեց, ու սկսվեց շարքը:
Էլ «Մայրիկ»,էլ «Գույներ», էլ «Գարուն», «Թիթեռնիկներ», «Իմ լավ շնիկ»…
Նարեն սիրում է երգը և շատ հզոր ու բարձր ձայն ունի, և ես պարզապես զարմացած եմ իր կամքի ուժի վրա, և հետո էստեղ մի բան էլ կա:
Եթե հանկարծ երգչուհի դառնա, ուրեմն լավ հիշեք. նրա մասին առաջին հոդվածը տեղադրվել է 17-ում, այնպես որ…
Նկարչություն
Նկարչություն. ինչպե՞ս բացատրեմ: Դե բոլորս էլ քաջ գիտենք, թե ինչ է. մատիտ, թուղթ, ռետին, հմուտ ձեռքեր… Այս եմ հասկանում ես նկարչություն ասելիս: Իսկ այ, Ամալյան, հաստատ ինձնից ավելի շատ գիտի նկարչության մասին:
Կտավ, գուաշ, վրձին` ավելացրեց նա: «Սրանց միջոցով ես իրականությունը փոխանցում եմ կտավներին»: Ամալյան առանց նկարելու իր կյանքը չի պատկերացնում:
Նկարում է դեռ մանկուց: Նրան նայելիս ես հասկանում եմ, որ այս աղջիկը պարզապես հանգստանում է նկարելիս:
Ինչպես հասկացաք, ես այդքան էլ բան չեմ հասկանում նկարչությունից:
Բայց այ, մի ասեք`լուսանկարչություն:
Ջան, իմն է, որ կա: Իմը ոչ երգն է, ոչ պարը, ոչ նկարչությունը:
Իմը կինոն, լրագրությունը և լուսանկարչությունն է, որոնց «Մանանայիս» շնորհիվ ծանոթացա և սկսեցի սիրել ամբողջ հոգով:
Լավ է, երբ մարդիկ ստեղծում են իրենց աշխարհը, ինքնաարտահայտվում են, մեզ հաղորդում իրենց հոգու գույները: