Գիշերվա 03:27:
-Ես էլ եմ սիրում նայել աստղերին…
-Վայ, աստղ ընկավ․․․
-Լավ, հերիք է ձեր աստղային թեմաներով խոսեք, եկեք «Այլ կերպ» խաղանք…
-Բայց գյուղում կա՞ «Այլ կերպ»:
-Չկա՞, կսարքենք:
-Ա՜, ինչ էլ հավես ունեք…
Ժամը 03:45:
-Երեխեք, «Այլ կերպի» 20 քարտ եմ սարքել…
-Իսկ մենք արդեն քաշել ենք ինտերնետից:
-Ասեիք` էդքան չէի տանջվի, ու՜ֆ…
-Լավ, հիմա խաղում ե՞նք, թե՞ չէ…
-Խաղում ենք, խաղում:
-Դե, եկեք խմբերի բաժանվենք:
-Ըհըն, ես, Մարիշը, Նելլին: Մելքոնը, Ջուլին, Ելենան…
Երևի այս խառնաշփոթից հասկացաք, որ մի խումբ երեխաներ գիշերվա կեսին հավաքվել են ինչ-որ վայրում ու խաղում են: Երեխեքը մենք էինք՝ ես, քույրս, եղբայրս, հորաքույրներիս աղջիկները: Հազիվ էինք իրար գլխի հավաքվել: Դե, մեծանալը լավ բան չի, էլի: Առաջ ամբողջ ամառ միասին էինք անցկացնում. պարում էինք, լողում, բակային ճամբարներ կազմակերպում, խաղաքարտային առաջնություններ, ֆուտբոլ, «գործնագործ», «շիթ», լոտո, բադմիտոն, վոլեյբոլ… Ինչ ձեր մտքով կանցնի: Իսկ հիմա՞: Հիմա Ֆեյսբուք, Ինստագրամ, Թվիթեր, դասեր, պարապմունքներ, գործեր, պրոբլեմներ, բարի գիշեր:
Լուսանկարը՝ Սարգիս Մելքոնյանի
Ժամը 04:01:
Խոսքը բացեցի ես, որ մեր տանը հայտնի էի, որպես հավերժ սոված:
-Եկեք հաց ուտենք, սոված եմ:
-Տասներկուսին կերանք:
-Ես ավելի լավ առաջարկ ունեմ, եկեք ուտենք ու արևածագը դիմավորենք:
Ու կտրեցինք ցերեկը գնած ձմերուկն ու հացով, պանրով կերանք:
-Էս ձմերուկն ո՞վ ա առել:
-Պապան , ինչի՞, չես հավանո՞ւմ:
-Չէ, հակառակը, շատ համով ա:
-Սուս մնացեք, յա, կերեք, ձեռքներդ լվացեք, գնացեք քնեք, ի՞նչ կա մնացել եք…
-Չէ տատի, ի՞նչ քնել, հազիվ էսքան նստել ենք, ուզում ենք արևածագը դիմավորենք…
-Սաքո, հել քնի, հեսա հերդ, մերդ ու քուրդ օդանավակայանից կգան:
-Տատի, մենակ ի՞նձ տեսար: Քո մածունը սև ա` հաստատողն էլ ես էի՞:
-Ա՜ տատի, լավ էլի, հեսա լույսը կբացվի, ուզում ենք արևածագը տեսնենք…
-Դե լավ, խելոք մնացեք, ձեն չհանեք, գնում եմ քնեմ: Մի հատ բարձր ձեն եմ լսել, գալու եմ քեզ սխկեմ, Սաքո:
-Ըհ, էլի՞ ես, էստեղ ուրիշ մարդ չկա՞…
-Բարի գիշեր տատ ջան…
-Բարի, բարի…
Գիշերվա 05: 39:
-Էրեխեք, ես էլ չեմ ձգում, գնում եմ քնեմ:
-Կամաց հորանջի, մոծակը մտավ բերանդ:
-Չէ, ոչ մի քնել…
-Մնում ենք մինչև արևածագ:
-Էրեխեք, լույսը ոնց որ բացվում ա, մի հատ հեռախոս տվեք` չխկացնեմ:
-Չէ, ես էլ չեմ ձգում:
-Վա՜յ, 20 րոպեից արևը կերևա, ոչ մի քնել:
20 րոպեն դարձավ 30, 40, ու զարթուցիչ էինք դնում րոպեն մեկ, որ արևին դիմավորելիս քնած չլինենք…
-06:13, լույսը բացվեց, այ հիմա գնանք հանգիստ քնենք:
-Բարի գիշեր:
-Բարի լույս:
