-Երեխաներ, կա նախագիծ, որի անունն է «Քաղաքացի»: Այս նախագծով պետք է ներկայացնենք մեր համայնքում առկա խնդիրները,- ասաց ընկեր Գրիգորյանը, երբ դասն ավարտվեցինք:

Մեզ շատ հետաքրքրեց նախագիծը և միասին սկսեցինք ներկայացնել համայնքային խնդիրներ:

-Ընկեր Գրիգորյան, մեր թաղի ասֆալտապատումը, որ քանի ամիս ա` սպասում ենք, կլինի՞:

-Գետափի այգին, որտեղ լիքը թափված տերևներ են, ու չեն մաքրում:

-Երեխաներ, տանը կմտածեք ու հաջորդ ժամին կներկայացնեք,- հանձնարարեց մեր ուսուցիչը:

Անցավ երկու օր, և ողջ դասարանը ներկայացրեց համայնքային խնդիրները:

-Այս նախագծի համար ինձ պետք են 16 հոգի, ովքեր կներկայացնեն ու կաշխատեն այս խնդիրների վրա: Ովքե՞ր են ցանկանում:

Արձագանքեցինք աղջիկներով, և ընկեր Գրիգորյանը զարմացած ասաց.

-Չհասկացա: Էս ոչ մի տղա չի՞ ուզում: Ամոթ է, առաջինը հենց տղան պիտի ձեռք բարձրացնի:

Սկսեցինք  քննարկել նշված խնդիրները:

-Ընկեր Գրիգորյան, եկեք այգիների խնդիրը միացնենք խաղահրապարակների խնդրինն, որովհետև իրար հետ կապված են:

Ես քանի որ կողմնակից եմ շրջակա միջավայրի մաքրությանը, բարձրաձայնեցի մեր քաղաքում հոսող Որոտան գետի աղտոտվածության խնդիրը.

-Օրինակ, Որոտան գետը հիմա ահավոր կեղտոտ է: Ու մաքրության աշխատանքներ չեն կատարվում:

-Բայց մի քանի տարի առաջ մաքրման աշխատանքներ են կատարվել,- ընդհատեցին խոսքս, ասելով այն, ինչ պատրաստվում էի ասել:

-Ճիշտ է, բայց ինչքան ժամանակ է անցել դրանից հետո:

Հաջորդ ժամին ես գրատախտակի մոտ կանգնած ներկայացրեցի մեր վեր հանած հիմնախնդիրը.

-Մեր քաղաքում հոսում է մի գետ, որը շատ աղտոտված է, և չի մաքրվում: Գետի ափի մի հատվածում կան տներ, որոնց բնակիչները գարշահոտության պատճառով խուսափում են հողագործությամբ զբաղվել իրենց բանջարանոցներում: Բացի այդ, երբ մեր քաղաք զբոսաշրջիկներ են գալիս, շատ տհաճ է այն, որ նրանք տեսնում են այդ աղտոտված մասերը և զգում գարշահոտությունը:

Ինձնից հետո մյուս աշակերտուհին ներկայացրեց մեր քաղաքի մարզասրահի խնդիրը.

-Մեր մարզասրահի հատակը վնասված է, որի պատճառով մարզումների ժամանակ մարզվող աշակերտները հաճախ են մարմնական վնասվածքներ ստանում:

-Ես մի անգամ ծունկս վնասել եմ, երբ վազելիս ոտքս մտավ հատակի փոսերից մեկի մեջ ու, հավասարակշռությունս կորցնելով, ընկա գետնին -ասաց այդ դեպքերից մեկի «զոհ» դարձած մեկը:

Ահա երկար քննարկումներից հետո որոշվեց, որ ամեն մի խումբ իր հիմնախնդիրը ներկայացնի փաստարկներով:

Ես անմիջապես գտա տեսախցիկ և մեր Սիսիանի մի կամրջից կամ մեր լեզվով ասած, Աղջկա արձանի մոտից, լուսանկարեցի գետը: Լուսանկարելու ժամանակ  գետի ճահճուտների հոտի պատճառով ստիպված եղա շունչս պահել: Ինչևէ, աշխատանքս կատարեցի և ցույց տվեցի նկարները ընկեր Գրիգորյանին:

Մինչ օրս էլ շարունակում ենք աշխատել ծրագրի վրա, և իհարկե, հարցազրույցների միջոցով հաշվի ենք առնում քաղաքի բնակիչների կարծիքները:

Հետագա աշխատանքների մասին կներկայացնեմ հաջորդ նյութիս մեջ, հուսով եմ, այս անգամ խնդիրը լուծված տեսքով: