Ազատ տարածք խորագրի արխիվներ
Որտե՞ղ ֆուտբոլ խաղալ
Եթե կարողանայի ինչ-որ բան փոխել, ապա բոլոր թաղամասերում ֆուտբոլի դաշտեր կկառուցեի: Քանի որ այն ավելի ու ավելի կմեծացներ երեխաների հետագա հետաքրքրությունը դեպի ֆուտբոլը: Բայց հիմա չկա այդպիսի հարմարություններ, և դրա պատճառով երեխաների համար խաղալը ավելի վտանգավոր է: Հիմա երեխաները խաղում են փողոցի եզրերին, ցեխաջրերի մեջ, էլէկտրական լարերով պատված տարածություններում, և ամեն անգամ գնդակը օդ բարձրանալիս քիչ է մնում կտրի լարը և վայր գցի մեր գլխին, և այլ վտանգավոր վայրերում:
Յոթ Վերքի աղավնիները
Գյումրիում մի սովորություն կա. եկեղեցիների մոտ կարող եք տեսնել վանդակների մեջ փակված աղավնիներ: Այստեղ ընդունված է աղավնիներ զոհաբերելու ավանդույթը: Այն կատարվում է հետևյալ կերպ: Մարդիկ մի նպատակ են պահում, գնում են մի զույգ աղավնի: Բռնելով աղավնիներին ձեռքերի մեջ, նրանք սկսում են պտտվել եկեղեցու շուրջը երեք, կամ յոթ անգամ: Այդ ընթացքում աղոթում են և Տիրոջից խնդրում նպատակների իրականացում: Պտույտներից հետո մարդիկ աղավնիներին կամ բաց են թողնում ազատ ճախրելու, կամ զոհաբերում են: Ես սիրում եմ դիտել, թե ինչպես են կենտրոնացած ու ինքնամոռաց աղավնին ափերի մեջ սեղմած պտտվում եկեղեցու շուրջը: Սիրում եմ դիտել, թե ինչպես են աղավնիները երկար ժամանակ վանդակում փակված մնալով պտույտներ գործում Յոթ Վերքի երկնակամարում, վայելում ազատությունը և ասես աղոթքը հասցնում Աստծուն:
Փոքր Հայաստանը իմ մեծ տեսախցիկով
Այս ամառ մենք ուղևորվեցինք Սյունյաց աշխարհ: Հիացած, վախենալով բարձունքից, աշխարհի ամենաերկար ճոպանուղուց դիտում էի մեր լեռնաշխարհի հրաշքները, անդնդախոր ձորերը, վեհ անսասան կիրճերը: Ահա Տաթևի վանքը բարձունքում: Ակամա տեսա դարեր առաջ այստեղ ճգնած ու աղոթող վանահայրերին, ականջներիս հասան կոչնակների ձայները: Վիթխարի ժայռերին թիկնել էր ճարտարապետական հրաշք կոթողը: Դեռ չէի հաղթահարել բարձունքի վախը, երբ իմ ընկերները մի նոր փորձություն էին պատրաստել ինձ համար: Մեզ բացատրեցին, որ տարածքում գտնվում է շարժվող սյունը: Մոտեցանք, ես այնքան էի տարվել, այնպես ուշադիր էի զննում նրա քարերը, հիմքը, ուզում էի տեսնել, թե ինչ մեխանիզմ է շարժում սյանը, երբ հանկարծ տղաներից մեկը գոչեց.
-Անու՛շ, փախիր, սյունը ընկավ:
Ճչացի և հեռու ցատկեցի: Բոլորը ծիծաղեցին վրաս: Գլուխս բարձրացրի, սյունը կանգուն էր: Ախր, ինչպե՞ս հավատացի, չէ որ այնպես էր կառուցված, որ անգամ հզոր երկրաշարժերը անզոր են եղել տապալելու:
Ճապոնացիները 20-րդ դարում ունենալով հզոր տեխնիկա, սկսել են կառուցել են իրենց տները ճոճվող սարքերի, զսպանակների վրա, իսկ իմ նախնիները այդ գաղտնիքը իմացել են դարեր առաջ` կատարելով ճշգրիտ հաշվարկներ, կիրառելով պարզ, միևնույն ժամանակ, հանելուկային միջոցներ, որոնք հիմա էլ զարմացնում են մարդկանց:
Ես ամբողջ ժամանակ լուսանկարում էի այն ամենը, ինչն ինձ ոգևորում, հիացնում ու հպարտության զգացումով էր լցվում: Ահա Տաթևը իմ աչքերով:
Դիմանկար
Խաղաղ կեսօր Վահան գյուղում
Եզդիներ
Հայացքներ
Մանուկներն ու կենդանիները
Ես նկարել եմ սովորում
Մոտ մեկ տարի առաջ Օձունում բացվեց նկարչական խմբակ: Նկարչական խմբակի վարիչը, ուսուցչուհին Սվետա Ջավարյանն է: Ես մեկ տարի է արդեն հաճախում եմ: Շատ բան եմ սովորել: Նկարչության տեխնիկան այդքան էլ հեշտ չէ, բարդ է նկարել այնպիսի նկարներ, որոնք դու դեռ չես ուսումնասիրել:
Նկարում ենք տարբեր նկարչական գործիքներով` մատիտվ, վրձինով, գուաշով, ածուխով ու յուղաներկով: Շատ դժվար է յուղաներկով նկարելը` հատկապես հայտնի նկարիչների նկարներից:
Յուղաներկով նկարելիս պետք է օգտագործել ձեթ, վրձին և ամենակարևորը, յուղաներկ:
Գուաշով նկարելը հեշտ է, անկախ նկարի ձևից: Գուաշով նկարելու համար պետք է վրձին և թուղթ: Ածուխը այնքան էլ բարդ չէ, պետք է ածուխը թղթով մեկ քսել և ռետինով ջնջել:
Ես ամենաշատը սիրում եմ նկարել մատիով, այսինքն` գծանկար: Նկարչի մասնագիտությունը շատ լավ մասնագիտություն է: Նկարիչները շատ բարձունքների են հասել, օրինակ հայ նկարիչներից Մարտիրոս Սարյանը և Մինաս Ավետիսյանը:
Նկարչական խմբակ հաճախելը մեկ-երկու տարի այնքան էլ երկար ժամանակ չէ, բայց շատ բան կսովորենք:
Սվետա Ջավարյանը շատ լավ ուսուցչուհի է, և նրանից շատ բան կարելի է սովորել, և մենք սովորում ենք:
Նկարչական խմբակում նկարում ենք գեղանկար, բնանկար և գծանկար: Կատարվում են շատ ցուցահանդես-վաճառքներ և ուղղակի ցուցահանդեսներ: Կազմակերպում ենք բազում էքսկուրսիաներ, որտեղ նաև նկարում ենք տեսարժան վայրերը: Վերջերս կազմակերպվել էր ցուցահանդես «Լոռվա տեսարժան վայրերը» թեմայով: Նկարներից էին` Օձունի եկեղեցին, խաչքարերը, Դսեղի լիճը և այլն: